SGS Senioren-Onderlinge 2010
Programma en wedstrijdverslagen

De Senioren Onderlinge is een interne competitie. Er worden elk jaar ± 18 wedstrijden gespeeld bij gastverenigingen in Nederland.
Inschrijven bij de wedstrijdsecretaris Gerard van Vuuren : e-mail onderlinge @ sgs-cricket.nl

De groep Senioren/Onderlinge bestaat uit ongeveer veertig SGS’ers die cricket vooral beschouwen als een sociaal spel waarbij ook vrijwel alle partners van de partij zijn. De onderlinge band en de sfeer in het veld zijn daarbij belangrijker dan de cricketresultaten. Dit wil niet zeggen dat er niet fanatiek wordt gestreden om de winst!

Intekenen is ook spelen. We spelen 2x 40 overs. Aanvang wedstrijd 12.00 uur uur. Verzamelen 11.00 uur.
Om ± 13.30 lunch en halverwege de innings van de tweede battende partij een pauze voor een kopje thee.

Programma 2010 (Rev. 28 maart 2010)  ALLE WEDSTRIJDEN ZIJN GESPEELD

Verslag 7 september 2010 bij Hermes D.V.S.

Hoewel wij als ‘S.G.S. Senioren Onderlinge’ eigenlijk geen echte uitwedstrijden kennen, begint het na 3 wedstrijden dit seizoen bij de gastvrije 126 jarige club uit Schiedam steeds meer als ‘thuiswedstrijden’ aan te voelen. In noodgevallen zo had voorzitter Will van Wijk van de blauwwitte club aan onze Hermeskist en wedstrijdsecretaris Gerard van Vuuren gezegd, kunnen jullie van S.G.S. altijd bij ons op Harga terecht. Dus ook vandaag Nou moet ik u nog even vertellen wat mij vorige week na Sparta in Rotterdam gebeurde. Omdat het al een beetje laat werd en ik na die wedstrijd en twee biertjes trek in een patatje kreeg, even naar zo’n friteszaak geweest. Voor buitenlanders die onze taal niet geheel machtig zijn is een ‘patatje mèt’, of een ‘patatje oorlog’ al heel bijzonder, maar voor u en mij natuurlijk niet. Een rasechte Rotterdammer die vlak vóór mij aan de beurt was, bestelde zomaar een patatje ‘Paay’. Zonder een spier te vertrekken kreeg hij zijn patat, alles er overheen behalve Curry.
Vandaag op onze slotwedstrijd bij Hermes was echter het eten inbegrepen en Gerard had dat prima geregeld met cateringbedrijf van der Ree. Bovendien werd vandaag de lunch gesponsord door de bijna vijfenzestig jarige en aanstaand Oma Heleen Bax; brood en spelen dus vandaag en Heleen een mooi boeket. Hoewel het ook in Schiedam de hele nacht geregend had, was het Hermes cricketveld bij zo’n graadje of 13, rond één uur ’s middags prima te bespelen, al moest er uiteraard wel met handdoekjes gewerkt worden om de bal nog enigszins droog te houden. Het team van Herman Huising ging eerst batten en had vandaag Hans Vlietman als heuse S.G.S.-debutant dit jaar in de gelederen. Dat hij een jaartje zijn cricketspullen niet gebruikt had, was bij het uitpakken van zijn tas wel te merken. Zijn crickettrui vertoonde een enorm gat op de rug en viel van ellende haast uit elkaar. Waarschijnlijk ditmaal geen wol- maar acryl- muizen of motten. Onze Hans was al snel aan de beurt omdat opener Herman van der Horst na 2 runs op bowlen van Wim van der Loos achter het wicket door Donald Noorhoff werd uitgevangen. In een door onze captain Satar Alladin actief gehouden veld, kwam op bowlen van gastheer Gerard van Vuuren voormalig kanon Hans Vlietman dit keer, tot onze verbazing, óók maar tot 2 runs, toen hij, door Hans Noorhoff werd uitgevangen. Volgend seizoen dus gewoon maar weer het hele seizoen meespelen Hans, dan geef je de muizen en motten geen kans.
Rob Schamper verliet na 7 runs hoofdschuddend het veld, u begrijpt het al, hij kreeg op bowlen van Aad van Troost LBW. Albert L. van Nierop leek vandaag in blakende vorm rechtstreeks op zijn 30 retired out af te stevenen. Met een enorme knal wilde hij dat na 25 runs en op bowlen van Aad van Troost nog wat bespoedigen. Zeer tot zijn verbazing zag hij, hoe uw reporter hem spectaculair uitving. Ik kan u, uit eerste hand, verzekeren dat zo’n actie voor elke pianist of stukjesschrijver nadrukkelijk is af te raden. Captain Huising kon na 8 runs op bowlen van Gerard van Vuuren en een vang van Satar Alladin weer naar de kant en een fris en kortgeknipte Jan Hoep liet zich na 22 nuttige runs op bowlen van Rino Groenewegen verrassen door de toch aan iedere S.G.S.-er bekende stumpsnelheid van Donald Noorhoff. Frans Kottman bleef geduldig met 12 runs not out en werd daarin met 3 runs nog gesteund door Farouk Ayube. Nadat de teller op 91 stokte, en hierin zaten dan ook nog 10 extra’s, 3 byes, 1 leg bye, 5 wides en 1 no ball, zaten de afgesproken 30 overs er voor het team Huising op. Pieter Bertels, Ton van der Eyden, Henk Kloppenburg en Jan Swinkels, kwamen dit keer niet aan batten toe.
Bowlingcijfers: Wim van der Loos 1 voor 11 in 6, Gerard van Vuuren 2 voor 17 in 6, George Rijken 0 voor 21 in 6, Aad van Troost 2 voor 18 in 6 en Rino Groenewegen 1 voor 20 in 6.

