Still Going Strong Cricket Club
Drielandentoernooi 2011
Het 40e Drielandentoernooi 2011 is
gespeeld in Herning / Denemarken
De beker blijft in Nederland
Het
tradiotionele Drienlandentoernooi is alweer voor de 40ste keer gespeeld. Dit
keer was de fortyclub in Denemarken aan de beurt om het te organiseren.
Het toernooi is gespeeld van dinsdag 19 juli tot en met donderdag 21 juli 2011 in de plaats Herning. Herning, een stad met 62.000 inwoners, ligt echt midden op het vasteland van Denemarken, op 750 km van Amsterdam. De plaatselijke cricketclub is de laatste 2 jaar kampioen van Denemarken geworden. Het veld ligt mooi omzoomd door bomen.
Met het overwinnen van de Engelsen (200-9 tegen 131 a.o.) en de Denen (196-8 tegen 167 a.o.) was het toernooi al op de tweede dag beslist en werd de door de Denen royaal gewonnen match tegen de Engelsen onbelangrijk. SGS speelde twee fantastische wedstrijden waarover ik niets verder wil zeggen. Er komt zeer zeker een uitvoerig toerverslag op onze site.
Duco Ohm - 22.7.2011
Het Veertigste Drielandentoernooi in Herning, Denemarken
De Toercommissie van SGS is een radertje binnen de club. Cricketen in den vreemde, een weekje onderweg, slapen in een vreemd bed; net als voor een echte vakantie zal daarvoor veel geregeld moeten worden. Blij dat iemand dat doet. Alle leden aanschrijven, in de weekeinden de EHBO-berichten nauwlettend volgen en twijfelaars over de streep zien te praten. Alles om maar te zorgen dat er in elk geval 11 volbloed SGS–veteranen aan de start staan bij de toernooi-matches. Allemaal waar, maar de paradox is, dat wanneer SGS het 3LT in Nederland organiseert, je het veel drukker hebt. Dan praat je over 2 teams opstellen, overleg met clubs, etc. En Nederlandse Hotels zijn wat directer en zakelijker in de benadering van groepen.
Zolang er niet gevlogen hoeft te worden, is een reisje naar Engeland of Denemarken te vergelijken met een serie extreem verre uitwedstrijden met hindernissen. Een Odyssee met wegversmallingen, Elbe-tunnel, caravans en andere obstakels om te ontwijken. Elf man bij elkaar krijgen, half juli 2011, op dezelfde tijd, op dezelfde plek met hetzelfde doel voor ogen: potjes winnen. Missie geslaagd, want een sterk elftal stond paraat voor de veldtocht naar Herning met de heren: Muis, Balk (R&J), Lubbers (S&M), van den Berg van Saparoea, Egging, Straten, Heshusius, van Noord, Booij en als oproepkracht/joker de cricketfanaat/levensgenieter Gijs de Jong. Alles onder goedkeurend oog van voorzitter Ohm.
De
thuisblijvers hadden een donkerbruin vermoeden gelijk te krijgen, toen de
weersverwachting voor de week moessonregens voorspelde voor de regio. Dat
bulletin werd gunstiger bijgesteld naar elke dag wat regen en koud voor de tijd
van het jaar. Daarin had men gelijk voor de omstandigheden, waarin de
oefenwedstrijd op maandag van een combinatie-team van SGS-Forty Club tegen een
Dansk XI werd gespeeld, met ongeveer 20 interrupties voor slagregens. Helemaal
toen iedereen weer terug naar huis reed op vrijdag 22 juli, want er viel in
Kopenhagen 44 millimeter nattigheid. We hebben enorm gezwijnd met het weer.
Op de toernooidagen ideaal cricketweer, graadje of 22C, zonnetje en
schapenwolken. Herning CC biedt een prachtige entourage, een met bomen omzoomd
veld met bankjes in de schaduw. Alleen een trage pitch en een langzaam veld op
baan 1. Als zelfs de Engelsen daarover beginnen te klagen, is dat
ontegenzeggelijk zo.
