Still Going Strong Cricket Club

Bezoek aan het Nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945 te Groesbeek
5 maart 2011

Fietstocht bij Zaandam door de Wijdewormer en bezoek zaagmolen Het Jonge Schaap
16 april 2011

Wij werden vanaf 11 uur 's ochtends ontvangen bij D' Vijf Broers in Zaandijk (niet Zaandam; gelukkig had Theo Burki dit tijdig ontdekt. Uitstekende koffie en heerlijk appelgebak met - indien gewenst - slagroom. De A1 bij Eemnes was gesloten voor het verkeer, dus moesten alle deelnemers uit het midden en Oosten van het land omrijden via Utrecht. Het kiezen van de juiste afslag naar Utrecht lukte niet iedereen omdat het erg druk was op de weg en bovendien was deze verre omleiding niet erg netjes aangegeven. Heel fijn was het onverwachte bezoek van George Reman, die herstellend is van een zware operatie. Hij zag er goed uit en was ook nog eens erg opgewekt! Houden zo, George!

Toen alle deelnemers aangekomen waren werd de planning van deze dag meegedeeld door Roelof Kruijshoop. Hij heeft een uitgebreide routebeschrijving gemaakt en gezonden aan alle deelnemers, dus niemand hoeft de weg kwijt te raken. Om ongeveer half een (dus met een half uurtje vertraging ten opzichte van de oorspronkelijke planning) ging iedereen naar de fietsen en begon de fietstocht door de polder Wijdewormer vlak bij Zaandam.

De fietstocht door de Wijdewormer voerde langs heel veel weilanden die omringd zijn door sloten. Rechts een foto van de oorspronkelijk geplande route, waaruit duidelijk wordt in welke omgeving wij hebben gefietst. In de weiden staan vaak koeien, paarden en/of schapen en deze zijn daar door de boeren gebracht met een platte schuit. Omdat de natuur maar heel weinig wordt gestoord kan je in deze polder heel erg veel vogels zien. Er waren opvallend veel ganzen die de weiden "afgraasden".

Op de foto links gaan een paar SGS'ers fietsend over een speciaal aangelegd fietspad. Je kunt de weiden en het vele water prima zien. Ook moesten wij een paar bruggetjes over. In de fotopresentatie staan een paar "SGS-koppels" op de foto. Wij hadden uitstekend weer met - vooral in het begin van de tocht - erg weinig wind. Helaas geen mooi zonnetje, maar eentje door de wolken heen. Het was beslist niet koud.

Tijdens de fietstocht hebben wij de zelf meegebracht lunch genuttigd en op die plaats was het erg gezellig. Zelfs zo gezellig dat wij hierna niet vaker konden pauzeren. Onderweg kwamen wij door  "Oostzaan" en daar hebben wij kunnen genieten van de eerste bloemenpracht van dit jaar. Bij veel huizen bloeiden de tulpen en hyacinten al. De huizen staan bijna aan het water en het is allemaal heel mooi om het te zien. Ook veel bomen hadden al hun prachtige bloesem. Onderweg hebben wij toch nog even gestopt om over de prachtige vlakte te kijken naar de koeien en de vogels.

Na ongeveer 20 kilometer fietsen kwamen wij langs de "Zaan". Links een prachtige luchtfoto van de molen die wij hebben bezocht. Dat is "Het Jonge Schaap". Wij konden weer even bijkomen van de fietstocht onder het genot van een lekkere bak koffie/thee en een plank Duivekater (een speciaal soort brood met een heel zachte korst).

Hierna kregen wij een film te zien "De herrijzenis van Het Jonge Schaap", die laat zien op welke manier en wanneer de herbouw van deze zaagmolen heeft plaatsgevonden. De molen is gereedgekomen in 2007. De herbouw heeft plaatsgevonden onder leiding van Piet Meinen en wij waren erg blij dat hij ons wilde rondleiden. Hij vertelde zeer enthousiast over dit type molen en de historie ervan. Ook gaf hij uitleg over de werking van het zaagsysteem. Dit was allemaal heel erg interessant.

Het Jonge Schaap, een houtzaagmolen van het type zeskantige bovenkruier, werd in 1680 gebouwd en was in bedrijf tot 1935. Onder invloed van stoomzagerijen werd hij overbodig en een reddingsplan mislukte door het uitbreken van WO II. Hij werd gesloopt echter pas nadat hij in 1938 volledig ingemeten en getekend werd door architect Anton Sipman.

