Still Going Strong Cricket Club

Helaas hebben niet alle mensen hun bijdragen ingeleverd, dus het verhaal vertoont soms "gaten".
Zie de vele leuke foto's onder het geschreven verslag !

Onder de bezielende leiding van Dirk Coster en Theo Straten vertrokken op 11 april 2007 in alle vroegte 23 SGS-ers inclusief partners naar de Spaanse Costa Blanca voor een zonnige cricketvakantie.
Zij die de weerberichten de laatste weken voor vertrek een beetje hadden gevolgd, stapten met enige argwaan het vliegtuig in.
Navraag bij een ervaren ‘Spanje-ganger’ leerde mij dat in deze tijd van het jaar je gerust je zomerkleding kan inpakken. Een vestje voor de kille avonden en een parapluutje voor een mogelijk buitje waren de enige geadviseerde toevoegingen daaraan.
Wat een geluk dat ik dàt advies niet helemaal heb opgevolgd.
Terwijl in Nederland de mussen van het dak vielen, waren wij aan de ‘zonnige’ Spaanse Costa heel blij met de extra lange broek, trui en regenjack, die ik ter elfder uren nog in de koffie had gestopt. Een verstandige (SGS) meid is immers op alles voorbereid.
Toch was het beslist geen kommer en kwel. Slechte dagen werden afgewisseld door zonnige dagen. Weliswaar met gematigde temperaturen en een frisse wind, maar prima weer om te sporten, te wandelen of tochtjes te maken.

Ondanks de teleurstelling van afgelaste en verregende wedstrijden – omdat het veld meer op een vijver leek dan op een cricketveld – heeft iedereen zich toch prima vermaakt. De volgende verslagen geven dan ook het beeld van een geslaagde tour ook op dagen dat er niet gecricket kon worden.

Donderdag 12 april 2007
Onze eerste dag in Albir was het niet zulk mooi weer.
Het was een vrije dag, waarop iedereen zijn eigen gang kon gaan. Even bijkomen van de vermoeienis van de vorige dag en even acclimatiseren, niet dat er veel klimaatsverschil was tussen Nederland en Spanje, maar toch……….. Gewoon lekker relaxen.
Natuurlijk gingen de meeste van ons even kijken bij het cricketveld, waar die dag gespeeld werd door het elftal van Alfaz del Pi tegen een Engels tourteam uit de omgeving van Cambridge. Terwijl Theo S. bij die wedstrijd 20 overs umpired, maakt Stef foto’s bij het cricketveld en natuurfoto’s van bloemetjes en kleine beestjes in het bos.
Ton Eldering heeft zich deze dag al voorbereid op de komende wedstrijden door te trainen in de kooi.
Dirk Coster en Salim hebben de omgeving van Altea en Calpe per auto verkend terwijl Theo en Blanche lopend op verkenningstocht zijn gegaan. Via de boulevard van Albir naar Altea
Daarna zijn wij naar Calpe gereden, een leuke plaats met een mooie boulevard.
Raimond, Judith, Roelof en Aly zijn uitgebreid inkopen gaan doen in het shoppingcenter van Albir en verder was het relaxen.
Simon en Ellen zijn met Rob Dhondai en Irma een dagje naar Guadelest gegaan. Een heel oud plaatsje in de bergen.
Het was een lekkere relax dag.
Salim

Om 10 uur ’s morgens hebben we Salim en Dirk de ontbrekende theedoek gebracht. Bij de receptie gevraagd om het ontbrekende koffiezetap. Bij het boodschappen doen om de hoek kwamen we bij de Franse bakker Joep, Truus, Gerda en Jan Willem tegen bij een kopje koffie en hebben de activiteiten van de dag uitgewisseld. Theo en Blanche hebben de lange boulevard af gewandeld richting Altea. In Altea hebben we bij Opera Salon de Té een heerlijk kopje cappuccino gedronken en vervolgens het oude stadje met zijn traprijke hellende steegjes verkent, om te genieten van de boeilende doorkijkjes en vergezichten.
Bovenop de heuvel mooie parochiekerk en die heet Nuestra Senora del Consuela van buiten en van binnen bekeken en bij het oude dametje in het voorportaal een donatie gedaan voor deze kerk met zijn mooie blauwe koepeldak. (gebreide blauw/witte muts).
Terug op de boulevard van Altea hadden we zo langzaam aan trek in tapas bij Casa Labarta.
Vervolgens langzaam teruggewandeld naar Albir en het cricketveld even bekeken waar een wedstrijd werd gespeeld. ’s Avonds werden we uitgenodigd door Judith en Raymond om samen met Roelof en Aly voor een vegetarisch diner met heerlijke glaasjes wijn en een hoop lol.