De Hermes lunch was netjes verzorgd en gastvrouw Carolien is voor ons van ‘s ochtend tot ’s avonds in de weer geweest, wat dan ook terecht met een envelopje en onze dank beloond werd.

Gastheer Gerard van Vuuren mocht na de lunch openen en kwam ongetwijfeld door alle besognes maar tot 3 runs, toen hij op bowlen van Rob Schamper door wicketkeeper Henk Kloppenburg werd uitgevangen. De volgende bal van bowler Schamper bezorgde uw reporter een golden duck. Nadat ik een vorige keer op Rob uitging omdat ik naar achteren stapte, zou dat me dit keer niet gebeuren. Op zo’n bekende ‘ijsbal’ deed ik dapper twee, drie stappen naar voren, ging op een knie zitten, miste en zag vervolgens tot mijn schrik de bal over mij heen stuiten om vervolgens precies op de bails te belanden. Spectaculair wellicht, maar clean bowled dus, ofwel enorm stom volgens Aad van Troost, altijd je bat naar voren houden. Ervaren rot Chris Bax wist gelukkig een hattrick te voorkomen en in een prima partnership met Wim van der Loos, kwam hij zonder misverstanden tot 30 retired out. Ook onze Wim hield het dit keer lang vol en ging pas na 22 runs caught en bowled door Jan Hoep. Er volgden nog kleine maar nodige bijdragen van Hans Noorhoff (6) LBW Jan Hoep, George Rijken (6) bowled Farouk Ayube, en Aad van Troost (1) op bowlen van Pieter Bertels eenvoudig gevangen door Rob Schamper. Rino Groenewegen bleef samen met Satar Alladin, beiden met 5 runs, not out.
Na steeds op schema te hebben gelegen werd in de 25e over met een score van 92, waarin 14 extra’s waren begrepen 1 bye, 1 leg bye en 12 wides, de overwinning door het team van Satar eenvoudig behaald. Jan Timmermans en Donald Noorhoff kwamen niet aan bat.
Bowlingcijfers: Farouk Ayube 1 voor 27 in 6, Rob Schamper 2 voor 21 in 6, Jan Hoep 2 voor 18 in 6, Frans Kottman 0 voor 15 in 4 en Pieter Bertels 1 voor 9 in 2 3/6.

Hierna konden wij na het douchen aan het bier of aan een ander drankje terwijl het dixieland orkest The Champions, met daarin de ons bekende Peter van der Heijdt al aan het intoeteren was. Dixieland muziek, ontstaan in de omgeving van New Orleans, waar ook Louis Armstrong vandaan kwam, straalt altijd spontaniteit uit met een feestelijk tintje. Wist u dat de laatste tijd dixieland ook als begrafenismuziek heel gewild is; een bijzondere manier om het leven te vieren. De sfeer zat er intussen goed in en de tafels waren gezellig gedekt. Er was een voorgerecht van meloen met ham, wat kennelijk zo lekker was, dat er voor de leden van de band niets meer over was. Op tafel stond rode en witte Afrikaanse wijn, Stille Waters 2009 Rooiwijn en Stille Waters 2010 Steen.
De stemming zat er echter dusdanig in, dat wij aan de stille wateren en diepe gronden, ook met onze twee Hermes- consumptiebonnen, gewoon niet toekwamen. Er stonden prachtig koude vlees- en visgerechten opgesteld en na heel veel verschillende soorten warme gerechten volgde ook nog een ijsdessert. De dansvloer werd goed gebruikt, de band had lucht genoeg en er duidelijk plezier in. S.G.S. Senioren Onderlinge voorzitter Jan Timmermans ontpopte zich als ceremoniemeester en zag terug op een weer geslaagd seizoen, ditmaal zonder afgelastingen maar met veel run- en retired outs en gelukkig met nieuwkomers Hans Noorhoff, Farouk Ayube en Walter Prescod.
Helaas was er deze avond niemand van het S.G.S. bestuur afgevaardigd.

Bedankjes werden uitgesproken. In de eerste plaats aan organisator Gerard en Corrie van Vuuren voor het vele werk, aan gastvrouw Caroline, scoorster Heleen Bax, aan Anton Distelbrink en Chris Bax, aan fotograaf Donald Noorhoff, aan uw verslaggever en aan penningmeester Albert van Nierop.
Satar Alladin verraste uw reporter met een in hout opgelegde fles wijn voor man of the match. Het hout moet terug.
Op 16 november zal bij de Heeren van Noortwijck onze jaarlijkse S.G.S. Senioren Onderlinge vergadering weer gehouden gaan worden, uiteraard mét onze dames.
Noteer dit voor de zekerheid alvast in uw agenda en denk met het bestuur na over mogelijke verbeteringen of aanpassingen.
Aan de wijnloze voorzitter Will van Wijk van Hermes D.V.S. geef ik na zijn toespraakje en na de ongelukkige nederlaag van zijn club tegen H.C.C. een tip om volgend seizoen gewoon óók weer eens mee te doen bij de S.G.S. Senioren Onderlinge. Eén vangetje kan al genoeg zijn voor een fles wijn!

Gerard van der Meij

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Hermes DVS september deel 1     -     Foto's Hermes DVS september deel 2

Verslag 31 augustus 2010 bij Sparta

Eigenlijk is het ongelooflijk dat we deze dinsdag na alle regen die er de afgelopen dagen weer gevallen is gewoon weer met de Senioren Onderlingers konden spelen. Met een heel klein beetje miezer arriveerden wij bij Sparta waar gastheer Jaap van der Steen met een gerust hart even de bar aan Mieke Hoogervorst overliet, om aan het op het cricketveld spelend onderwijzend personeel te gaan vragen of ze met de kinderen op een ander veld hun activiteiten wilden voortzetten. Sparta is waarschijnlijk eind volgend jaar aan een verhuizing toe omdat op het huidige complex een school gebouwd schijnt te gaan worden. Dat kan nooit de reden zijn waarom het in een der kleedkamers vies naar oude heren en sigaren rook. Het leek volgens het door wedstrijdsecretaris Gerard van Vuuren opgestelde lijstje wel een wedstrijd van bowlers tegen batters te gaan worden.