De molen was van de familie Schaep. Die familie had meerdere molens waarvan Het Jonge Schaap (vroeger ook wel het Grote Schaap genoemd of 't Skaepie) de laatste aanwinst was. De familie Schaep was actief in de nieuwe industrie van houtzagen en had eerder al houtzaagmolens die Het Witte Schaap en Het Zwarte Schaap heetten. Na de bouw van het Jonge Schaap (ofwel het Grote Schaap) werd de oudere molen Het Witte Schaap gedegradeerd tot Het Kleine Schaap.

Met de uitvinding van de krukas in 1592 door Cornelis Cormelisz. van Uitgeest werd het mogelijk om behalve te malen ook te hakken, stampen en zagen. De Zaanstreek ontwikkelde zich vanaf ongeveer 1600 tot een zeer belangrijk industriegebied. Windmolens in alle soorten en maten produceerden onder andere hout, olie, papier, meel en verf. Er werd gezaagd, gepeld, gemalen, gevold, geklopt en gestampt. Anderhalve eeuw lang stonden er vele honderden molens in de Zaanstreek. Na 1750 kwam er, met het dalen van de welvaart in Nederland een eind aan de glorietijd van de windmolen.

Voor alle informatie over molens in de zaanstreek en natuurlijk over Het Jonge Schaap kijk op internet:
     http://www.hetjongeschaap.nl/site/

De huidige molen is "anno 2007" en deze is een lust voor het oog en voor de techneuten onder ons echt erg interessant, vooral als je wilt doorgronden hoe de zaagbewegingen tot stand komen. De molen draait op windkracht en dat konden wij goed merken. Als de wind af nam, werd de zaagbeweging verkleind zodat de benodigde kracht afneemt.

Na afloop van het leuke bezoek aan de zaagmolen, pakten wij weer onze fietsen en de tocht ging langs en door de "Zaanse Schans". Rechts een prachtige luchtfoto van het straatje met het winkeltje van Albert Heijn.
Op "onze" zaterdag was de winkel helaas gesloten, zodat er geen oude soorten snoepgoed gekocht konden worden.

Teruggekomen in Bar Restaurant D' Vijf Broers hebben wij nog lang nagepraat over de tocht en terloops ook weer bijgepraat over kinderen, kleinkinderen, vakantie- en cricketplannen. Het was erg gezellig bij de borrel en de dag werd besloten met een uitstekend diner in dezelfde gelegenheid.

Hierna hebben wij nog een lekkere kop koffie gedronken en de thuisreis aanvaard.
Het was een prima SGS-dag!

Om ongeveer half een ging iedereen onder leiding van rondleider Dick Hesse naar de filmzaal, die is voorzien van comfortabele stoelen uit een oude Nijmeegse bioscoop. Dick gaf een gedetailleerde inleiding over de film, die is gemaakt met originele filmbeelden van "Operatie Market Garden". Het museum is gelegen in het gebied waar de luchtlandingen hebben plaatsgevonden.

De film gaf in ruim 20 minuten een uitgebreid beeld van de gebeurtenissen rondom Market Garden met de doelen, de successen en ook met de mislukkingen. Het deel met de enorme hoeveelheid vliegtuigen en gedropte parachutisten was zeer indrukwekkend. Heel veel parachutisten werden door de Duitsers al in de lucht doodgeschoten en lang niet alle "gliders" (zweefvliegtuigen) slaagden er in om netjes te landen. Ook niet iedereen landde op de juiste plaats. Hierna moest op de grond strijd geleverd worden tegen de Duitsers.

Om op de website een uitgebreid verslag te maken van de hele operatie gaat te ver, doch enige informatie is noodzakelijk.

De geallieerde troepen moesten 5 bruggen innemen om zo het 30e legerkorps door te laten doorstoten, om de Siegfriedlinie heen, naar het Ruhrgebied. De steden waarin die bruggen lagen hoefden niet eens zozeer ingenomen te worden, als er maar bij elke brug aan beide kanten een bruggenhoofd stond. De steden waren Son (het Welhelminakanaal), Veghel (de Zuid-Willemsvaart), Grave (de Maas), Nijmegen (de Maas en de Waal), en Arnhem (de Nederrijn).

Uw webmaster is op internet gaan zoeken en vond een goed bruikbaar artikel op de website  www.scholieren.com . Ik heb de tekst opgenomen in het "verslag", dat u kunt lezen als u op de link klikt: VERSLAG MARKET GARDEN .

Het kaartje rechts heb ik gevonden op Wikipedia. U kunt dit groot weergeven door erop te klikken.

