Still Going Strong Cricket Club

Crickettour naar Malta 2011

Crickettour naar Malta 29 september t/m 8 oktober 2011

Klik op de foto's en een kleine fotopresentatie opent!

Schiphol 30 september 2011
Rond 10.00 uur verzamelen de eersten zich in de vertrekhal. Weerzien met oude bekenden en kennis maken met hen die voor het eerst op tour gaan hoort bij het ritueel. Iedereen heeft er zin in. Alleen good old Gerard de Leede en Joke hebben moeten afzeggen wegens het overlijden van een familielid.

Douanefacilitieiten werden soepel doorlopen. Roelof kondigde spontaan aan dat hij elke keer gevisiteerd werd. Zou dit te maken hebben met zijn woonstek “aan de oaren kaant vaan den Iesselt”? Dit keer ontsnapte hij aan die aandacht. Tjebbe niet, de veiligheidsdienst vond bij hem een schaartje terug die Tjebbe al enige jaren kwijt was. Jammer genoeg was die in de voering van zijn tas verdwenen. Het scheelde niet veel of Tjebbe had een nieuwe tas moeten kopen.

De vlucht was rustig, drie uur tijd voor lunchhapje en elkaar weer even aftasten. Bij aankomst op Malta werd reisleider Arthur meteen apart genomen. In de bus naar Valetta vertelde hij ons het grote nieuws. In plaats van te rijden naar ons 4 sterren hotel Cavalieri werden we naar het 5 sterren Continental gebracht. Cavalieri had een boekingsfout gemaakt waardoor wij daar die avond niet konden overnachten. Prachtige kamers hoor in Continental maar het overnachten en weer inpakken de volgende ochtend was niet iets waar we op zaten te wachten.

Zaterdag 1 oktober
Alles bij elkaar werd de overlast zo licht mogelijk gemaakt. Bagage om half tien naar de lobby en die gaan wij 's avonds in Cavaliery terugvinden belooft men. Wij spelen overdag een wedstrijd en ’s avonds worden wij weer door de bus naar Hotel Cavalieri gebracht waar de bagage inderdaad op onze kamers stond. Bovendien blijken de kamers opgewaardeerd te zijn naar uitzicht over de baai en het hotel staat aan het water. Heerlijk ’s ochtends bed uit en de zee in, vervolgens onder de douche en dan in een aangename temperatuur en het zonnetje aan het uitgebreide ontbijtbuffet. Je kunt het slechter hebben.
O ja de wedstrijd. Marsa is onze eerste tegenstander en blijkt een gevarieerd elftal te hebben samengesteld. Enkele ouderen maar ook enkele cracks. Marsa wint de opgooi en kiest voor batten. Youngster Adam Khrisna opent, scoort langzaam maar blijft wel staan. Batsman nummer 3 Malcolm scoort in een tempo van een run per bal maar wordt op 93 runs ingerekend door Johan Vriezen, die dus veel te laat in de aanval betrokken werd. Het vangen is vandaag van normaal SGS niveau zodat we na 40 overs tegen 208 runs aankijken. Het veld bleek niet geheel betrouwbaar zoals Alan tot zijn schade ondervond. De Maltese tandartsen konden hier echter geen winst uithalen, Alan heeft een groter vertrouwen in zijn eigen Nederlandse tandarts.
Na de lunch met pasta werd de jacht geopend door Herman, Wouter en Roelof die in de aanval niet gebruikt zijn. Ze hebben het zwaar tegen de openingsbowlers van Marsa. Pas met nummer 4, 5, 6 en 7 begint de score op te lopen, echter het vereiste scoringstempo wordt niet continue gehaald zodat we na 40 overs eindigen op 186 runs. Goede bijdragen van Raimond, Johan, Theo maar vooral Salim die jammer genoeg na 50 runs zijn benen gebruikte om daarmee de doorgang naar de paaltjes te versperren.
Het bier smaakte desondanks goed. Gordon Hewitt hernieuwde zijn 30 jaar geleden opgedane kennismaking met Duco en vierde dit met enkele flessen wijn.
Onze golf spelende clubgenoten sluiten zich bij het bier en de wijn aan en zijn zeer tevreden over de uitdagingen die zij vandaag overwonnen hebben. Tevreden SGS-ers dus alom en vrouwen die vertederd kijken naar hun mannen.

De krant besteedt ruim aandacht aan onze wedstrijd waarbij blijkt dat onze Nederlandse namen voor dit Engels, Arabisch, Italiaans georienteerde land soms te moeilijk zijn. Zo blijken wij opeens een mr de Gary Fortman, Mohamd en Straule in onze groep te hebben. Deze mannen zijn nog wel te herleiden naar de namen waarmee ze bij ons meer bekend zijn. De echte mystery man is echter mr Kennyshoqs, zie het verslag dat in de krant stond en dat online te vinden is.

