Still Going Strong Cricket Club

Overlijdensberichten 2011


Op deze pagina de volgende overlijdensberichten (volg de links):


Arie Westerink 14.11.1922 – 19.7.2011

Begin deze maand zag ik bij toeval dat op de VRA site melding werd gemaakt van het overlijden van Arie Westerink, vader van ons lid Erik-Jan.

Arie was lid sinds 1964 van SGS en volgde ons ‘op afstand’. Zijn belangstelling was groter voor VRA en het (opgeheven) Amersfoortse LBW.
In de periode 1979-1981 heeft hij 4 keer voor SGS gespeeld.
Arie, rust in vrede.

Duco Ohm - 22.01.2012

René van Schelven overleden ± 20 november 2011

Via ons Haagse lid Hans Vierling bereikte ons het bericht dat René van Schelven rond 20 november 2011 is overleden.
Voor veel SGS-ers zal René geen bekende zijn, maar hij was de vader van twee cricketende zoons die een veelbelovende cricketcarrière begonnen bij het Haagse Quick. Die zoons speelde in 2002 en 2003 in de nationale jeugdselecties waartegen SGS destijds jaarlijks een wedstrijd speelde. René was een zeer enthousiast volger en toeschouwer bij de wedstrijden van zijn zoons en werd in 2003 lid van SGS om tegen zijn zoons te kunnen spelen, hetgeen ook gebeurde in datzelfde jaar. René speelde twee wedstrijden voor SGS en scoorde daarin 77 runs en nam 1 wicket.
Het is triest dat hij niet langer kon genieten van de cricketprestaties van zijn zonen.
Wij wensen de familie Van Schelven sterkte om dit verlies te kunnen verwerken.
Moge René rusten in vrede.

Maarten Ingelse - 08.12.2011

Daan Maltha 25.1.1950 – 28.10.2011

Voor SGS heeft Daan, die in 2005 lid bij ons werd, weinig betekend maar hij was wel een kanjer bij VRA en ook iemand met grote betekenis voor het Nederlandse Cricket team. Daan was een bijzonder mens en het was mij een voorrecht hem als vriend te hebben gehad.

Een andere vriend , John Wories de voorzitter van VRA, plaatste bijgaand
In Memoriam op hun site en ik heb zijn instemming voor publicatie.

" Afgelopen vrijdag is ons lid van verdienste, oud-secretaris en mijn vriend Daan Maltha op 61 jarige leeftijd overleden. Een groot verlies voor de club en voor mij persoonlijk.

Daags voor zijn dood hebben we afscheid van elkaar genomen, hebben we gelachen over de diverse innings die we zij aan zij gespeeld hebben. De lange weg van de kwalificatie met als eindresultaat het wereldkampioenschap cricket, waar Nederland voor het eerst mocht meedoen. De beslissing van de Engelse cricketbond om Nederland naar aanleiding van de goede prestaties voor het eerst te laten meedoen in de Engelse bekercompetitie. Het vakmanschap van coach David Trist, aanvoerder Steven Lubbers en manager Daan Maltha hebben zeker aan deze successenreeks bijgedragen.

Vorig jaar was er nog het initiatief van Daan om de grasclubs bij elkaar te roepen om meer eenheid te creëren richting KNCB. Twee jaar daarvoor had ik mijn trouwe maat Daan gevraagd leven in de brouwerij te komen brengen bij VRA. Hij aarzelde geen seconde, ook al had hij diverse functies, redacteur How’s That en andere klussen al ruimschoots achter de rug. Hij initieerde, stimuleerde en zat bestuursleden en captains achter hun broek. Hij organiseerde binnen de club de vrijwilligers voor de diverse interlands. Niets ontsnapte aan zijn aandacht en samen met David Woutersen van de KNCB hebben ze de ontvangsten van het Nederlands elftal tot een succes gemaakt.

