Still Going Strong Cricket Club

Crickettour naar Cyprus in november 2012

De prijs voor deze reis was €  850 p.p.. Het vervoer van en naar het cricketveld, kosten veldhuur, ballen, etc zaten bij de prijs in.
Arthur en Annie van Lunszen hebben alles georganiseerd. Ter plaatse hebben Dirk Coster, Salim Mohammad en Theo Straten meegeholpen.
Gescoord is door Lideke Ohm en Anny van Lunszen.
Umpires waren Herman Huising, Joep Hesseling, Roelof Kruijshoop, Raimond v.d. Berg v. Saparoea, Dirk Coster en Herman v.d. Horst.

Vrijdag 2 november 2012, even voor de middag staan eenendertig SGS -ers te trappelen om te kunnen instappen in de luchtkoets. Een enkele minder bereisde reiziger was nog niet op de hoogte van de nieuwe ARBO wetgeving voor vliegtuigbeladers waarin staat dat een koffer maximaal 20 kg mag wegen. Dus als echtpaar mag je niet één koffer van 30 kg meenemen. Dat betekent dus of herschikken of bijbetalen voor het gebruik van de vorkheftruck. Toen deze horde genomen was plus de doorloop door de taxfree zone was het tijd voor de koffie, voor bijpraten met oude vrienden en vriendinnen, èn voor kennismaken met enkele nieuwe gezichten. Deze toertjes in het naseizoen naar een lekker warm land, gecombineerd met een vakantie, worden populair.

Tourleider Arthur heeft ons dat ook wel erg ingeprent. “Het is jullie vakantie. Alleen wil ik jullie wel op tijd bij de bus hebben als we spelen”.
De vlucht was rustig en na drie-en-een-half uur vliegen landen we om half zeven op Larnaca. Rechterhand Dirk loodste ons soepel door de douane. Alleen Joep moest een extra wandeling maken om zich meester te maken van zijn eigen golfclubs.

Toen iedereen in het hotel een kamer betrokken had was er nog even tijd voor een afzakkertje en/of een maagvullertje en toen naar bed. De bus zou morgenochtend een uur vroeger komen want de speellocatie was gewijzigd naar een veld verder weg. Voor het eerder gekozen veld moest € 180 per uur betaald worden en dat hakt er nogal in.

Zaterdag 3 november.
Vroeg, vroeg is het motto. De bus vertrekt om kwart voor negen. Vanaf half acht stroomt de eetzaal vol met vrolijke SGS-ers. Verwachtingsvol naar wat het ontbijtbuffet ons brengt. Dat is uitgebreid, maar de koks hebben  er geen haute cuisine van gemaakt. Scrambled eggs van eierpoeder, sinaasappelsap van oplospoeder en koffie van extract uit twee automaten waar spoedig een chaotisch menigte voor staat. Verder veel verse producten en perziken op sap en zoete broodjes die niet vers gebakken zijn. Alles bij elkaar wel een goede basis voor de dag.
De kamers zijn verdeeld over het gehele hotel en vallen over het algemeen in de smaak.

De reis naar Geroskipou, vlak bij Paphos, verloopt voorspoedig en we kijken naar de omgeving die Mediterraan droog is. Onderweg zien we de rots van Aphrodite. Het verhaal wil dat als je er in je Adams of Eva kostuum er drie keer omheen zwemt, je heel gelukkig wordt in de liefde. We zijn blijkbaar een heel tevreden volkje want niemand heeft zich hieraan gewaagd.

