Still Going Strong Cricket Club

Speech uitgesproken bij het Jubileumfeest in Bunnik op 9 oktober 2004 door Joop van de Lee

Dames en heren, de Scheidsrechterswereld binnen de KNCB heeft door de jaren heen een hechte band gehad met het jubilerende SGS… dat weet u. Dat is danook de reden dat de Scheidsrechterscommissie mij heeft gevraagd …om vanavond hier iets ten tonele te brengen. .Maar ja, wat?… links en rechts werd er wat gemompeld, ach joh, doe maar wat voor die ouwetjes… maar dat waren niet de woorden van de heer Hartong.. u allen wel bekend.. de heer Hartong.. die toch niet bekend staat als een enthousiast polonaise-loper… werd voorzitter van de Feestcommissie.. en Louk stelde meteen een aantal voorwaarden:
* Het mocht beslist geen lange, saaie speech worden (daar waren anderen voor ingehuurd)
* Er mochten geen SGS-ers belachelijk worden gemaakt

Voorwaar: geen sinecure!
Wat dan?.. laat ik beginnen met ‘n waarschuwing:
Enige tijd geleden was hier in deze locatie een bijeenkomst belegd speciaal voor de scheidsrechters. En u begrijpt het al, veel vergaderingen in en rond de cricketwereld worden belegd om na afloop lekker te kunnen borrelen. We zullen niet in details treden maar ik had ook het nodige tot mij genomen en ik besluit om maar eens op huis aan te gaan.. ik stap in mijn auto hier.. wil het P-terrein afrijden.. en ja hoor… Politie.. alcoholcontrole.. dus ik zet snel Hilversum 4 op.. mooi vioolconcert en draai het raampje van de auto open..
die agent steekt zijn dikke kop naar binnen.. en ik zeg.. da’s mooi he agent.. vioolconcert.. wordt in Tokio gespeeld.. in Hilversum gedraaid en kan je hier horen.. hij zegt, da’s zeker mooi.. weet je wat ook zo mooi is?..
jenever, wordt in Schiedam gestookt en kan je hier ruiken..
hij zegt, heeft u veel gedronken?.. ik zeg, nou ja, een paar borrels.. hij zegt: wilt u dan maar even blazen?..
ik zeg hoezo?.. geloof je me niet?

Tja, cricket wordt meteen met drank geassocieerd.. ook in de scheidsrechterswereld.. maar ja, een mens wil natuurlijk niet alleen scheidsrechteren.. dus speel ik ook nog af en toe bij de SGS-Onderlinge.. maar of dat nou altijd zo leuk is?.. met al die ouwetjes.. in de kleedkamer voor de wedstrijd begint het al.. pijntje hier.. pijntje daar en overal reumatiek.. behalve in d’r tong.. Still Going Strong ja, dank zij de hulpstukken…
nou mag ik hier van Duco geen namen noemen.. nou ja Duco.. wordt lid van verdienste van de KNCB… maar hij is ook degene die mij jaren geleden met een gemene bouncer het ziekenhuis in bowlde.. al praten we wel gewoon weer met elkaar.. laatst zeg ik tegen hem.. Duuc, hoe is het toch met je zoon?.. bowlt die eigenlijk nog?.. hij zegt: nou eerlijk gezegd krijgt die ze niet meer op de mat.. ik zeg oh nee joh.. ja, dat kan erfelijk zijn...