Vrijdag 13 april 2007
00.01uur. Albir slaapt, het aparthotel slaapt, wij willen al lang slapen en wachten geduldig tot de buren daar ook aan toe zijn. Eindelijk, ze zijn zover. Theo leest Stef voor uit het cricket sprookjesboek “Roodzonneklepje en de boze coach”. Heel spannend. Stefje is nu heel stil. De boze coach wilde winnen. Dat kostte de spelers en hun arme families thuis heel veel centjes. Toen hebben ze de gemene coach dood gemaakt en leefden ze nog lang en gelukkig. Stef was al in slaap gevallen. Hij wist toch wel dat het goed zou aflopen. En dat deed het ook.
Zelf hoefde hij niet te winnen want het regende de hele nacht. Sommigen, die voor het eerst meegingen dachten dat het gewoon doorging en waren verbaasd dat, dat niet zo was. Waarom hadden de Engelsen ons niet gewaarschuwd? Nou daarom, omdat ze dachten dat Hollanders weinig verstand van cricket hebben, maar wel weten dat het geen waterpolo is. Toch waren veel spelers teleurgesteld. Door de zenuwen voor de eerste wedstrijd slecht geslapen, s’morgens strek- en rekoefeningen gedaan, niet teveel gegeten en dan gaat het niet door.
Heel jammer, maar de sfeer bleef dankzij de leuke omgeving en de perfecte organisatie van de tour ,goed. Duidelijk vakwerk. Een aantal dames overdreven de demonstratie: “hoe ga je met teleurstellingen om” en gingen lopen naar Altea. Niet verstandig maar ook dat schijnt leuk geweest te zijn, zoals vaak met onverstandige activiteiten het geval is.

Wat is er verder te melden over deze dag in dit dorp met een cricketveld en een authentiek Indiaas restaurant, waar vele hoofdsteden jaloers op zouden zijn. Weinig, behalve dat het mogelijk was cricket op een droog veld in groot beeld te zien. Dit, tegelijk met een halve finale voor de Engelse beker op het scherm ernaast en een verkwikkende drank in de hand, deed de vraag rijzen of er wel een hemel nodig is.

En dan was er die dag ook nog de Telegraaf die ons liet weten wat er in de echte wereld plaats vond. Niets nog, want de redactie was niet zeker van de betrouwbaarheid van het nieuws. We kregen dit dus veel later ondanks dat het reeds bekend was. Waarom is het belangrijk nieuws juist voor SGS. Welnu, Connie van Breukhoven laat zien hoe interesse in de partner in praktijk gebracht kan worden. Ze installeerde zelfs een apparaat in zijn auto zodat ze wist waar hij was en hem dus niets kon overkomen. Een voorbeeld voor de SGS-dames, want veel meer spelers hadden mee gewild als hun vrouw mee zou gaan. Bedankt Connie!
Verder zijn er nog een aantal dingen gebeurd die zeker van grote invloed waren op de tour, maar mij is te verstaan gegeven dat het stukje kort moest zijn.
Simon Santcroos, speler van het Engelse team.

REPORT SGS TOUR OF SPAIN – Saturday 14 April 2007

Today the sun is out, at last we will play after yesterday’s disappointment. But… the whole ground is dry, except for the same puddle on the pitch. The locals are totally helpless, in this place they have never seen rain or completely forgotten what it was like. So all we can do is have a bowl and bat in the nets, or a walk down the coast to beautiful Altea. And at least these days there is always cricket to watch. With a quiet beer at Porter’s we see some good cricket – New Zealand beating South Africa comfortably by five wickets. In the background the usual clicking and thumping of billiard balls coming from – guess who?… Yet another uneventful day, but surely tomorrow we’ll get our first game, or shall we?...