De ‘bowlers’ onder leiding van captain Herman Huising mochten eerst gaan batten omdat het team van captain Jan Hoep de ‘batters’ zoals gebruikelijk eerst wilde gaan fielden. Het viel ons op, dat captain Hoep niet meer naar de kapper geweest was sinds zijn veelvuldige overwinningen op de teams van Herman Huising. Met een beetje dwarse wind over het veld, had Jan zo nu en dan wel iets van Beethoven weg volgens insiders. Opener Chris Bax kreeg na 3 runs net als vorige week weer een LBW aan zijn broek op bowlen van Jan Hoep. Ton van der Eyden zag tot zijn geluk dat Satar tegen de zon inkijkend een ogenschijnlijk makkelijk vangetje miste. Gerard van der Meij kon ook al geen potten breken, want nadat hij 3 ballen van Louk Hartong uit zijn wicket wist te houden kreeg hij een lange bal een beetje uit het midden op zijn bat en deze keer met de zon in de rug, hield Satar hem natuurlijk wel vast. Het scoringstempo bleef eigenlijk in die eerste 8 overs veel te laag, maar captain Huising bleef met zijn ervaring doodkalm op betere tijden hopen. Die kwamen dan ook, vooral omdat George Rijken ook geen moeite leek te hebben met soms erg laag blijvende ballen. Nadat Ton van der Eyden met 3 runs run out ging, wist Walter Prescod ook maar 8 runs aan het totaal toe te voegen; op bowlen van Louk Hartong werd hij gevangen door Robert Rusche. Rino Groenewegen ging na 14 runs run out, toen Satar een bal vanuit het verre veld netjes boven de palen bezorgde. Dat had eigenlijk een waarschuwing voor George Rijken moeten zijn, want vlak voordat zijn nu 13 jarige hond zijn baasje met 40 retired weer zou kunnen begroeten gebeurde hem na 38 waardevolle runs precies hetzelfde, run out dus. Rob Schamper produceerde vandaag behalve zijn befaamde korte eentjes ook aardig wat tweetjes. Totdat captain Jan Hoep het wel voldoende vond en Rob na 27 runs caught en bowled ging. Nou ja, dat maakt samen met zijn vorige week niet vermelde, maar wel degelijk gescoorde 12 runs, toch 39 runs in 2 wedstrijden. Ik ken spelers bij de Onderlinge die daar een heel seizoen over doen. Frans Kottman is een man die het leven viert, en gelijk heeft hij en die vandaag tot zijn vreugde constateerde dat Connie bij het winkelen in Capelle het dit keer zonder zijn creditcard deed. Na 13 runs werd hij op bowlen van Jan Hoep uitgevangen door Champagneman Jan Swinkels. Mans de Rooij voegde met 15 not out samen met captain Herman Huising met 1 not out de laatste punten aan ons totaal toe. Donald Noorhoff kwam niet aan bat en constateerde met ons, dat ons team de door Jan Hoep vooraf ingeschatte 60 runs, met een totaal van 143 voor 8 waarin 20 extra’s zijn begrepen 4 byes, 11 wides en 5 no balls, ruim verdubbeld had.

Bowlingcijfers: Jan Hoep 3 voor 19 in 6 (prima natuurlijk, en dit seizoen de zuinigste bowler), Gerard van Vuuren 0 voor 22 in 6, Wim van der Loos, ondanks een zere rug, 0 voor 29 in 8, Louk Hartong 2 voor 21 in 8(toch ook weer zuinig) Aad van Troost 0 voor 32 in 8 en tenslotte Pieter Bertels, ondanks twee witte screens, 0 voor 16 in 4 waarin 7 extra’s. De lunch was ook weer extra speciaal en Sparta trakteerde ons dit keer behalve op de standaard ingrediënten op wraps en meloen, en ook de zoete druiven van Mieke Hoogervorst waren weer van de partij.

Na de lunch, het was inmiddels al kwart voor vier, betraden openers Aad van Troost en Robert Rusche het veld. Uitgebreid nam Herman Huising de tijd om zijn teamgenoten op de juiste plaats te zetten en dat bleek, samen met goed bowlen zijn vruchten af te werpen.

Aad van Troost liet zich niet zichtbaar op de kast jagen met opmerkingen dat hij het vandaag wel weer alleen zou moeten doen. Maar,…. Van al zijn teamgenoten kwam er vandaag niet één in de dubbele cijfers, ook omdat de fieldende partij erg attent bleef.

Zo kreeg Robert Rusche na 9 runs LBW op bowlen van Frans Kottman. Jan Swinkels behaalde 1 run en wilde toen een enorme dreun uitdelen. Op bowlen van George Rijken hield Rob Schamper deze echter gewoon vast in zijn toch wel warme handen. Gerard van Vuuren probeerde op een balletje van diezelfde George naar achteren te gaan en ging na 7 runs bowled. Reurt Gisolf kwam tot 6 runs toen hij op bowlen van Walter Prescod gevangen werd achter het wicket door Donald Noorhoff. Diezelfde Donald stumpte Satar Alladin na 9 runs op bowlen van Mans de Rooij, toen Satar een piep klein momentje zijn crease verliet. Satar mocht echter terug komen, als substituut runner voor Louk Hartong, en wat dacht u? Na 3 runs ging Louk, zonder te lopen run out en zagen we dus eigenlijk een unicum, om de man die meestal alleen maar retired out gaat, vandaag twee keer met gebogen hoofd het veld uit te zien lopen. Op bowlen van George Rijken moest ook Dirk Coster na 9 runs en een vang van Rino Groenewegen terug naar de kant. Pieter Bertels deed alles wat in zijn vermogen lag om Aad van Troost aan te sporen tot nog grotere inspanningen over te gaan. Na 7 runs werd hij op bowlen van Frans Kottman gevangen door Rob Schamper. Albert van Nierop kon in de laatste overtjes nog 5 runs not out bijdragen. Aad van Troost had de volle 40 overs ingestaan en daarin twee tweetjes en liefst 35 eentjes geslagen en bleef met 39 runs not out. Het dreigen van de vandaag weer niet aan bat komende Wim van der Loos en de treurige blik van captain Hoep spraken na 40 overs boekdelen. 114 voor 9 kwamen de ‘batters’ ondanks de hierin begrepen 18 extra’s waarvan 1 bye, 14 wides en 3 no balls nog niet in de buurt van het zegevierende Huising ‘bowling’-team. Jan kan dus eindelijk naar de kapper.