Zondag 2 oktober
Aan het ontbijt worden de restaurant- en andere ervaringen van de vorige avond uitgewisseld en Salim maakt bekend dat hij graag met de groep wil gaan eten bij een landgenoot die een restaurant in het nabijgelegen Sliema uitbaat. Een voorstel dat bij acclamatie wordt geaccepteerd.
Vandaag spelen we onze tweede wedstrijd. Dit keer tegen Elmdon C.C., een toerende Engelse club. Golfers worden vandaag weer cricketers en zullen ervaren dat een mislukte slag niet het alleenrecht van de spelers met het hele kleine balletje is. Enkelen trekken de stoute schoenen aan en kiezen er voor om de geheimen van dit mini eiland per Hop-on Hop-off bus te verkennen. Het land Malta bestaat uit een eiland archipel waarvan er slechts drie de moeite van het vermelden waard zijn. Het grootste eiland Malta heeft het formaat van Texel met 400.000 inwoners. Desondanks zijn er buiten de bevolkte centra nog best rustige plekjes te vinden, maar niet veel.

Skipper Pieter raadt verkeerd en dus betekent dat eerst fielden. Elmdon blijkt gehandicapt door drie afzeggingen drie dagen voor vertrek en krijgt versterking van onze Dirk, Wouter en Johan.
Het scoringstempo blijft steken op iets meer dan drie runs per over zodat de Engelsen tot 131 runs komen.  Vermeldenswaard zijn de 4 wickets van Salim en de vangen Aad, Salim maar vooral de vang van Herman H. in de slips. In een vlaag van verstandsverbijstering besluit de umpire de lieftallige Liane Epps een tweede kans te gunnen en verklaart de delivery tot no ball. Dat levert de volgende bal een bowled out op waarna bij algemene stemmen besloten wordt dat het een prachtige vang van Herman blijft. Nogmaals pasta in de lunchpauze gaat vooraf aan de battingbeurt van SGS. Tjebbe (9) stuurt snel Roelof terug en gaat vervolgens een verbeten strijd aan met de bowlers. Het veld blijkt vandaag minder goed te lopen en de runs komen net voldoende snel om het doel te bereiken. De Engelsen accepteren echter elke vangkans die geboden wordt waardoor de wickets net teveel vallen. Na 37 overs komen we 8 runs tekort maar zijn de batslieden op.
Na afloop worden vriendelijke woorden uitgewisseld, waarbij de uitspraak, dat onze tegenstanders beter in het drinken zijn dan in het spelen van cricket, niet getoetst kan worden. Wij hebben ze niet meer gezien.

Maandag 3 oktober.
De dag voor toeristische activiteiten. Theo, Salim en Dirk kennen dit land al en zijn uitgenodigd Elmdon CC te versterken bij hun tweede wedstrijd. Iedereen zwermt dus uit en komt elkaar gedurende de dag weer op diverse plaatsen tegen. Wij (Raimond en Judith) verkenden St. Julians en Valetta met behulp van een ANWB gidsje. Wij deden wat Inkopen voor de thuisblijvers. Valetta is erg heuvelachtig waardoor de kuiten aan het eind van de dag gingen opspelen. Nog een dagje rust voor de volgende wedstrijd is zeer welkom. ’s Avonds in de bar in het hotel worden enthousiast verhalen uitgewisseld waardoor de mand toch weer laat opgezocht wordt.

Dinsdag 4 oktober.
Nogmaals tijd om dit eiland met de hele lange klassieke historie te verkennen. Wij kiezen voor de noordelijke hop-on hop-off tour. In de dubbeldekker bus heb je door het ontbreken van een dak een prachtig uitzicht over de omgeving en verkoeling in de subtropische temperaturen. Als je dus laat instapt zit je overdekt en warm met een duidelijk minder uitzicht. Allemaal waar, maar als je een subtropische bui over je heen krijgt klopt dit niet meer. En het aantrekken van regenbescherming ter dikte van een boterhamzakje  terwijl de bus met 50 kilometer rondrijdt valt niet mee. Het levert wel mooie fotomomentjes op.
Via oortjes krijg je uitleg over de omgeving waar je doorheen rijdt. In dit compacte land betekent dat dat er nauwelijks stilte is. De bus rijdt in circa twee en een half uur rond. Dus heb je in je afstapjes circa 4 uur de tijd hebt om bijzonderheden te bekijken. Vanuit de centraal gelegen vroegere hoofdstad Mdina overzie je het gehele eiland. Je kunt je voorstellen hoe de Johannieter ridders in dit versterkte eiland zich veilig konden voelen. Hun visie ging echter niet zo ver dat ze al rekening hielden met de ruimte die het huidige gemotoriseerde verkeer vereist.
’s Avonds met de bus naar Sliema en het Indiase restaurant. Gezellig, lekker en genoegelijk.