Een paar maanden geleden heb ik na het vernemen van het nieuws dat Daan ongeneeslijk ziek was mijn gedachten over hem op papier gezet. Dat heb ik geweten. Toen ik die week nietsvermoedend gezellig koffie kwam drinken kreeg ik de wind van voren. Hoe ik het in m’n harses haalde om in How’s That een in memoriam te schrijven terwijl zijn kist nog boven de grond stond. En zo raasde hij nog een kwartiertje door. “Doe mij een lol, voorzitter, als ik dood ben schrijf je nog een stukje maar dan negatief van toon, want we doen bij de club niet aan verheerlijking”. Hij deelde me toen ook mee dat hij de versierselen behorend bij het lid van verdienste schap naar de secretaris had terug gestuurd. “Ik accepteer niet dat op mijn vraag: wanneer wordt de site van VRA nou eindelijk eens aangepakt ik als antwoord krijg: volgend jaar. Het is een club van niks voorzitter”. Aldus Daan Maltha. Bij het uitlaten zei zijn vrouw Caroline, dank je voor het mooie stuk in het clubblad. Hij moest bij het lezen vreselijk huilen. Laat hem maar razen. Daan moet heel veel in korte tijd verwerken.24 uur voor zijn overlijden heb ik Daan alsnog de versierselen van het lid van verdienste opnieuw opgespeld. Hij was er zichtbaar blij mee, we hebben elkaar omarmd en afscheid van elkaar genomen. Een uur later belde Hugo Leemhuis, secretaris van VRA, dat hij een email van Daan had ontvangen. “Beste Hugo, de voorzitter heeft mij zojuist het zilveren speldje van de club uitgereikt en ik heb dat met trots geaccepteerd. Je kunt het speldje dat ik jou toestuurde dus voor andere doeleinden gebruiken. Groet Daan”.

Met zo’n secretaris als Daan Maltha heb je geen bestuur meer nodig. We zullen je missen Daan en we zullen minder lachen.

John Wories "

Een ongewoon lang In Memoriam is het geworden maar het geeft wel goed weer wat voor een mens Daan was. Hij wist dat hij ging sterven en maakte overal schoon schip door zijn lidmaatschap op te zeggen: zo ook bij SGS.

Rust zacht makker !
Duco Ohm - 31.10.2011

Franz Joseph Konert       19-09-1915  -  6-10-2011                                      Foto overgenomen uit het Jubileumboek SGS 1929-2004

Ons oudste lid is op 96 jarige leeftijd overleden.

De avond voor zijn overlijden heeft hij zijn dochter Barbara nog gezegd dat hij de 100 ging halen !  Het mocht niet zo zijn.

In ons jubileumboek (pag. 46 en 47) verwoordt wijlen Louis de Bruin het gesprek dat hij met de toen 82 jarige Franz had. De moeite van lezen of herlezen zeker waard.

Alle in dat artikel genoemde spelers zijn niet meer onder ons en ik denk dat er ook nog weinig leden zijn die de sympathieke Franz hebben gekend.

In het boek staan ook de imposante cijfers van Franz vermeld, behaald bij Sparta van 1932 tot 1936, VOC  van 1937 - toen ik geboren werd…. - tot  1951 en SGS van 1951 tot 1967.

Franz werd in 1969 door SGS onderscheiden met het Gouden Ereteken vanwege zijn betrokkenheid bij onze vereniging.

Onze vriend Frank van der Weijden haalde wat herinneringen aan Franz op en ik citeer:

“Een markante figuur/lid van de SGS is heen gegaan. Een flamboyante man die ik van dichtbij heb mogen meemaken als lid van Victoria Cricket Rotterdam, want in zijn nadagen speelde hij ‘regelmatig’ mee met het ‘beroemde’ Veteranenteam van Victoria. Behalve zijn mooie cricketverleden, was zijn herenmode zaak in Rotterdam een begrip en geschoeid op de Engelse stijl, schitterende overhemden, broeken, tweed jasjes & blazers, de bekende suede ‘sluipers’ e.d. Wally van Weelde en vele andere bekende Rotterdammers waren zijn klanten. Daarnaast was hij een golfer van redelijk kunnen en lid van de mooie baan Cromstrijen in Numansdorp.
Enkele malen – de nodige tijd geleden - was hij ‘gastheer’ voor het golfgezelschap van SGS, welke dag afgesloten werd met een hapje eten en (alcoholhoudende) drankjes en was Frans Konert een zeer gewaardeerd ‘tafelheer’ met mooie anekdotes en genoot hij van de charmante bediening. (“oppassen, want Frans hield ervan...”).

Over blijven dus de mooie herinneringen aan Frans Konert. Als de afscheidsplechtigheid is in de kleine aula van het crematorium Ockenburg, zijn Ron Rishworth en ondergetekende ‘verwikkeld’ in een golfronde op GC Ockenburg. Wij zullen even stilstaan bij Frans Konert en een biertje drinken op zijn verscheiden, want dat biertje paste zeker bij hem.“

Dinsdag (11.10) hebben Willy van Nierop en ik afscheid genomen in de kleine aula van crematorium Ockenburg in Den Haag waar diverse sprekers geweldige herinneringen aan Franz ophaalden.