maar de Onderlinge.. ouwe mannen met iedere week nieuwe kwalen.. tja, was ouder worden maar een kwaal.. dan kon je er nog van afkomen..
maar ouder worden is geen schande… als je maar kunt blijven spelen he.. alhoewel spelen steeds moeilijker wordt… vraag het maar aan Gerard van Vuuren… als je Gerard zich voor de wedstrijd ziet omkleden.. nou daar heb ik respect voor hoor…Gerard wordt wordt met elastiek en lappen bij elkaar gehouden.. ja, de Onderlinge.. praktisch iedere dinsdag in de zomer hetzelfde liedje.. Gerard van Vuuren en Co tegen Henk de Groot en Jo.. en tijdens die wedstrijden moet ik heel wat ballen uit de struiken halen want die worden er door Frans Houben ingehakt.. want aan lopen heeft Frans een bloedhekel.. en om dat lopen te beperken loopt die alleen zijn eigen runs…
de Onderlinge… ach, daar speel ik een beetje voor de gezelligheid… ook langs de kant hoor tijdens de wedstrijd… dames bij de dames en heren bij de heren… van de zomer dacht ik een keer: weet je wat, vandaag ga ik eens een poosje bij de dames zitten.. ja, waarom niet?.. ik heb altijd de indruk dat bij SGS de dames op het tweede plan komen…dus ik wil mijn stoel bij de dames neerzetten… zegt die mevrouw waar ik naast wil gaan zitten: waarom kom je hier zitten?…je kunt toch gewoon bij de mannen gaan zitten?… Nou ja, dan maar weer bij de mannen zitten…het gaat altijd over cricket en over vrouwen.. soms ook over allebei…en dubieuze grappen maken natuurlijk… en daar heb ik geen zin…dus om ‘n gesprek op gang te krijgen zeg ik tegen mijn buurman: en Jan, hoe gaat ‘t nou?… hij zegt: niet best hoor, hooguit een keer per maand… ik zeg: nee joh, ik bedoel, hoe gaat ‘t thuis… oh zegt die, thuis gaat ‘t helemaal niet meer…de Onderlinge…