Woensdag 5 oktober
De akoestiek aan de havenzijde van het hotel is uitstekend. Ons ochtendzwemmen is derhalve niet ongemerkt gebleven en de zwemploeg wordt steeds groter. Diverse technieken om weer uit het water komen worden ontwikkeld en inmiddels hebben we het landen van de walrus met behulp van een golfje kunnen evolueren naar een elegant hupje op het plateau waarna je nog even tevreden zittend over het golvende water kunt uitkijken.
Vandaag spelen we onze revanche wedstrijd tegen Marsa. Dagcaptain Salim heeft gisterenavond een gloedvol betoog afgestoken en iedereen heeft er zin in. Het winnen van de toss is Salim echter niet gegeven maar dat is ook het enige wat hij vandaag verliest. Er wordt enthousiast gefield. (Bijna) alle vangen blijven zitten en we realiseren zelfs twee run outs. Pieter heeft nog even tijd nodig om te ontdekken dat een zonnebril het zicht belemmerd maar na het verwijderen van dat obstakel  houdt ook hij hem vast. Marsa komt niet verder dan 99 runs.

Bij de lunch deze keer geen pasta, maar de door eerdere Malta gangers zwaar geroemde broodjes. En ze hebben niets teveel gezegd. De pauze duurt deze keer hooguit een kwartier, blijkbaar verwachten onze gastheren regen. Met een iets aangepast battingsite, met veel zekerheid in de achterhoede en wat opportunistisch slaggeweld in het midden werkt SGS aan het succesvolle antwoord en na 26 overs zijn de benodigde runs binnen. Deze keer met Raimond en Pieter  als de rungetters.
Het bier en de cadeautjes vielen in goede aarde, Pieter werd man of the match. Duco had namens SGS een schildje in zijn koffer gestopt en bood deze als herinnering aan de MCC captain aan. Marsa CC bood een prachtig voorbeeld van Maltese glasblaaskunst in de vorm van een klok aan, die Duco namens SGS in ontvangst nam. Zonder eigen clubhuis doe je daar echter niet veel mee. Duco gaf de klok onder luide bijval door aan Theo voor de vele jaren waarin hij en Claudia zorgen voor het borduren van cadeaus.

Donderdag 6 oktober
Heerlijk toeristisch relaxen vandaag. Met de boot rond Malta naar het kleine eiland Comino met het idyllisch gelegen strandje en duikmogelijkheden. Arthur werd bij aankomst in de haven even verrast door de partyboot. Iets massaler dan de beloofde tweemaster. Wel met het voordeel dat het geen heen en terugvaart wordt maar dat we echt rond Malta varen. En dat is natuurlijk leuk.
Halverwege worden we overvallen door een bui, maar die zie je op het water aankomen en een bui duurt hier ongeveer een uur waarna de zon terug komt. Bovendien valt de bui tijdens de uitsteken lunch.
Op de ankerplaats heb je de mogelijkheid om per boot de verschillende grotten te bezoeken en het blauwe water te bewonderen (kleurt zo dank zij de ondiepe zandbodem). De boot blijkt in ons geval een 18 persoons speedboot  te zijn. Een ervaring die in Six Flags niet misstaan zou hebben. De drijver kondigt een “rough, exciting and wet ride” aan, geeft vervolgens vol gas en vol volume op de luidsprekers. Bas kwalificeert de tocht als indrukwekkend in de grotten als de motor even vrij staat en moordend als je naar de volgende grot stuift. Hoedjes blijven in ieder geval niet op het hoofd zitten. Zo ben je in vijfentwintig minuten 15 euro armer en een ervaring rijker hetgeen Joep “een vriendelijke manier van oplichting” vindt.