Bowlingcijfers: Mans de Rooij 1 voor 12 in7, Frans Kottman 2 voor 29 in 8, George Rijken 3 voor 18 in 8, Walter Prescod 1 voor 27 in 9(rara) Rino Groenewegen 0 voor 12 in 3 en Rob Schamper 0 voor 15 in 5.

Met een door een gelukkig weer bijna pijnloze Anton Distelbrink gesponsord drankje en een lekker bittergarnituurtje werd nog even nagepraat. Rob Schamper werd voor zijn algehele prestatie van vandaag uitgroepen tot man of the match en Mans de Rooij mocht tot zijn verrassing de prestigieuze Frits d’Achard van Enschut bokaal voor een jaar mee naar huis nemen. Hoewel deze beker oorspronkelijk bedoeld was voor de SGS-er met de beste prestatie tegen Sparta, kreeg Mans hem deze keer en met applaus, voor zijn uitstekende seizoensprestatie als batter, fielder en bowler bij de S.G.S. Senioren Onderlinge uitgereikt door onze wedstrijdsecretaris Gerard van Vuuren..

Dinsdag bij goed weer, en waarom ook niet, onze slotwedstrijd met diner bij Hermes.

Gerard van der Meij.

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Sparta

Verslag 24 augustus 2010 bij MOP

Nu alle rondwegen rond den Bosch zijn gerenoveerd is het een waar genoegen weer eens naar de Vughtse Mixed Hockey & Cricket Club Maakt Onderling Plezier te gaan, al blijft het laatste stukje voor sommigen toch nog wel een probleem. Maar ook hier werkt de Tom-tom evenwel vlekkeloos en alles en iedereen komt hier tenslotte altijd in De Bus(2). Gastvrije gastheer Berend van Weel had de thee en de koffie al gezet, de cake gesneden en ook de terreinomvang via de plastic vlaggetjes bepaald. De Senioren Onderlingers van S.G.S. zouden vandaag bij jammer genoeg weer iets te weinig deelnemers gaan meemaken hoe onze wicketkeeper Donald Noorhoff zowel bij partij A van Chris Bax, als partij B van Gerard van Vuuren, alle overs zou gaan keepen en dat is toch wel een extra speciale vermelding waard. Zodoende konden wij met 21 SGS-ers toch gewoon 11 tegen 11 spelen, hogere wiskunde dus. Nadat wij de golfbanen in de ochtend met alleen dames bemand zagen, kwamen ‘s middags de kerels bij de afwerkplaats tevoorschijn, het leek wel een weerhuisje. Overigens viel het weer ook deze dinsdag weer prima mee en konden wij op een lichte miezer in de middag na, onze match gewoon uitspelen.

Het team van Chris Bax opende met Frans Kottman en Joop van der Lee, die openingsbowlers Gerard van Vuuren en Wim van der Loos tegenover zich kregen. Helaas ging onze Joop al weer snel, na 1 run, run out, meelopen voortaan Joop! Frans Kottman hield het veel langer vol en stond meer dan een vol uur, om toen met 15 runs, op bowlen van Pieter Bertels, achter het wicket gevangen te worden door Donald Noorhoff. Dat moest ook wel, want heel veel hulp kreeg hij van zijn teamgenoten niet. Voorzitter Jan Timmermans behaalde 7 runs en werd op bowlen van Wim van der Loos gevangen door Louk Hartong. Captain Bax kreeg na 14 runs op bowlen van Aad van Troost LBW en toonde zich daar, uiteraard, verbaasd over. Hardhitter Mans de Rooij, die geheel uitgerust na zijn vakantie in Italië en na bowlingoefeningen op de toren van Pisa er gelukkig weer bij was, probeerde op bowlen van Aad van Troost na drie rustige runnetjes weer eens een ‘ouwerwetse skaaier’ te slaan. Onze Mans voelde zich, zo hij later zei, toch een beetje vernederd toen hij door nieuwbakken opa Gerard van der Meij werd uitgevangen. Niet zozeer omdat dit voor mij de eerste vang als opa was, (staat daar echt een kratje op, Satar?) maar wel, omdat dit gebeurde halverwege het terrein en niet zoals door hem gepland aan de boundary. Peter van Giezen liet zien absoluut niet onder de indruk te zijn van onze bowlers. Toch werd hij na 25 runs op een kort balletje van Louk Hartong naar voren gelokt en door Donald Noorhoff gestumpt. Robert Rusche kwam dit keer tot 9 runs en kreeg LBW op bowlen van Gerard van Vuuren en ook Hans Noorhoff behaalde er negen toen zijn houtwerk vernield werd door bowler Gerard van Vuuren, De wat later gekomen Walter Prescod bleef tenslotte met 10 runs netjes not out. Het team Bax kwam uiteindelijk in de 37e over tot een (alweer) laag totaal van 118 all out, waarin 13 extra’s zaten, 3 leg byes, 9 wides en 1 no ball. Zei Johan Cruijff al niet dat elk nadeel zijn voordeel heeft? Als batters niet veel runs maken, hebben bowlers meestal goede cijfers. Kijk maar:
Bowlingcijfers: Gerard van Vuuren 2 voor 10 in 6 5/6, Wim van der Loos 1 voor 7 in 6, Louk Hartong 1 voor 38 in 8, Farouk Ayube 0 voor 25 in 6, Aad van Troost 2 voor 17 in 5, en ook Pieter Bertels pakte dit seizoen zijn eerste wicket 1 voor 18 in 5, dus zal familielid en brandweercommandant Ad van Leeuwen wel heel trots op hem zijn.
De lunch werd zoals gebruikelijk om twee uur genoten en het viel niet mee om allemaal een zitplaats te vinden op de gezellige bovenkamer bij M.O.P. Het brood, de salades, de tomaten en de meloen gingen er echter in als koek of als Brabantse krentenmik