In de parachutekoepel is een gedenkplaats ingericht met per land boeken van alle gesneuvelden van deze operatie. Hier werd de rondleiding afgesloten door gids Gerrit Kok. Er is daar geen verwarming, dus was het nogal fris, maar met opgehaald jassen was het prima te doen. De afsluiting was indrukwekkend en werd besloten met een zeer passend gedicht.

Hierna bedankte commissievoorzitter Roelof Kruijshoop de organisator van deze dag, Theo Burki. Hij heeft samen met zijn echtgenote Blanche een perfecte dag voor ons georganiseerd en zij kregen als dank een fles goede rode wijn.

Links een diorama en rechts een kunstwerk over de vele gevallenen.

Na afloop van het officiële gedeelte kon het museum op eigen gelegenheid tot vijf uur 's middags worden bezocht. Veel deelnemers bleven "hangen" tot sluitingstijd en de deur werd na ons gesloten.

Hierna was er voor de mensen die dat graag wilden een gelegenheid om te borrelen en dineren in het pas geopende Bistro-Steakhouse "Le Steak" in Berg en Dal. Niet iedereen na eraan deel en het viel buiten de organisatie van deze dag.

Bij binnenkomst ontving iedereen een welkomstdrankje en hierna was het tijd voor het uitwisselen van de Nieuwjaarswensen en gezellig bijpraten. Om ongeveer half zeven gingen wij aan tafel, Het ons bekende duo "The Difference" zorgde ook deze keer voor de muzikale omlijsting. Hun repertoire past uitstekend bij deze gelegenheid.

Wij waren te gast in de kleine zaal, waar wij net voldoende ruimte hadden tijdens de receptie. De gasten maakten gebruik van de consumptiebonnen, waarmee "gratis" drankjes konden worden besteld. De bediening was jong maar ervaren en dat droeg bij aan de erg gezellige sfeer.

Nadat alle SGS'ers die zich hadden aangemeld voor de Nieuwjaarsbijeenkomst waren gearriveerd volgde een kort welkomstwoord van de voorzitter van de contactcommissie, Roelof Kruijshoop, waarna hij allen uitnodigde om aan tafel te gaan.

Het voorgerecht van de maaltijd werd vlot geserveerd, waarna even een gepast ogenblik stilte in acht werd genomen.

Tussen het voor- en hoofdgerecht kreeg Voorzitter Duco Ohm het woord om zijn nieuwjaarstoespraak te houden. Duco stal de show met een prachtige speech voor 65+'ers. Veel van de aanwezigen behoren bij deze groep. De toespraak staat onder dit gedeelte van het verslag integraal vermeld.

Tijdens de wisseling van de delen van het diner kon naar hartenlust worden gedanst op de sfeervolle muziek van "The Difference. Op de foto hiernaast een heel leuke foto van Pol en Nienke Wittich die ons verblijden met hun aanwezigheid. Natuurlijk waren zij niet de enigen die gebruik maakten van de dansvloer en dat kunt u zien in de fotopresentatie.

Dit keer was de toespraak van de contactcommissie niet nodig aangezien iedereen het erover eens was dat er erg leuke activiteiten worden georganiseerd en er al tijdens de avond is gesproken over de nog komende activiteiten. Fijn dansen en genieten van het eten had dit keer prioriteit.

We konden dit keer kiezen uit veel mogelijkheden:

Warme bospaddenstoelen met een kruidig sausje en Parmezaanse kaas / Salade met gerookte kipfilet, zongedroogde tomaat en kerriedressing
----------
Gegrilde ossenhaas biefstukjes met romige pepersaus en gebakken spekjes / Varkenshaasmedaillons met een saus van roquefort, sjalot en cantharellen / Op de huid gebakken zalmforel met teriyakisaus en noedels
----------
Creatie van de chef

Na afloop werd nog heel gezellig nagepraat en genoten wij van een lekker kopje koffie of drankje. Hierna vertrokken de meeste SGS'ers naar huis, doch ook enigen bleven slapen in een van de nabij gelegen hotels!

Wij werden na 12 uur ontvangen met prima koffie (elke kop- vers gezet!) en heerlijke appeltaart in Restaurant ’t Stadhuys.  Het restaurant bevindt zich onder het Stadhuis van Schiedam. Het weer was perfect en de sfeer in 't Stadhuys was zoals gewoonlijk. Gezellig bijpraten na de reis naar Schiedam. In totaal zo'n 30 SGS'ers woorden deze dag bij.