Maar denk nou niet dat het in de scheidsrechterswereld allemaal pais en vree is.. daar is ook veel achterklap, afgunst en venijn… en vriendjespolitiek… aan ‘t eind van het afgelopen seizoen sta ik een biertje te drinken met Herman Huising.. ja, die staat nog steeds.. ja, Herman is nog een toppertje…hij was net klaar met het umpen van een belangrijke wedstrijd in de Hoofdklasse.. ik zeg: joh Herman, hoe komt het nou dat jij nog zo hoog staat?.. en dan met die slechte ogen van jou?.. hij zegt: het kwam er in een keer uit… spelregelkennis…kennis.. kennis…
ik zeg kennis, kennis .. volgens mij zijn ‘kennissen’ veel belangrijker ..
Ik sta bij de wedstrijd VOC tegen VRA.. me eerst rot gezocht naar dat nieuwe veld van VOC.. langs de kant van de weg zie ik zo’n beweg-wijzeringsbord met zo’n pijl d’r op met de tekst: Hier staat u…
ik dacht, hoe zouden ze dat nou weten?.. mijn collega blijkt de heer Moolenaar te zijn.. het begon al voor de wedstrijd waarop hij te kennen gaf mij niet te kennen.. maar ik hem wel, zo’n gezicht vergeet je niet gauw.. dus ik zeg, ik ben vandaag je collega.. hij zegt: oh ja, hou er dan rekening mee vader, dat ik vandaag hier de 1e umpire ben.. ik zeg: vader, vader?.. ik kan me niet herinneren dat ik zo’n lelijke zoon heb…
Ach, dat hele aanstellingsbeleid... daar word je niet vrolijk van.. waarom krijgt Bob van Keulen altijd leuke potten met hele leuke collega’s?.. Bob mag altijd met mevr. Smarius staan.. ook mevr. Van Keulen vindt het niet leuk dat haar man altijd met mevr. Smarius staat…ze kent Bob.. en ik sta altijd met Baai.. ik wil ook wel eens met mevr. Smarius staan in plaats van met Baai… en begrijp me goed.. ik heb helemaal niks tegen Baai… en ‘t voordeel is, je hoort nog eens wat… mopperen en klagen over niks… over het hondje van Louk Hartong… ja, volgens Baai stinkt die hond uit z’n bek… ik zeg: hoe weet je dat nou?… heb je er soms ondergelegen of zo? Baai was dit jaar ook met het Drielanden-tournooi van SGS in Engeland… maar hij maakte soms een wat verwarde indruk.. de Engelse politie moest Baai met zijn auto regelmatig uit voetgangerstunnels halen… bovendien had Baai een kamer in hetzelfde hotel als Ruud Don Griot.. en Baai maar praten tegen Ruud maar dat verstond die arme Ruud natuurlijk niet..en onheil komt zelden alleen.. laat Ruud Don nou een kamer met douche hebben en Baai een zonder… dus je raadt het al… natuurlijk gaat Baai douchen op de kamer van Ruud Don.. ongevraagd?.. wij zullen het nooit weten… en Ruud Don hoort niks en ziet op een gegeven moment grote stoomwolken vanuit de douche zijn kamer binnenkomen… grote paniek natuurlijk.. en net op ‘t moment dat Ruud Don in paniek de receptie wil bellen stapt een naakte, natte, blote Baai de kamer in en vraagt: Ruud, heb jij effe een badlaken voor me?
Nee, klagen over het gebeuren binnen SGS?.. ach, ik klaag ook wel eens.. als ik weer eens voor zes wordt geslagen…waar is trouwens de tijd gebleven dat er bij SGS nog batsmen waren die een bal langs de grond konden spelen... een cover drive of een leg glance.. nou is het allemaal hengsten en raggen geblazen.. om zo snel mogelijk aan het bier te zitten…
Behalve Satar dan he…die kan ook echt batten…wisten jullie trouwens dat zijn Geerta iedere wedstrijd van de Onderlinge zit te scoren? ja, hoe moet Satar anders aan al die runs komen?… nou ja, effe wat anders…
ik was laatst bij dat tournooi op VRA en ik loop daar Robbie Colthof tegen het lijf… hoe gaat’t.. hoe gaat ‘t.. doe je nog wat? Ja, ik speel nog een beetje bij SGS…bij SGS zegt die? Hij reageerde of die door een adder werd gebeten…ik zeg Robbie, daar staat nog iemand te keepen van jouw leeftijd… zo zegt die, met een zekere afgunst in zijn stem.. en wie mag dat dan wel wezen?.. ik zeg met enige trots: Jaap van Noortwijk…hij zegt: wie?.. ik zeg Jaap van Noortwijk…hij zegt: nooit van gehoord…hij zegt: zal ik jou eens wat vertellen?… vroeger was er veel animositeit tussen de leden van de Flamingo’s en die van SGS…dat kwam, je werd pas lid van SGS als je honderd procent zeker was dat je nooit lid van de Flamingo’s kon worden…volgens Robbie he…ik zei alleen maar: goh… vroeger.. vroeger is geschiedenis… vroeger…
vroeger had je toch niks, zeker niet op cricketgebied, schoenen, mooie flanellen broek…dat had je niet… laat staan dat je een eigen bat had… ja, de club schafte het hoognodige aan… dat was dan de clubbag… eigen spullen had praktisch niemand… zelfs een man als Koos Oosterholt… voor de meeste van jullie toch geen onbekende… Koos was dag en nacht bezig met het cricketmateriaal… maarre.. zelfs Koos had geen eigen bed… Koos sliep iedere nacht in een andere kleedkamer…ja, jonge cricketers zeggen me nog wel eens: jij altijd over vroeger… en dan word ik nijdig en zeg: ja, vroeger was het nog kiezen en delen… tegenwoordig is het kezen en dealen..