Opener Pieter Bertels stond voor het eerst met Herman van der Horst op de mat, maar dat leidde niet direct tot een hechte vriendschap. Op de derde bal besloot hij na een late ‘ja’, toch maar te gaan lopen en verraste daarmee Herman die volkomen verbouwereerd en zonder tegenspraak run out ging. Pieter zelf had vandaag ook weer zo’n dag van alles of niets en ditmaal werd het niets, 0 runs en LBW op bowlen van Mans de Rooij. Farouk Ayube schat nog ongeveer twee seizoenen bij de Onderlinge nodig te hebben om weer op zijn oude niveau te kunnen spelen. Vandaag behaalde hij 8 runs toen hij op het sublieme bowlen van Frans Kottman werd uitgevangen door Robert Rusche. Ook uw verslaggever kon na 3 runs deze bowler niet langer vermoeien. Ik wist, dat ik naar voren moest gaan maar deed en of durfde het niet. Gelukkig liet Satar hierna zien hoe je zoiets wel goed aanpakt en hij ging voor de zoveelste keer dit seizoen retired out, dit keer met 40 runs. Bowler Frans Kottman behaalde ook zijn derde scalp. Louk Hartong kwam maar tot 2 runs toen hij gevangen werd door ‘sub’ Hans Noorhoff. Op meesterlijke wijze werd Aad van Troost na 16 runs uitgevangen door bowler Walter Prescod, een running catch met een onnavolgbare katachtige beweging. Dus kwam de druk te liggen bij Gerard van Vuuren en Albert L. van Nierop, met Wim van der Loos nog als safety achter de hand. Zonder rekenmachine maar zeer calculerend voerden zij de spanning op, om uiteindelijk in de laatste over met 24 en 17 runs not out te blijven en de overwinning binnen te slepen. Of het dreigen van de langs de kant van het veld gereed staande Wim van der Loos nog een rol gespeeld heeft, zullen wij nooit weten. Maar als elke run telt, telt zeker ook iedere speler en winnen (maar ook verliezen) doe je altijd met elkaar. Joop van der Lee verdient als bowler ook nog even uw aandacht, door in zijn een na laatste over nog een maiden te bowlen. Tegen de jarenlange ervaring en het geduld van Albert van Nierop en winnend Captain Gerard van Vuuren kon hij in de laatste over echter niet op. Het werd op drie ballen van het einde 120 voor 7 waarin 10 extra’s, 1 bye, 3 leg byes en 6 wides. Weer laag, maar spannend dus.Bowlingcijfers: Frans Kottman 3 voor 11 in 8 (prima natuurlijk, maar wat moet je dan nog meer doen om te winnen…?) Mans de Rooij 1 voor 19 in 8, Joop van der Lee 0 voor 24 in 7 3/6, Rob Schamper 0 voor 36 in 8, en Walter Prescod 1 voor 26 in 8.

Gastheer van Weel beloonde zowel de winnaars als de verliezers met nootjes en twee soorten harde Brabantse worst en stukjes kaas. En bij de drankjes viel vooral de ijskoude temperatuur van de vriespils op. Toch was zijn bloemenbon uiteraard meer dan verdiend. Onze trouwe supportster Mieke Hoogervorst kreeg voor haar altijd plezierige aanwezigheid en misschien ook nog wel een beetje voor haar altijd heerlijke druifjes, dit keer de fles wijn voor ‘woman’ of is het toch misschien ‘lady’ of the match uitgereikt. Met liefst 16 personen vertrokken wij daarna onder autobegeleiding van Jo en Jan Timmermans naar restaurant Onder de Linden in Oisterwijk, waar de dames een gratis Prosecco en een amuse geregeld hadden. Onder het genot van een vlot door wijnschenker Ayube ingeschonken Stellenbosche Kleine Salze; de rode merlot was lekker vol en rond maar de koele witte chardonnay een beetje dun, kwamen de tongen pas goed los.
Er was een leuk betaalbaar menu met een maaltijdsalade van vis of vlees en daarna een hoofdgerecht met zeewolf of met malse lamsracks, waarbij het jonge Brabantse schaap blijkbaar niet helemaal stil op de grill had gelegen en dus wel wat érg rauw was.
Wist u dat bij cricket in Brits Guyana een run pas geteld wordt als er heen én weer gelopen is, dus eigenlijk een tweetje? En dat je in ieder geval moet scoren op een van de twee gebowlde ballen en dat je zelf pas mag bowlen als je de bal gevangen of tegengehouden hebt, anders kom je gewoon niet aan de beurt. Maar cricket op het strand blijft volgens Farouk een van de leukste dingen die er bestaan, ook op Vlieland.
Wist u dat onze energieke verliezer Frans Kottman toch een stevige kuitkramp aan al zijn inspanningen van vandaag had overgehouden, maar dat hij zich graag en met een lach door ‘zuster’ Jo Timmermans weer op de been liet helpen?
En wist u misschien óók nog dat elke cricketende Schiedammer over een zogenaamde lantaarnpaalslag beschikt, om de woonhuizen te ontzien.
En wist u tenslotte misschien, dat de boete bij de Zami-Hermes-cricketrechtbank zelfs al voor het vermijden van een vang, een kratje bier bedraagt?
En dat je dan zo’n rechtbank écht niet moet tegenspreken?
Nou ik zwijg nu dus verder maar, maar niet zonder te vermelden dat het onze vaste fotograaf Donald Noorhoff dit keer wegens dubbele wicketkeeperverplichtingen niet gelukt is, om óók nog eens wedstrijdfoto’s te maken. Hij gaat volgens mij volledig vrij uit.