Leuk was het om naast de vaker komende SGS'ers nu eens nieuwe deelnemers te kunnen verwelkomen. Natuurlijk was de deelname uit Schiedam en omgeving groter dan gewoonlijk. Dat hoeft natuurlijk niet en commissievoorzitter Roelof Kruijshoop nam de gelegenheid waar om iedereen te attenderen op de volgende activiteit Corpus Experience in Oegstgeest op 20 november.

Hierna kwam de tweede ronde koffie / thee en ook nu weer alle kopjes heerlijk vers gezet.

Om half twee vertrokken wij lopend naar de molen “De Nieuwe Palmboom”, waar wij werden opgewacht door een prachtige fluisterboot. Natuurlijk hebben wij ook even het museum in de molen bekeken. Hierna was het inschepen op de fluisterboot, die ons door de grachten van Schiedam voor een tocht van ruim een uur heeft meegenomen. Op de fluisterboot werd heel veel verteld over Schiedam, de waterwegen en de prachtige gebouwen waar wij langs hebben gevaren. Heel veel leuke verhalen en heel veel historische details werden verteld door SGS'er, voorzitter van Hermes DVS en tevens onze gids op de boot. Het werd een prachtige tocht en wij genoten van de uitstekende uitleg en verhalen. Wij voeren langs veel monumentale panden, waar onder de Korenbeurs, het zakkendragershuisje, het huis van “Piet Paaltjes” of te wel dominee François Haversmit en de nieuwe molen van Nolet van de wereldberoemde Ketel 1 jenever.

De meeste molens zijn 32 meter hoog, maar die van Nolet moest hoger zijn en dus is die maar meteen tien meter hogen gebouwd. Ook zijn sommige molens in de loop der jaren verplaatst om het verkeer door Schiedam voldoende ruimte te geven. Leuk was het openen en sluiten van bruggen en het diep bukken als de brug niet openen kon. Een leuke foto hiervan is opgenomen in de fotoreportage die u onderaan kunt aanklikken.

Aangekomen bij het Jenevermusem werd onze groep in twee delen gesplitst met elk een eigen gids.
Onze groep kreeg een uitgebreide rondleiding door het hele museum en de werkende branderij. Helaas was er een filmploeg die soms storend in de weg liep en waarbij wij stil moesten zijn. Daardoor kreeg de eerste groep de film wel te zien, maar de tweede groep niet meer omdat de tijd "op" was.

De uitleg was echter compleet en heel erg interessant. In het Jenevermuseum worden diverse soorten sterke dranken "gestookt", waar onder de bekende moutwijnjenever “Old Schiedam”. In een mooie boog, boven de deur op de gevel staat De Gekroonde Brandersketel. Dit is de naam van de branderij van het Jenevermuseum. Een plek met een lange historie en de enige branderij in Nederland waar nog moutwijn jenever wordt gestookt volgens origineel recept.

Wij krijgen aan het einde van de rondleiding een jenever-proeverij.

Wij kregen drie soorten gestookte sterke drank gepresenteerd. Daar was de echte Oude Moutwijn Jenever, de gewone Jonge Jenever en een likeur. Het was een mooi gezicht al die kleine glaasjes. Ook de verschillende reacties van de SGS'ers op de drankjes was interessant. De Oude Moutwijn Jenever was lekker zacht in de mond en daartegenover stond de veel scherpere smaak van de Jonge Jenever. De dames (en ook sommige heren) vonden het likeurtje verreweg het lekkerste drankje.

Om er voor te zorgen dat de mensen geen problemen kregen met de sterke drank op de nuchtere maag, lieten wij een bittergarnituur serveren. Bij de aanvang van onze proeverij was het lekker rustig in het proeflokaal, maar later kwamen er twee groepen bij en werd het druk. Het was inmiddels al bijna half zes en wij vertrokken naar het restaurant.

De voettocht naar Gasterij "De Kleine Visser", waar overigens de meeste SGS'ers hun auto al hadden geparkeerd aan het begin van de dag, was niet te lang en wij werden hartelijk verwelkomd. Aan de buitenkant van het gebouw moest je goed kijken om op te merken dat er een restaurant was gehuisvest. Binnen was de aankleding sober doch smaakvol.

Na lekker te zijn bijgekomen van de belevenissen tijdens de tocht en het napraten gingen wij aan tafel. De maaltijd werd vlot geserveerd en smaakte uitstekend. Gerard van Vuuren werd door de contactcommissie nog eens heel erg hartelijk bedankt en kreeg een fles met inhoud aangeboden. Het nagerecht en de koffie waren prima. Ook waren velen het er over eens dat het een heel erg goed geslaagde SGS-activiteit was, een TOPPER !