Het veld is een verrassing. Het ligt prachtig maar het blijkt een voetbalveld te zijn omzoomd door een atletiekbaan. Geen pitch te zien. Wel een tribune en een groep gastheren die druk bezig zijn met grasmaaiers, flexpitchen en een prachtige nieuwe mat die met een heavy roller plat gewalst wordt op een gemaaide strook. Een proefje bewijst dat de mat van goede kwaliteit is, de bal rolt na de stuit zonder enige bounce, geen helmen nodig dus. Prima voor een spelletje Petanque, maar niet voor cricket. Een flexpitch doet het iets beter maar nog niet geweldig. Dit leidt tot de afspraak dan maar te spelen zonder LBW.
Cyprus Cricket combination gaat eerst batten en produceert 180 runs in 35 overs. Alles bij elkaar lijkt dat op het kleine veld geen onmogelijke opgave. Vooral Salim betreurt de afspraak over niet LBW. We komen bedrogen uit, hoe sneller je bowlt hoe lager de bounce. En onze tegenstanders zijn jong. Alleen Walter (23) en mr Extra (25 wides) in de dubbele cijfers. Ons magere totaal blijft steken op 87 runs. Skipper Maarten en zijn team zijn afgedroogd zogezegd. Het bier en de wijn smaakt desondanks prima. Morgen herkansing.

Zondag 4 november
Nieuwe ronden, nieuwe kansen. We staan op tijd op en trekken eerst eenbaantje in het zwembad, waar we ook Joep en Gerda treffen. Joep is even lekker de kwajongen, hij maakt voornamelijk bommetjes en gniffelt dan. Het hotel is druk, er is een nieuw groot reisgezelschap gearriveerd. Er is hun een derde van de ontbijtzaal toegewezen. De zwerm om de buffettafels is daardoor wat drukker maar er blijft voldoende ruimte.
Een deel van de mensen gaat golfen, vier vriendinnen blijven in Limasol en verkennen daar de oude stad. De overigen gaan weer naar Geroskipou waar het veld ligt. Pieter en Nelleke hebben met de chauffeur geregeld dat ze daarna in Paphos worden afgezet en zijn de eerste die de antieke vindplaatsen van Cyprus gaan verkennen.
Aan het veld is niets veranderd. Skipper Arthur besluit, na consultatie van zijn team, volgens dezelfde regels te spelen. Onze tegenstanders, S.L. United, zijn nog jonger dan gisteren en hun captain verontschuldigt zich er vooraf al voor dat hij alleen fastbowlers in zijn team heeft.
SGS gaat weer eerst fielden. En dat begon goed. Na zes overs drie wickets down voor 23 runs. Vervolgens blijkt Sugath goed met de aangepast regels overweg te kunnen. De eerste bal bekijkt hij rustig terwijl hij midden voor het wicket staat. Een beetje vreemd gevoel dat ik dan mijn vinger niet mocht opsteken. Hierna wordt elke korte bal knetterhard over mid wicket geslagen. Beide acties herhaalt hij zeven keer wat hem in 128 ballen 104 runs oplevert.
De enorme taak om in 212 runs te maken bleek veel te groot. Negen man werden gebowled, één vang en één run out. SGS-ers gebruikten hun benen onvoldoende. Het totaal bleef steken op 118.
De golfers voegden zich na hun rondje in de bergen bij ons, waarbij vooral Herman1, met een gezwollen lip, de aandacht trok. De bal ketste na een slag tegen een rots terug en trof hem op de onderkaak. Alle tanden zitten er nog in. Iedereen erg geschrokken, maar blij dat het zo goed afliep. Dan is het toch veiliger om cricket te spelen op een pitch zonder bounce.

Maandag 5 november en dinsdag 6 november.
We zijn toerist en zwermen over het eiland uit. Het is heerlijk weer en we genieten van het moois dat Cyprus te bieden heeft. Simon en Ellen zijn de eersten die ook het Turkse deel van Nicosia bezoeken en slaan daar spotgoedkope Lacoste shirts in. Contrabande volgens de waarschuwingen, maar onze Santcroosjes verzekeren ons dat het echte Lacoste is die op de inpakafdeling van de fabriek door een verpakkingsfout niet meer via de regulieren kanalen verkoopbaar is. Een enorm outletcentrum dus dat begrijpelijkerwijs nog veel meer kooplustigen trekt.
Rond borreltijd verzamelt iedereen zich weer in het hotel en op maandag vieren we de verjaardag van Joep. Joep dankt ons met wisselende gevoelens. Verjaardag vieren is niet leuk, maar de attentie van zijn medereizigers waardeert hij en hij dankt ons ervoor. In een boekje van Hans Dorrestein heeft hij twee toepasselijke gedichten gevonden en die leest hij ons voor. Zie ook hieronder
Iedereen wisselt ervaringen uit over de belevingen van die dag. Gesprekken die in wisselende samenstellingen in de verschillende eetgelegenheden rond het hotel vervolgd worden. Tot slot nog een afzakkertje met een schaaltje nootjes in de bar. De voorraad daarvan leek eindeloos te zijn.