Stuart & Eric

Dinsdag 17 april 2007
Na al drie afgelaste wedstrijden ontwaakt een ieder deze ochtend vol spanning. Zal het vandaag droog zijn en blijven en zal de pitch dusdanig zijn opgedroogd dat er vandaag eindelijk gespeeld kan worden?
Om 13.00 uur staat de start van de eigenlijk 4e wedstrijd (!) tegen Sporting Alfas gepland. Zo rond de klok van 12.15 uur verzamelen we ons op het cricketveld. Het is prachtig weer vandaag. De zon schijnt volop en het goede nieuws is dan ook dat er vandaag eindelijk gespeeld kan worden!
Eindelijk kan de groepsfoto gemaakt worden en eindelijk, eindelijk, eindelijk … kan de eerste bal worden gebowld.
SGS begint de wedstrijd met batten. Het eerst aan slag zijn Salim en Dirk. Het begin van de wedstrijd is veelbelovend. Al op de eerste bal wordt gelijk een run geslagen.
Helaas zegt een goed begin niet altijd alles over de rest van de wedstrijd. In de 5e over valt het eerste wicket. Salim wordt gevangen.
Dan komt onze gastspeler Stuart erin. Helaas kan ook hij de runs voor SGS niet op het scorebord krijgen. Zowel Stuart als Dirk worden clean gebowld.
Dan nemen in de 6e over bij een stand van 20 runs voor 3 wickets Maarten en Daniël het stokje over. Er is nog niks verloren maar nu moeten zij wel een poosje blijven staan en zien dat we voor SGS wat runs komen.
Maar helemaal lukken wil het vandaag niet op de Spaanse grond. Daniël komt al gauw met zijn broer Ton te staan. Aan de kant geeft dit weer nieuwe hoop. De broertjes zullen samen toch wel wat runs kunnen maken?? Maar ook deze hoop wordt snel de grond in geboord. Ton gaat voor duck uit.
Jammer genoeg blijft deze tendens zich verder doorzetten. Uiteindelijk behalen we 118 runs in 28 overs. Topscoorders vandaag zijn Daniël met 33 runs. Gevolgd door Eric en Rob met beide 12 runs.
Ondertussen wordt aan de kant wel heerlijk genoten van het zonnetje en besluiten Gerda en Truus een wandeling naar de vuurtoren te gaan maken. Voor het einde van de wedstrijd komen zij met enthousiaste verhalen over een mooie wandeling terug.
Dan breekt de tweede inning aan. Ondanks de lage score hopen we er langs de kant nog het beste van. Maar in tegenstelling tot de eerste inning toen de wickets als warme broodjes vielen, blijkt het voor de SGS’ers moeilijk om wickets te pakken. De bowlers en fielders doen hun uiterste best en houden Sprting Alfas nog wel 30 overs bezig om ene totaal van 119 runs voor 2 wickets te maken. Maar de eindoverwinning gaat vandaag naar de thuisclub.
Beste bowler van vandaag was Salim met 11 runs in 8 gebowlde overs (2 maiden overs) en 2 wickets. Gevolgd door Rob met 18 runs in 6 overs en Daniël met 16 runs in 4 overs (beide 1 maiden over).
En hoewel vandaag dan wel niet de winst gepakt kon worden, was het alles bij elkaar toch een mooie cricketdag en misschien was de grootste overwinnaar van vandaag wel het mooie weer!
Rob en Irma