De beide speelveldjes waren niet groot en dit nodigde uit om door de lucht te
slaan. Ik heb nog nooit zoveel zessen geslagen zien worden door zoveel batsmen.
En dan staat de strafexpeditie van Marc Muis (133 n.o.) tegen de Forty Club van
verleden jaar in Deventer nog vers op het netvlies gegrift.
Het
toernooi werd op maandagavond geopend door de vice-burgemeesteres van Herning op
de receptie in het knusse clubhuis van Herning CC. Haar speech was
klaarblijkelijk geschreven door iemand anders, want ieder blaadje begon met het
laatste woord van de vorige bladzijde, hetgeen ze pas laat doorkreeg. De Oh No’s
kunnen bijgezet worden naast de Oh Oh’s van de Teletubbies.
Onze voorzitter, Duco Ohm, strooide met welgekozen woorden over sportiviteit en
vriendschap. De uitgedeelde flessen Bols Corenwijn vielen in goede aarde, Denen
lusten wel een opkikkertje bij het ontbijt, al vergeten ze haring erbij te
serveren.
Op dinsdag 19 juli
speelde SGS tegen de Engelse Forty Club. Daar
ontbraken sterke spelers, bekende gezichten van voorgaande jaargangen. Toss
winnen, batten en uit het zicht demarreren, is dan de juiste strategie. 10
Deense Kronen belanden, proefondervindelijk bewezen, in 66 procent van de
gevallen met kop boven. Lekker legguards aan en laat de Britten maar proberen
SGS onder een goede score uit te krijgen. Dat had zomaar kunnen gebeuren, als de
eenzame fielder op de midwicket-boundary, Nelson genaamd, een streep van Marc
Muis had vastgehouden in de eerste overs. Bij de volgende, gepakte kans had hij
er al 50 en beleefde SGS een vliegende start. Daarna consolideerde onze coryfee
Steven Lubbers de innings.
In de laatste overs pakte de Forty Club het initiatief enigszins terug door de
staart van SGS niet toe te staan te kwispelen. Door strikte toepassing van de
stelregel: Laatste bal, altijd lopen, wist Jan Balk zelfs een all-outje te
forceren. SGS 201 runs in 45 overs.
Het
bowlen van SGS bezorgde de openingsbats van de Forty Club wel problemen, maar de
50 runs kwamen zonder al teveel kleerscheuren op het bord. Daarna leidde de val
van 1 wicket tot een kettingreactie; ze vielen als kegels, zou mijn vader
zeggen. Vangkansen werden gretig geaccepteerd; de ene catch was nog fraaier dan
de ander. Het veldwerk was scherp. De spinners vonden het spotje. De poppetjes
werden keurig op hun plaats gezet door stuurman Lubbers, die het schaken op een
cricketveld tot kunst heeft verheven. Elke bowling change leverde bijkans een
wicket op. Dat fenomeen liep als een rode draad door het toernooi voor SGS. Het
stimuleerde alleen maar om vaker te wisselen in de aanval. Mocht de nood aan de
man komen, dan was er altijd Jan Balk als effectieve noodrem om het initiatief
terug te pakken.
De brede variatie aan bowlers was teveel voor de Forty Club en afgezien van wat
rake klappen in extremis van Khan (53 runs), werden de Engelsen vakkundig
ingesnoerd en ingerekend. Curtains: Forty Club 131 runs voor 9 in 45 overs.
Op woensdag 20 juli lachte het Oranje-zonnetje de spelers vrolijk toe in de morgen.
De Denen hadden hun kanon Peer Jensen, oud-captain van het nationale elftal, tot aanvoerder gebombardeerd. Eerste tikkie werd uitgedeeld door SGS: toss gewonnen. Weer een sprankelende 50 van Marc Muis, gevolgd door een gedegen innings van Steven Lubbers ( ). Op de toch 10x betere bowlerij van de Dansk XL stokte de teller na 45 overs op 196 runs voor 9. De laatste 10 overs van hun openingbowlers, incl. Jensen, ( ) was te netjes voor de lower order van SGS; de schade viel nog mee voor de Denen.