Gerard van der Meij.

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's MOP

Verslag 17 augustus 2010 – bij ACC

Vanuit een miezerig en nat Schiedam vertrokken wij zonder het verwachte belletje of e-mailletje van afgelasting ontvangen te hebben, met matig enthousiasme richting A.C.C. en dus Amstelveen. Aad van Troost had voor de zekerheid de buienradar nog even bekeken en stelde dat er daar meer vliegtuigen dan regen in de lucht hing. Wij werden ontvangen door een trotse gastheer Rudy Don Griot, die ons verwelkomde gekleed in een soort schort, een donkerblauwe chaud devant. Zoals wij allemaal weten is deze term natuurlijk ontstaan uit de Franse keuken, een kreet die gebruikt wordt wanneer iemand langs moet met hete producten en dus zoiets betekent als: heet van voren en dus attention, pas op, kijk uit! Dus onze Ruud, als u Engels prefereert gekleed in professional chefwear verwelkomde ons in een toch opkomend buitje met koffie en/of thee en een enorme tafel met allerlei, koeken, cakes en vlaaien. En dan blijkt toch beste lezers dat zo’n verslag van vorige week bij Quick Nijmegen, waar helemaal geen koekje bij de koffie te bekennen was, ondanks wat vervelende naamsfoutjes toch héél goed gelezen wordt. Een meer dan prima compensatie deze week bij A.C.C. door Ruud. De opkomst van dames en spelers was onder deze weersomstandigheden opmerkelijk, waarbij uiteraard meespeelde dat iedere Onderlinge SGS-er uitermate nieuwsgierig was of hij al dan niet in het dream-team van een op revanche beluste captain Herman Huising zou zijn opgenomen. In verband met de weersomstandigheden werd eerst de lunch genoten en aangezien het bijna droog bleef en Herman de toss won, kon het team Huising uiteraard gaan beginnen met batten. Met captain van Troost en de wedstrijdsecretaris was overeengekomen er een match van 10 tegen elf van te maken en er zouden 25 overs gespeeld worden. Nu worden er bij A.C.C. door de Onderlingers toch altijd vrij weinig runs behaald, vorig jaar werd het 112 tegen 113, zodat ik eigenlijk de uitslag van dit jaar al zo’n beetje kon vermoeden. Satar Alladin stelde zijn captain niet teleur en opende met 25 runs retired out. Tot zijn grote verbazing maakte hij enige malen kennis met het formidabel afstoppen van de bal door Ton van der Eyden, die via scheenbeschermers onder zijn broek, de bal op de grond of door de lucht, met een enorm tok geluid de verdere doorgang belette. Dat hij daarna nog geen meter van het wicket de paaltjes niet wist te raken, incasseerde Satar uiteraard met een glimlach. Nummer twee, Frans Kottman speelt zoals bekend liever onder drogere en warmere weersomstandigheden en eigenlijk zijn 8 runs na bowlen van Louk Hartong en een vang van Hans en dus niet Henk Noorhoff dan lang zo gek nog niet. Albert L. van Nierop besloot onder deze weersomstandigheden met 25 runs retired out zo gauw mogelijk de beschutting weer op te zoeken en was zelfs eerder terug dan Satar. George Rijken kwam deze keer maar tot 3 runs, run out, maar Rob Schamper kon ook al heel tevreden met 25 runs retired out naar de kant. Herman Huising zelf, zag tot zijn verbazing dat hij na 3 rustig opgebouwde runs en een keiharde snoeier op bowlen van Wim van der Loos, onverwacht maar schitterend werd uitgevangen door Ton van der Eyden. Roelof Kruijshoop bleef met 17 runs not out. En uw reporter kreeg in de 25e en laatste over precies 4 ballen. De eerste wide, de tweede naast zijn wicket staand een LBW call, de derde één run en de vierde, de op één na laatste bal van de wedstrijd, een run out. Farouk Ayube kwam wel in, maar bleef in de laatste bal aan het dode wicket not out. Nummer 10, Simon Santcroos kwam deze keer ook niet aan de beurt om te batten. Met 114 voor 7, waarin 10 extra’s, 1 bye en 9 wides, werden de 25 overs vol gemaakt.
Bowlingcijfers: Jan Hoep 0 voor 20 in 5, Gerard van Vuuren 0 voor 11 in 4, Louk Hartong 1 voor 21 in 5, Wim van der Loos 1 voor 32 in 5, Walter Prescod 0 voor 13 in 3, en Aad van Troost 0 voor 16 in 3.