Woensdag 7 november
We spelen vandaag een Twenty20 tegen Combined Forces Cricket Club op een echt veld op een legerbasis in Episkopie. De Britten bedongen bij het verlaten van Cyprus dat ze twee bases op Cyprus mochten houden. Als de omstandigheden het toelaten mogen ook niet militairen hier spelen. Het gedeelte waar we spelen wordt voornamelijk gebruikt als “vakantieoord” voor militairen die uitgezonden zijn voor bv. dienst in Afghanistan. Deze plek heet blijkbaar niet voor niets Happy Valley. Prachtig gelegen tussen de bergen, een echte pitch, wat wil je nog meer. We moeten beginnen om twee uur zodat we voor donker klaar zijn. De schemering begint hier al om half vijf. Dat op tijd beginnen lukt niet helemaal omdat onze gastheren eerst hun ochtendshift moeten afronden.
Captain is vandaag Theo en hij raadt goed. Batten dus. Met scores van Salim (44*), quick fire Theo (32), Raimond (12) en Mr Extra (32 + 4 byes) komen we tot 133 runs voor 6 wickets.
Tijdens de wissel plunderen we de CADI wagen voor koude drankjes en ijsjes en na 10 minuten gaan we weer het veld in. JanWillem smoort elke ambitie van onze opponenten en is zeer tevreden met 4 voor 22. Salim is zeer zuinig en staat slechts 13 runs toe. Jammer dat hij de vang op eigen bowlen in de laatste over niet kon vasthouden. Resultaat een overwinning  met 3 runs.
Onze trouwe supporters waren zeer te spreken en spraken unaniem uit dat Twenty20 voor SGS-ers de toekomst heeft. Een drankje toe was er vanavond op het veld niet bij. Daarvoor gingen we weer naar het hotel waar we een glaasje dronken op de verjaardag van Nelleke.

Donderdag 8 november en vrijdag 9 november, regenachtig.
Ruimte voor toerisme. Een team van 9 mensen maakten op donderdag de Grand Kykkos tour .  Een dagtour waarbij Lefkara aangedaan wordt en waar we de vaardigheden van het kant borduren en filigrain versierde glas bewonderden. Volgende stop was een eeuwenoude bijzondere kerk waarbij het schip afgedekte werd met 5 koepels. Daarna langs de “Green Line” naar Troodos gebergte met het daarin gelegen Kykkos klooster, het grootste actieve klooster van Cyprus, en beroemd om zijn iconen, waaronder het Panayia Eleousa icon, dat toegeschreven wordt aan Sint Lucas. Het echte krijg je niet te zien, wel een mooie kopie. Jammer dat er geen toelichtingen waren in het Engels. Het Grieks, zeker het antieke Grieks, is voor ons toch moeilijk te ontcijferen. Vlak bij het klooster ligt de indrukwekkende graftombe van Makarios waar militairen een erewacht verzorgen. Tot slot naar het hoogste puntje van Cyprus met een fantastisch uitzicht, van horen zeggen, want het lag vandaag volledig in de wolken. Als toegift een stop nog in Omodos (het leukste toeristische dorpje van Cyprus) waar we het oudste klooster van Cyprus (Timios Stavros) bezochten en daarna nog genoten van een proeve van de streekproducten, wijn in dit geval. Moe maar tevreden keerden we huiswaarts.
Vrijdag meer ruimte voor toerisme waarbij uw scribent Nicosia bezocht. Op een half uur gevolgd door enkele anderen, die echter vele uren later aankwamen als gevolg van het uitvallen van enkele bussen. Berlijn in de tijd van de muur heb ik nooit bezocht, maar hier kon ik er nog even aan proeven. Overigens nemen de Cyprioten de scheiding zelf niet al te serieus kreeg ik de indruk. Maar ja, die Turken hè. Leuk was het pragmatisme van de islamieten te zien. Je hebt een roomse kerk, je slaat de torens eraf, zet er twee minaretten op en je hebt een moskee. Deze moskee is overigens van binnen wel erg hoog.