Vroeger, nou ja heel vroeger had je ook de pest in als het september was geworden…alles gaat voorbij.. zonder cricket had je geen leven… en ja, SGSers die het leven niet meer aankonden die moesten het dan maar opgeven… die moesten het dan maar opgeven bij de SGS-Contact-commissie… dan kon je bij Hengelose Roelof terecht.. organiseren leuke uitstapjes.. ik kwam ze nog een keer tegen in Burgers Bush.. ik liep daar toevallig met mijn kleinkinderen… dus Roelof zegt: da’s ook toevallig, waar ga jij heen?… ik zeg: nou Roelof, die kinderen willen hier maar een ding en dat is naar de apenrots.. hij zegt: goh wat leuk, mogen mijn mensen mee?.. dus ik zeg: kom maar achter me aan.. dus wij met die hele groep SGS-ers apetrots naar de apenrots… prachtige rots hoor met van die gaten erin en in die gaten wonen de apen.. maar ja, wat me nog nooit was overkomen:
er was geen aap te zien… en die SGS-ers teleurgesteld… nog erger dan de kinderen.. wacht effe zegt Roelof, je weet maar nooit en hij gooit een handje pinda’s naar beneden.. maar niks hoor.. geen apen.. gegeven moment komt er een oppasser aanlopen en Roelof zegt teleurgesteld: meneer, ik ben hier met een club SGS-ers en uitgerekend nou is d’r geen aap te zien.. nee zegt die oppasser: dat komt zo, ze zijn allemaal binnen want ze zitten in de paartijd.. oh zegt Roelof.. maar ik heb er ook nog een handje pinda’s ingegooid.. tja, zegt die oppasser, zou u eruit komen voor een handje pinda’s?

Verdwijntruc

Dames en heren, en dan nu het nummer waar u allemaal voor bent gekomen.. een van de mooiste trucs uit de vorige eeuw.. de verdwijntruc.. ook wel genaamd: de truc met het paarse doekje…het had ook een rood doekje kunnen zijn of een groen… dat maakt voor het nummer niet uit.. mochten er nou mensen onder u zijn die na afloop zeggen: sjonge, jonge wat een fantastisch nummer.. dat nummer wil ik ook op mijn feestje…dat kan... de kleur van het doekje mag u dan zelf bepalen…dat maakt voor het nummer op zich niks uit…het nummer blijft in principe hetzelfde.. alleen de kleur van het doekje is dan anders…dat is alles… vanavond heeft Louk Hartong gekozen voor de kleur paars.. dus dat u niet bij mij achteraf komt klagen over de kleur van het doekje.. zo van: goh, wat een rotkleur gebruikte je…het is de keuze van Louk… bovendien de kleur paars past uitstekend bij de achtergrond hier..
Okay, dit is een stokje… dit is geen gewoon stokje… dit is een toverstokje.. (weggooien) maar dat stokje heb ik helemaal niet nodig… ik doe dit nummer volledig op eigen kracht… de verdwijntruc… mijn verdwijntruc heeft… ik zeg het er maar even bij… een enorme impact..zo waren er cricketclubs in nederland -waar ik deze verdwijntruc ooit presenteerde – geruisloos verdwenen.. Alkmaar, Breda, Union, de Pelikaan en ook de cricketclub De Betuwe, om er maar eens paar te noemen.. ja, dat van de Betuwe was een triest verhaal…dat complex moest ook verdwijnen voor de Betuwelijn.. ik ben daar vanwege mijn werk nog bij betrokken geweest.. moest met die boeren gaan praten en zo.. en achter het cricketveld lag een grote boerenschuur… met voor en achter van die grote deuren erin… dus ik moest die boer vertellen dat de Betuwelijn rechtover zijn schuur was geprojecteerd.. sorry hoor…toen zegt die boer een beetje bozig: ja kom nou, je denkt toch niet dat ik ‘s nachts m’n nest uitga om die deuren open en dicht te doen…
Maar goed, de verdwijntruc…ja als de truc lukt is straks ook het paarse doekje verdwenen…houdt uw glas en uw vriendin maar vast… (beginnen met doekje in de vuist te doen)
Bij dit nummer hoort een toverspreuk en u gaat me daarbij helpen.. dat geeft extra kracht aan het nummer…de spreuk is eenvoudig: a-ba-ca-da-bra…sim-sala-bim…da’s alles…daar gaan we…a-ba-ca-da-bra…sim-sala-bim-.. ik hoop dat ik het doekje ooit weer terug vind… weg…

Joop van der Lee