Franz, rust zacht.

Duco Ohm - 12.11.2011

Jhr. Charles Verheyen   17-3-1923 - 3-9-2011

Vanmorgen kreeg ik het bericht dat ons Lid van Verdienste op 88-jarige leeftijd overleden is.
Charles heeft veel betekend voor de Nederlandse Cricketjeugd en nam initiatieven voor talrijke toeren naar Engeland. SGS leverde in die tijd een secretaresse want hij moest alle brieven met de hand schrijven. Via de telefoon gedicteerde brieven werd op de PC uitgewerkt en verzonden, buiten het bondsbureau om. Dat verlichtte zijn taak enorm.
Vanwege zijn enorme betrokkenheid werd hij in 2000 tot Lid van Verdienste benoemd bij SGS en tot Erelid van de KNCB. De laatste jaren liet zijn gezondheid veel te wensen over en was hij helaas niet meer in staat om onze Algemene Ledenvergaderingen in Bunnik bij te wonen. In het voorjaar had ik een laatste gesprek met hem.

Ik denk dat het In Memoriam van mijn vriend Floris Jansen, de voorzitter van Kampong, ook duidelijk onderstreept wat Charles voor het Cricket en zijn Kampong betekende :

“Vandaag is Charles Verheyen overleden. Hij is rustig en vredig ingeslapen, zijn kinderen en vrouw waren bij hem. Het is uiteindelijk snel gegaan, begin van de week was hij moe en lusteloos, moeilijk bereikbaar en vanaf vrijdag was duidelijk dat hij het had opgegeven, hij reageerde niet meer, zaterdag 3 september 2011 is hij ingeslapen. Een bijzonder mens is heengegaan, hij was een bevlogen, zeer betrokken bestuurder en hij heeft met ongelofelijk veel energie Kampong Cricket tot grote bloei gebracht in de jaren 70 en 80.
Hij werd voorzitter van Kampong Cricket toen ik een jaar of 11/12 was. We gingen voor het eerst met een jeugdteam op tour door Nederland en we gingen met een groep jeugd naar de Alf Gover Cricketschool in Londen, de eerste tours naar Sheffield. Hij haalde de eerste buitenlandse coaches naar Kampong, in het begin mochten ze niet spelen, later wel, Nick Wisdom, David Conbstantine (woonde bij Charles in huis en sprak na 4 maanden perfect Nederlands) Jimmy Cameron, John Bell, Peter Cantrell. Kampong begon aan een ijzersterke periode met een mix van eigen jeugd en buitenlandse spelers. Kampong dames en heren zijn verschillende keren landskampioen geweest, een unieke tijd, Charles stond aan de basis van dit succes. Hij stond langs de lijn bij jeugdvoetbalwedstrijden en trok talentvolle jongens van het veld en vertelde ze dat ze gingen cricketen, zeker na een bezoek thuis bij de ouders was er geen ontkomen meer aan.
Hij haalde me op om bats te gaan repareren bij Tony Coppens op zolder, alles werd opgelapt, afgeschuurd, ge-olied, getaped, ballen werden opgepoetst, alles wat maar enigszins bruikbaar was werd hergebruikt, hij reed teams in zijn Opel Admiraal door het land en intussen praatte hij maar door. Als hij belde dan wist je dat het even ging duren, maar je wist ook dat hij het goed bedoelde, van hem kon je het hebben, het eindigde altijd met een vraag waar je alleen maar ja op kon zeggen en dan zat je weer ergens aan vast. Hij is voor mij een belangrijke inspiratiebron geweest, ik heb zoveel aan hem te danken, in mijn cricket carrière en nu als voorzitter.
Fijn dat hij nog heeft meegemaakt dat het paviljoen zijn naam kreeg, hij blijft bij ons. Charles is 88 jaar geworden. We wensen zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen veel sterkte met dit grote verlies.
Floris Jansen"

Een geweldige cricketliefhebber is niet meer in ons midden, maar goede herinneringen zullen blijven.