In het begin leek het erop, dat de actieve veldwisselingen van het team Huising het scoringsritme van het team van Troost enorm drukte. Ook het zuinige bowlen van openingsbowlers Farouk Ayube en Frans Kottman speelde daarin een grote rol. Walter Prescod deed er eigenlijk wat lang over om zijn 28 runs retired out te behalen. Wim van der Loos werd na 6 runs op bowlen van Farouk Ayube gestumpt door Simon Santcroos. Hans Noorhoff kwam ondanks veel aanvallende en dreigend zwaaiende bewegingen niet verder dan 5 runs toen hij bowled ging door Roelof Kruijshoop. Toen echter captain Aad van Troost aan bat kwam, liep de run- rate snel op. Eerst maande hij Walter Prescod tot meer spoed en later liet hij ook good-old Jan Hoep de longen uit zijn Westfriese lijf lopen. Dat neemt niet weg dat eerst Aad in de 23e over en later Jan in de 24e over met opgeheven hoofd en applaus ieder met 25 runs retired out, naar de kant gingen.
Dat routiniers Chris Bax met 3 not out en Gerard van Vuuren met 2 not out de nog ontbrekende runnetjes in de laatste over nog produceerden zal u en ons niet echt verbaasd hebben. Dit keer kwamen bij dit team liefst 4 spelers niet aan bat: Robert Rusche, Ton van der Eyden, Louk Hartong en Donald Noorhoff. Die blauwe chaud devant speelde overigens ook nog een niet onbelangrijke rol. Umpire Don Griot (dat deed gastheer Ruud er tussendoor nog even bij) stond met dat ding op zijn gemak en lekker warm te umpieren. Op een gegeven ogenblik kwam als ‘sub’, wij hadden immers maar 10 spelers, Donald Noorhoff in, die ook al in het blauw (regenkleding)gekleed was. Onze captain Herman Huising die uit zijn V.O.C. tijd niet beter weet, dan dat spelers in het smetteloos wit gekleed gaan, zag Donald eerst voor een soort derde umpire of wellicht fotograaf aan. Daardoor viel er een gat in de veldbezetting aan de andere kant, waar Jan Hoep heel geraffineerd een viertje in produceerde, dat scheelde hem bovendien enig loopwerk. Zo zie je dat op kleine details dikwijls een wedstrijd verloren gaat. Het team van Aad van Troost behaalde zoals min of meer voorspelbaar met 115 voor 5 de overwinning. Hierin speelde ook het grotere aantal extra’s, namelijk liefst 21, waarvan 2 leg byes, 15 wides en 4 no balls een belangrijke rol.
Bowlingcijfers: Farouk Ayube 1 voor 8 in 5 (prima) Frans Kottman 0 voor 16 in 4 3/6, Roelof Kruijshoop 1 voor 29 in 5, Rob Schamper 0 voor 32 in 5 en George Rijken 0 voor 28 in 5.

Kort na afloop van deze match begon het ook bij A.C.C. flink door te regenen. Na enige onder deze omstandigheden wel erg koude pils of andere drankjes verschenen ook nog de heerlijke warme bitterballen. Gastheer/umpire Ruud Don Griot kreeg volkomen verdiend en onder applaus de fles Droë Afrikaanse Steen uitgereikt, door Gerard van Vuuren. Wij reden daarna rechtstreeks een enorme file in op de A4, en als chauffeur Aad van Troost niet een enorme maar zeer leerzame omleidingsroute door het Groene Hart bedacht had, zou u waarschijnlijk dit verslag nog steeds niet ontvangen hebben. En mocht u tenslotte een klein verschilletje (3) in de totaaltellingen bespeuren, bedenk dan, dat het voor onze trouwe scoorster Heleen geassisteerd door scorebord bediener Ruud beslist niet meeviel te werken met wisselende scores aan de ene en andere kant van het veld waarschijnlijk veroorzaakt door de vochtigheid of een zowat lege accu bij het elektronisch scorebord.