Vrijdag 7 oktober.
De laatste wedstrijddag alweer.
We spelen tegen de eveneens hier toerende The Saracens CC. Salim vliegt vandaag alweer naar huis, Raimond laat door een opspelende achillespees deze wedstrijd aan zich voorbij gaan en hangt nog een dagje de toerist uit.
Arthur neemt als captain vandaag zelf het heft in handen en wint de toss. Eindelijk eerst batten. Wouter, Johan, Pieter, Theo en Mr. Extra brengen gezamenlijk in 40 overs 140 overs in de boeken.
Het totaal is geen groot probleem voor The Saracens en zij halen de runs voor het verlies van 5 wickets in 30 overs binnen. Aad de Neef pakt achter de palen twee vangen. Mart, Alan, Roelof, en Bas smaakten het genoegen als wicket takers vereeuwigd te zijn. Mart krijgt aan de boundary ongelukkig een vangkans op het topje van zijn vinger met het voor iedereen wel bekende rode pijnlijke resultaat. Als een echte Engelse cricketer lacht hij zijn pijn weg. Wij wensen hem beterschap.

Zaterdag 8 oktober.
De laatste dag hier, morgen vliegen we weer terug.
We nemen de gelegenheid waar om nog iets te bekijken waar we nog niet aan toegekomen zijn. Voor ons zijn dat de Lassiter Warrooms. Het commandocentrum waarvandaan in de tweede wereldoorlog de verdediging van Malta en de aanval op Sicilië gecoördineerd werden. Bovendien kon men hiervandaan de Duitse transporten naar Noord Afrika in de gaten houden waardoor deze succesvol door onderzeeërs aangevallen konden worden. Een bovenmatig enthousiaste oud militair vertelde honderduit over de inventieve wijze waarop men oplossingen vond met de beperkte middelen. Misinformatie speelde bij de strijd tegen de Duitsers een belangrijke rol. Volgens onze gids hebben de Duitsers tevergeefs gezocht naar de 6 squadrons die op Malta gestationeerd waren, maar die per squadron in werkelijkheid slechts uit gemiddeld één vliegtuig bestonden. Evenzo naar de onderzeeërs die overdag naar de bodem in de havens doken en ’s avonds boven water kwamen om lucht te happen.

Zondag 9 oktober rustdag.
We krijgen rustig de tijd om op te staan. Voor het laatst het uitgebreide ontbijtbuffet. De kamer moet om 11.00 uur leeg zijn en de bagage kan tijdelijk worden opgeslagen tot de bus ons komt halen.
Het zijn 10 mooie dagen geweest met oude bekenden en een aantal nieuwe vrienden. Onderweg naar het vliegveld greep Herman van der Horst de microfoon en vertelde ons over cricketen met de SO, over toeren in het verleden met PW naar Engeland. En hij vertelde over zijn eerste en laatste tour als vijftienjarige waar hij veel herinneringen aan had. Deze Malta tour bracht herinneringen aan die vroegere tour bij hem naar boven. Een tour met illustere spelers als Nico Leeftink, Jan Jordaan, Anthonie Stroink, Hans Schnittger, Lim Baak, Stephen Tatersall, Bram Deutz Ebeling etc.. Wie herinnert zich die namen niet.
Herman heeft een goede week gehad.

Malta is interessant. Het heeft een enorme historie maar is ook erg toeristisch geworden. Het leven, de mensen en de prijzen zijn vriendelijk. We hebben een prima cricketvakantie gehad. Terugkijkend mijmeren wij dat het touren met SGS voor vele herhalingen vatbaar is.
Terug op Schiphol zouden we weer profijt gehad hebben van een paraplu.
Het was fantastisch leuk en tegelijkertijd fantastisch goed georganiseerd door Arthur en Anny van Lunszen. Super bedankt !

Verslag: Raimond van den Berg van Saparoea

Crickettour naar Malta in foto's

Foto's: Roelof Kruijshoop en Stef Egging (klik op de foto en deze opent groot)

Deze twee foto's ontvangen van Herman v.d. Horst. Rechts het krantenartikel met het verslag van onze eerste wedstrijd.

Hier de links naar de fotoseries. Ga er even voor zitten, want het zijn erg veel foto's !

1. naar de serie van Duco Ohm: met foto's van de cricketwedstrijden, de prijsuitreiking, after cricket, gezamenlijk Indisch diner, boottocht naar Comino/Blue Lagoon en Malta Sightseeing North Tour

2. naar de serie van Roelof Kruijshoop ontvangst in de hotels, gezamenlijk Indisch diner, boottocht Comino/Blue Lagoon, Malta Sightseeing South Tour en 2 Harbours Cruise en Mdina

3. naar de serie van Aly en Roelof Kruijshoop met foto's van de vlucht naar Malta, de bus naar het hotel, boottocht Comino/Blue Lagoon en Mdina.

4. naar de serie van Stef Egging met foto's van diversen en de golfwedstrijden.

5. naar de serie van Mart Meerdink Veldboom