Rust zacht Charles.
Duco Ohm  4.9.2011
 

Hannemarie van Rossem    17.12.1936  -  22.6.2011

Van Ingrid van de Elst hoorde ik zondag op Hercules dat de KNCB een overlijdensbericht had ontvangen. Niemand binnen SGS heeft een bericht mogen ontvangen en het is dan ook bijzonder triest dat wij noch afscheid konden nemen op 27 juni, noch aanwezig konden zijn bij de crematie een dag later op Den en Rust in Bilthoven.

SGS verliest een van de trouwe vriendinnen die na de dood van haar man Willem bij haar vrienden en vriendinnen van SGS wilde blijven. Hannemarie was zeer betrokken bij de gang van zaken bij ons SGS en een zeer trouwe bezoekster van de winterevenementen en de Nieuwjaars recepties. 

Mijn laatste contact was in januari toen ik haar onverwacht in Amsterdam aan de bel kreeg. Er waren ernstige problemen met haar mobiliteit en zij stond op een wachtlijst voor een kamer of een aanleunwoning. Zodra zij die zou krijgen zou zij mij bellen en zou ik op bezoek komen. Dat is helaas niet gebeurd en nu kan het niet meer.

Goede herinneringen aan een geweldige vrouw resten ons. 

Hannemarie rust zacht. 

Duco Ohm  4.7.2011

Ben Wubbe   20.5.1926  -  15.5.2011

Ben - B.C.J. - Wubbe, die op 15 mei jl op 84-jarige leeftijd overleed, was meer dan 40 jaar lid van SGS maar heeft tot en met 1976 slechts enkele wedstrijden gespeeld. Vanuit zijn woonplaats Paterswolde was dat ook niet zo gemakkelijk, maar hij bleef ons altijd op afstand volgen .

Ben was een markant en enthousiast cricketer, en trouw speler voor Groen Geel, in de 60-er en vroege 70-er jaren, een tijd dat Groen Geel 4, soms 5 elftallen in kon schrijven voor de competitie. Zijn teamgenoten waren o.a. de SGS-er Frans van Wijk, zijn broer Lex Wubbe, Leo Couturier, en Luup en Geert Bakker. Ben was een stijlvol batsman en bowler, maar vooral een moedig fielder, die vele vangen vasthield. Na afloop was hij altijd uitermate goed en geestig gezelschap. Toen ik hem vorig jaar nog sprak, was zijn conversatie nog steeds vooral over cricket, hij volgde ontwikkelingen op de voet.

Moge hij rusten in vrede

Tjebbe Westendorp - 11.07.2011

Carlton Joseph overleden  28.6.1928 - 27.2.2011

Ons bereikte het bericht dat Carlton op 27 februari j.l. op 82-jarige leeftijd is overleden. 

Voor de oudere SGS-ers was hij een goede bekende: een cricketer waartegen o.a. gespeeld werd in de tijd dat het seizoen geopend werd met een wedstrijd op Alkmaar. Hoe gezellig het daar altijd was memoreerde ik al bij het I.M. van Max Grondhout.

Carlton werd in 1973 – hij was toen 45 jaar – lid van SGS. Hij was niet alleen een uitstekend cricketer die in zijn jeugd, in West Indië, een gedegen opleiding heeft gehad bij Gary Sobers, maar ook een zeer aimabel mens. Als Carlton na een wedstrijd aan het woord kwam werd bijna altijd die opleiding gememoreerd en moest hij ook even kwijt dat ons spelletje dáár toch anders gespeeld werd.

Eind 70-er jaren en begin 80-er jaren speelde hij de meeste wedstrijden voor SGS en ook vele malen tegen sterke tegenstanders en in de 3-landentournooien.

In onze archieven vonden wij de details van zijn actieve SGS periode eindigde in 1994:
157 innings, 26 keer ‘not out’, 3.367 runs met een hoogste score van 101* en een  gemiddelde van 25,70. Hij bowlde 894 overs, waarvan 109 maidens en nam 162 wickets voor 3293 runs - gem. 20,33 en hield in het veld 30 vangen vast.

Op 4 maart nemen wij afscheid van deze sympathieke man waarmee en waartegen wij graag speelden.

Rust zacht Carlton.

Duco Ohm -  1-3-2011

Overzicht 2011

C. Joseph
Jhr. Ch.H.J.M. Verheyen
R. van Schelven
B.C.J. Wubbe
F.. Konert
A.P. Westerink
mw. H. van Rossem-Brattinga
D. Maltha