Donderdag 19 april 2007
De dag begon bewolkt maar gelukkig geen regen. Daniel heeft als eerste gezwommen in het zwembad bij onze appartementen. Het water was echt verschrikkelijk koud, maar hij heeft er niets van overgehouden. ’s Middags werd het zonnig en warm. Voorafgaand aan de wedstrijd werd flink getraind in de oefenkooi bij de Columbus Oval, waaronder natuurlijk onze zeer fanatieke Rob.
Toen onze groep bij het veld arriveerde hoorden wij dat Irma jarig was. Zij werd door iedereen hartelijk gefeliciteerd. Jan-Willem moest eerder afzeggen omdat hij veel pijn in zijn rug had, maar de medicijnen van Roelof werkten goed en hij kon vandaag gewoon spelen.
SGS moest het opnemen tegen de sterke Fourty Club of Spain, dat begon met batten. We speelden village-cricket en daar moet je altijd weer aan wennen. Copeland liet zien dat hij er zin in had. Hij opende sterk en sloeg 57 prima runs bij elkaar in een sterk partnership met Evens die met 32 runs werd gevangen door Jan Willem in de 24e over op het goede bowlen van Maarten. De Spanjaarden hadden toen 101 runs en dat betekende dat onze bowlers de zaak behoorlijk wisten te controleren en de run-rate op 4 wisten te houden. In zijn zesde over struikelde Jan Willem en viel met een smak op de harde beton-pitch. Behalve een schaafwondje hield hij er gelukkig niets van over en kon hij later in de wedstrijd weer verder bowlen. Captain Theo changede regelmatig de bowlers, zodat alle bowlers aan bod kwamen. Ook de wickets werden mooi verdeeld. Zes Spanjaarden gebowld en één gevangen. Theo was als vanouds lekker aan het bowlen, al vond hij zichzelf erg stijf geworden. Salim was als altijd goed en heerlijk actief en scherp in de wedstrijd. Adams sloeg rustig zijn 26 runs bij elkaar maar een bal van Roelof was zo langzaam dat zijn bat al ver voorbij was toen de bails tergend langzaam ten val kwamen. Simon mocht meespelen met de Spanjaarden en deed
mocht zijn krachten meten met de nummers 6 en 7 en deed dat keurig zuinig en nam ook het wicket van Braitwaigh (13). De Fourty Club of Spain besloot op een stand van 211 voor 7 na de 44e over te declareren.
Tijdens de dag werd het zo warm dat mensen luchtige kleding aantrokken en Juut bij gebrek daaraan besloot een zonnehemdje te gaan kopen. Het stond haar natuurlijk prima!
Na de lunch SGS aan bat en wij begonnen uitstekend met Stef (met nieuwe knie) en Erik. Op een stand van 60 ging Erik (33 runs 4x4) gevangen. Na een kort intermezzo met Raimond ging Salim verder met Stef. Helaas werd Stef na 36 runs (5x4) in de 21e over gevangen door “onze”Simon! Maarten kwam in het sloeg er lustig op los, maar ja als de umpire vindt dat je LBW bent, dan ga je netjes naar de kant, nietwaar. Maarten 16 runs met 1x6 en 2x4 en er zat dus veel meer in. Jammer maar dat hoort bij het spelletje. Stand 113 v.4 en Salim ging een nieuw partnership aan met Theo. Ze hadden Maarten beter kunnen laten staan, want Theo “had het op zijn heupen”en scoorde – gesteund door Salim – prachtig, snel en hard (ook veel lucht werd weggeslagen, maar daar ga je niet op uit). Op een stand van 180 ging Salim caught & bowled met 31 super nuttige runs (4x4). Theo ging verder met Joep en we moesten toen de resterende 32 runs bij elkaar zien te slaan. Het laatste uur was ingegaan en de tijd drong, dat wil zeggen van de laatste 20 overs waren er al veel gebruikt. Onze tegenstanders werden behoorlijk zenuwachtig en andere bowlers werden aangezet, waardoor de run-rate tijdelijk daalde. De bowlers van de Spanjaarden gebruikten zelfs time waisting methoden (super lang wachten en elke keer de bal poetsen en bekijken tot meer dan 10x toe!) om Theo uit zijn concentratie te brengen, maar dat lukte ze niet. Het publiek mengde zich in de strijd en riep de bowler toe om nu eindelijk te gaan bowlen. Hij draaide zich om en gedroeg zich hierna iets netter! Kortom het was heel erg spannend. Aly had aan de kant trillende vingers en andere mensen konden niet meer stil zitten. Theo bleef runs maken en wij bleven op schema. Elke mogelijke run werd gelopen. Joep stal op het laatst de show door twee ballen netjes laat door de slips te spelen en bracht ons samen met Theo de overwinning door een prachtige 4. SGS won de wedstrijd met 214 v. 5 en dus met 5 wickets en dat vonden onze Engelse Spanjaarden niet leuk. De bowlerij was over het algemeen netjes verzorgd en er waren maar liefst 5 maiden overs. Je mag dus rustig stellen dat wij een prima wedstrijd hebben gespeeld en juichend van geluk de overwinning proefden.
Gerda en Truus regelden in de loop van de middag het gezamenlijke diner van morgen en ze hielden de plaats en het menu streng geheim. Wij zijn benieuwd! Na de wedstrijd hebben wij met een kleine groep SGS’ers overheerlijk gegeten bij het pas twee weken hiervoor geopende Indisch restaurant. De eigenaar is een Nederlands echtpaar uit Den Haag. Je ziet dus dat de wereld echt klein is! Op de tocht naar “huis”hebben wij heerlijke koffie met Cointreau gedronken bij een nabij gelegen pizza restaurant. Het was een fantastisch mooie cricketdag!