De battingbeurt van Dansk XL was een kopie van de vorige jaargang. Er werd geen run gescoord, uit angst voor de val van snelle wickets. SGS dacht de buit al binnen te hebben, toen Jensen gevangen werd van de achterkant van zijn bat. Opener Majgaard bleek de bal prima te kunnen raken met mooie zessen in alle hoeken van het veld. Met hem op de mat leek nog veel mogelijk, maar Jan Balk maakte daar een einde aan door diens off-stump te doen rammelen in zijn tweede spell. De staart kon geen vuist maken en prikte doelloos door tot het einde. Dansk XL 166 all out.
Opnieuw prachtige vangen in het veld, alhoewel er slordigheden in het fielden slopen. Alle herinneringen daaraan werden vakkundig weggespoeld met Carlsberg of Tuborg , in de wetenschap dat we de Axel Morild Trophy succesvol hadden verdedigd.
De voorzitter bood namens het SGS-bestuur kratjes aan, die de vermoeide helden bijna niet op kregen. Het bleef lang onrustig bij Herning CC. Op het moment dat MC Bobby, de spreekstalmeester van dienst, wederom het initiatief nam om er een Parenclub van te maken, was het tijd om op te krassen naar het Lynggaarden Hotel voor de Victory Party. Mooie volle glazen schenken ze daar. Everything in the best possible taste, of course …..
Op Donderdag 21 juli speelden de Denen met de Engelsen, letterlijk en figuurlijk, om de 2e stek. 140 runs tegen 141 voor 2 in weinig overs. Het vuurwerk vond plaats op baan 2. Daar schoren Gijs de Jong (74*) en Theo Straten (56) de bomen en waren omwonenden gelukkig niet in de tuin bezig. Na 40 overs 220 runs voor 7 tegen een SGS versterkt met een 80-jarige OAP en 2 deense tienersterretjes, Oliver Hald en Dan Hedevang.
Oliver is een golftalent, dat ze maar snel een cricket-contract moeten aanbieden. Hij holde na iedere bal terug naar zijn bowling-marker en gooide en passant een paar oude rotten uit. Dan had de pech een bal hard tegen zijn enkel te krijgen. Auw!
Ster van de show bleef Gijs de Jong met zijn Donkey Drops aka. Olifantjes. Elke Deen, jong en oud, met snode plannen, tuinde er met open ogen in. Elke bal was een wicket taking delivery. De bescheiden bowler vroeg zelf om afgezet te worden, na 1 over met 2 wickets en legio kansen. Hij kwam later terug om nog meer verwarring te zaaien.
Het wordt eentonig, maar catches won our matches. Er waren fraaie exemplaren bij. Dansk President’s XI 123 runs voor 9 in 40 overs.
Drie uit drie voor Kapitein Booij, wiens manschappen deze week weinig fout konden doen. De President’s Cup werd middels een vriendelijke verdeelsleutel naar de Dansk XL toegerekend, die minder wickets hadden verloren in de B-wedstrijd.
Bij de ceremonie protocollair, geleid door de voorzitter van de Deense Cricket Bond, werd de beker met gepaste trots in ontvangst genomen. Dankwoorden van SGS voor de organisatie van Herning CC en de Dansk XL plus een rondje worstjes voor het team.
Het slotdiner in de feesttent was beregezellig met glansrijke optredens van Ron Hart en een fysieke tour de force van “Shining Star” Steffen Meibom.
Na afloop van het toernooi liep werkelijk iedereen in de polo’s van Amin Kasam en met de handdoekjes van Theo Straten. Dank aan Tempo Team voor het beschikbaar stellen van de shirts en voor alle goodwill, die SGS daarmee kan kweken voor het Nederlandse Cricket. Het was weer een slopende week voor een zeer geslaagde 40ste uitgave van het Drielandentoernooi. Benieuwd waar het volgend jaar gaat plaatsvinden.
Eric Booij
Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Stef Egging en Duco Ohm - Foto's kunnen worden gedownload.
Foto's Drielandentournooi 2011 Herning-DK
2e serie foto's Drielandentournooi 2011 Herning-DK