Zaterdag 10 november.
Het vrolijke uitzicht op de laatste wedstrijd op Happy Valley wordt wreed verstoord. We krijgen geen toestemming daar te spelen, waarschijnlijk in verband met toegenomen spanningen over Syrië.  Op naar Paphos dus weer. Het weer is prima, de regen is allemaal gevallen op de niet speeldagen. En zo af en toe was dat best veel, maar voornamelijk in de nacht.
We gaan weer eerst fielden en weer met succes. Na 10 overs 5 wickets down voor 23 runs. Maar dan komt onze gastheer Muhammed Husain (66) die laat zien dat hij niet voor niets in het nationale team speelt. Mooi, bekeken en verstandig battend tilt hij het totaal naar 138 runs.
Het antwoord van SGS leverde een spannende wedstrijd op. Enigszins geholpen door de bowlers (31 wides) konden we in het begin het noodzakelijke scoringstempo handhaven. Aan het eind was het weer Husain die ons dwars zat en in 5 overs slechts 13 runs afstond. Dat hij in de laatste over ook nog 3 wickets oppikte was voor de statistiek, maar ook uitermate verdiend voor goed en gecontroleerd bowlen. We kwamen aan het eind 4 runs tekort.
Het drankje na de wedstrijd werd opgeluisterd met mooie woorden waarbij Arthur en Annie bedankt werden voor een zeer goed georganiseerde toer, in ieder geval voor zover je het in de hand hebt. Verder uitstekend improvisatiewerk als dat nodig was. Hulde. Tevens dank aan onze gastheren in de persoon van Mohammed Husain, die zich in het dagelijks leven directeur van Cyprus Cricket mag noemen. Leuk om op internet zijn bemoeienissen met het Cyperse cricket te lezen. Er is daar in de afgelopen 10 jaar op cricket gebied veel gegroeid.

Zondag 11 november.
Vroeg opstaan. Het hotel is zo vriendelijke om reeds om 6 uur de eetzaal te openen zodat we gevoederd in de bus gaan. Die vertrekt om tien voor zeven naar het vliegveld. Rond twee uur arriveren we op Schiphol en we hebben het geluk dat Nederland op deze dag een relatieve hittegolf meemaakt. Anders is de overgang van het warme Cyprus wel heel erg groot.
Natuurlijk maak je vergelijkingen met andere touren en deze tour kwam er goed af. We hadden een erg leuke groep, het cricket was maar matig, de bestemming was er een waar we normaliter niet zouden komen. Arthur heeft, naar er gefluisterd werd, al weer ideeën voor een volgende tour. De bestemming is nog onbekend maar ik teken (bijna) blind in.

Raimond van den Berg van Saparoea 

Hier de links naar de fotoseries.

Er is nog geen verslag beschikbaar over deze zeer geslaagde crickettour, doch uw webmaster heeft besloten niet langer te wachten met het op de website zetten van alle leuke foto's. De fotografen worden heel erg hartelijk bedankt voor hun mooie bijdragen!
Ga er even voor zitten, want het zijn erg veel foto's ! Alle foto's kunnen worden gedownload.

1. de fotoserie die gemaakt is door Gerda Heshusius
2. de fotoserie die gemaakt is door Mart en Janny Meerdink Veldboom
3. de fotoserie die gemaakt is door Lideke Ohm en aangevuld met foto's van Gerda Heshusius