Roelof en Aly Kruijshoop

Zaterdag 21 april 2007.
De laatste dag in (Alfas del Pi) Albir. Gisteren een heerlijke overwinning op de locals.
Vandaag de stijve spieren een beetje ontzien, want de spierpijn begint toe te slaan.
Allereerst Eric de Haard uitgenodigd om op “het hoekje” koffie te drinken, want hij is vandaag 58 jaar geworden!!
Dat betekende dat er wat meer mensen meegingen wat het beslist gezellig maakte.
Joep vertelde eerst dat hij gedroomd had dat Truus met Willem Alexander was verloofd, maar dat Beatrix dat uiteindelijk niet goedvond. Ach, hij droomt wel vaker.
Maarten vertelde dat hij een Engelsman had ontmoet die zijn tackel Trueman had genoemd. Waarom? Because he has 4 short legs and his balls swing both ways!!
Zo hoor je nog eens wat.
Na de koffie werd het tijd voor een goede wandeling langs het strand.
Harde wind, bewolkt, maar niet koud. Gerda voelde zich echter niet lekker, dus ver zijn wij niet gekomen. Soms is het beter het lichaam even wat rust te geven.
Dat gaf mij de gelegenheid nog even naar het cricket te kijken.
Op “ons veld” was de wedstrijd van een Engels touring team tegen een sterk local team bezig. De Engelsen hadden na 40 overs 218 runs.
De lokals gingen daar in 23 overs met 219 voor 1 overheen!! Een Pakistaanse batsmen sloeg de ene na de andere boundary en eindigde op 136 retired.
Erg leuk om te zien.
’s Avonds naar de tappas bar. Het was beter geweest als wij de geweldige wedstrijd tussen Engeland en de West Indies hadden gezien. WI 300 runs, Engeland 301 voor 9 met nog 1 bal te gaan. Moet geweldig geweest zijn.
Kortom, het was een heerlijke tour, zeker voor herhaling vatbaar.
Iedereen hartelijk bedankt voor alle gezelligheid.

Gerda en Jan Willem Heshusius.

Klik op de foto en deze wordt groot geopend in een nieuw venster. Foto's Gerda Heshusius, Stef Egging, Raimond v.d. Berg v. Saparoea en Roelof Kruijshoop
Klick on the picture and it will be opened in a new screen.

Alle deelnemers aan de crickettoer hebben een CD thuis gestuurd gekregen met alle foto's erop. Dank aan Roelof voor deze actie!

	Het was weer erg vroeg vertrekken van Schiphol. Het inchecken bracht enige hilariteit. Er waren deelnemers aan de toer met een flink overgewicht aan bagage en getracht werd deze bagage op naam van een ander in te laten checken om zo de extra kosten voor overgewicht te minimaliseren. De vlucht verliep uitstekend en wij hadden prachtig uitzicht op de landen die wij over vlogen. Hier een leuke wolkenpartij. Het ophalen van de auto's in Alicante verliep uitstekend en wij hadden weer gloednieuwe auto's. Hierna ging de tocht naar Albir, waar de appartementen van Venus op ons wachtten.
	's Middags de "briefing" van de toergangers door Theo Straten en Raimond van den Berg van Saparoea. Wij konden een toast uitbrengen ten faveure van een geslaagde crickettoer.
	Wij hebben gezamenlijk gedineerd in het biologische restaurant van Venus Albir. Het was erg gezellig en enige dames kregen een roos van Salim Abdul Mohammad. Dirk Coster kreeg een prachtig T-shirt voor de organisatie.
	's Ochtends naar de Columbus Oval, waar Alfaz Cricket Club ons zou ontvangen. Ach wee, ach wee. Door de regen konden wij niet spelen.   De Contactcommissie maakte van de gelegenheid gebruik om haar voorbereidende vergadering te houden, waarbij de winteractiviteiten worden gepland.
	Na drie afgelastingen konden wij eindelijk cricketen en wel tegen Sporting Alfaz. Het batten ging erg matig en de wedstrijd werd ruim verloren. Zie de scores verderop bij de foto's.
	Natuurlijk een echte prijsuitreiking na afloop van de wedstrijd.         De "bitters" lieten wij ons goed smaken.Wat een enorme glazen en wat drinkt dat gemakkelijk!
	In Albir werd door een grote groep gedineerd. De twee dames in het geel waren Nederlands en zo te zien kenden enige SGS'ers deze dames al langer.
	's Ochtends ontbijten vlak bij Venus Albir ging uitstekend. Gelukkig werden uiteindelijk drie wedstrijden gespeeld. Hierbij wat beelden van de gezelligheid bij de laatste wedstrijd.                             Bij het strand kan je prachtig wandelen en na de tijd lekker gezamenlijk borrelen op de galerij van Venus Albir.
	Hierbij de bladen uit ons scorebook, waaruit blijkt dat wij de volgende resultaten hebben geboekt: 17 april: Sporting Alfaz CC - SGS CC :              122 v.2 - 118 a.o. 19 april: ??? - SGS CC :              211 v.7 - 214 v.6 (Straten 70 !) 20 april: Sporting Alfaz CC 2 - SGS CC:             201 v.8 - 204 v.8 Dus 1 keer verloren en 2 keer gewonnen.
	Ook de terugreis verliep zeer voorspoedig. Natuurlijk duurde het wachten weer lang. Onderweg kregen wij deze prachtige zondondergang te zien!