Gerard van der Meij

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's ACC

Verslag 10 augustus 2010 bij Quick 1888 Nijmegen

Nu konden wij ook weer eens ondervinden wat een flinke trip inhoudt om een verre onderlinge S.G.S.-cricketpot te kunnen spelen. Anderen doen dat overigens wekelijks. Dus voorzien van een kan koffie, stroopwafels en natuurlijk een mapje foto’s van ons eerste kleinkind Robbin vertrokken we onder een bewolkte hemel naar het zonnige zuiden om preciezer te zijn naar Nijmegen en de bejaarde omnivereniging Quick 1888. De koffie en thee stonden daar al klaar, de koek moesten we er op het buitenterras maar bij denken. Captain Aad van Troost koos uiteraard voor ‘batten’ gezien de sombere weersverwachtingen. De andere captain, de pas van vakantie teruggekeerde en flink gebruinde Herman Huizing, had óók wel eerst willen batten, maar dan had hij de toss maar moeten winnen. Tegen de tijd dat captain van Troost de nogal wisselende volgorde van ‘going in’ had bepaald was hij zijn portemonnee al kwijt, maar had hij hem gelukkig ook al weer teruggevonden. Als openers stuurde hij Albert L. van Nierop en Gerard van Vuuren de gladgeschoren wei in, waar we volgens mij voor het eerst dit jaar ons kunnen moesten vertonen op de aloud bekende kokosmat of heette het toen misschien cocosmat? Heel rustig en gedegen alsof ze dagen de tijd hadden werden de runnetjes door dit tweetal binnengehaald. En juist toen Gerard van Vuuren in de 15e over besloot om maar eens wat meer risico te nemen, werd hij na 24 runs gebowld door George Rijken. Albert van Nierop hield het zelfs twintig overs vol en kon toen met 26 runs retired out verdiend gaan water drinken. Satar Alladin was hem komen assisteren en liet uw verslaggever gelijk maar even een drietje lopen. Na 21 runs werd Satar op bowlen van Rob Schamper gevangen door Hans Noorhoff. Die dekselse Rob werpt van die boogjes waarvan iedereen denkt, die moet je toch zó weg kunnen slaan, maar uit eigen ervaring kan ik u vertellen, dat dat tóch wel tegen valt. Na best aardig wat slagen, kwam ik niet verder dan twee runs, toen ik naar achteren gaand zo’n balletje in eigen wicket speelde. Altijd naar voren gaan, Gerard, had captain van Troost nog zo gezegd. Diezelfde Aad die na 19 runs run out ging, heeft trouwens ook liever wat strakkere ballen, daar zou hij makkelijker op kunnen scoren. Herman van der Horst behaalde vandaag met 10 runs ook de dubbele cijfers toen hij door zijn captain retired out werd teruggeroepen om ook Wim Veenendaal en Arthur van Lunszen nog een battingkans te geven. Wim bleef met 7 not out en Arthur behaalde in 2 overs toch nog 14 runs en voldeed dus ruim aan de opdracht van zijn captain om een nog wat hoger totaal neer te zetten. Met liefst 31 extra’s, te weten 1 bye, 2 leg byes, 13 wides en 15 no balls en met Donald Noorhoff en Wim van der Loos nog achter de hand en Jan Blankert nog op een station, stond er na 40 overs een stand van 154 voor 6 op het bord en bij Heleen Bax in het boek.
Bowlingcijfers: Roelof Kruijshoop 0 voor 20 in 6, Frans Kottman 0 voor 12 in 4, Joop van der Lee 0 voor 31 in 7, George Rijken 1 voor 26 in 8, Rob Schamper 2 voor 26 in 8, Hans Noorhoff 0 voor 17 in 3 en tenslotte Farouk Ayube 0 voor 19 in 4.
U ziet aan het aantal bowlers kan het niet gelegen hebben en ook de lunch, uiteraard om twee uur, moest toch wat beters op hebben kunnen leveren.
Vol goede moed stuurde Herman Huizing gelijk maar twee top bats de mat op, Roelof Kruijshoop en Chris Bax. Captain van Troost had bij het ontbreken van Jan Blankert de Nijmegenaar Walter Prescod bereid gevonden ons team als 11e man te komen versterken. Nou met zo’n aankoop had Sparta nog in de eredivisie gespeeld en Walter werd dan ook naderhand voor zijn bowlen en fielden uitgeroepen tot man of the match. Ook Gerard van Vuuren deed weer van zich spreken en pakte na 4 runs al het wicket van Roelof Kruijshoop. Het valt mij op, dat elke keer als Roelof na de wedstrijd nog naar de commissie van beroep of ballotage moet, hij maar heel weinig runs maakt. Walter Prescod bowlde na 9 runs Chris Bax en ook een bijgespijkerde George Rijken kwam maar tot 2 runs toen hij op bowlen van Wim van der Loos geroutineerd werd uitgevangen door Arthur van Lunszen. Jan Timmermans behaalde 7 runs toen hij door eigen schuld run out ging, met een mea maxima culpa zal hij bij het Dominicus college of zo, vast nog wel vergeving kunnen krijgen. Onze Rob Schamper werd met 14 runs topscorer van het team Huizing en dat zegt natuurlijk wel wat. Hij had er graag meer gemaakt, maar ik heb Walter Prescod maar één keer echt getergd een bal zien bowlen, en op die mooiste bal van de wedstrijd, was het voor Rob meteen gebeurd. Stoïcijns stond captain Huizing voor zijn wicket en na enkele balletjes koeltjes te hebben tegengehouden, Herman maken ze immers niet gek, werd hij geconfronteerd met het zeer wisselende en gevarieerde bowlen van ónze Herman, Herman van der Horst. De hokjes voor de wides en no balls zouden eigenlijk wat hem betreft wel wat groter afgedrukt mogen worden in het scoreboek. Dat neemt niet weg, dat hij die ene bal die hij wel voor de palen wierp en die door Huizing met een hele lage knal werd beantwoord, op een schitterende manier en uiteraard met een duik prima verwerkte; c& b dus. Frans Kottman liet zich ook niet gek maken, maar wie zou dat wel bij een stand van 42 voor 6, met een hotelletje in de buurt en Connie in een chique outfit langs de lijn. Met 12 runs bleef Frans dus gewoon not out. Joop van der Lee liep door een verkeerde call, gelukkig niet van hem zelf, ongelukkig tegen een run out aan na 10 runs. Hans Noorhoff werd na een slagbeweging waarbij hij zijn hele wicket openstelde na 4 runs gebowld door Arthur van Lunszen. Het optreden van Farouk Ayube was nog korter en zonder runs werd hij op bowlen van weer Arthur van Lunszen uitgevangen door Aad van Troost. Simon Santcroos werd door Wim van der Loos na 4 runs verleid om zijn crease weer eens te verlaten en daar had uiteraard wicketkeeper Donald Noorhoff die vandaag nog geen stumping op zijn naam had, de hele wedstrijd op staan wachten. Met slechts 87 runs all out waarin ook nog eens 21 extra’s zijn begrepen namelijk 9 wides en 12 no balls, werd eigenlijk een uiterst pover resultaat door het team van Herman Huizing neergezet, vlak voordat het zou gaan regenen. Het zal u niet verbazen dat Herman nu al bezig is met een heel andere opstelling van zijn team volgende week bij A.C.C. Zijn revanche komt eraan!.
Bowlingcijfers: Wim van der Loos 2 voor 9 in 5 3/6 (prima) Gerard van Vuuren 1 voor 11 in 6 (ook netjes) Walter Prescod 2 voor 12 in 7 (en zo keurig regelmatig) Arthur van Lunszen 2 voor 20 in 7 (ook goed) Herman van der Horst 1 voor 13 in 3, Aad van Troost 0 voor 7 in 4 en tenslotte Wim Veenendaal 0 voor 15 in 2 (maar heeft u ook die enorme pleister op zijn elleboog gezien, nou probeer daar dan maar eens goed mee te bowlen).
Met een lekker pilsje wijntje of ander drankje werd de wedstrijd die elke spanning miste besloten. De bitterballen en borrelhapjes gingen hier per stuk en dus was dat wat karig. Net toen ik wat weg mijmerde en dacht aan het gedichtje wat ik onlangs op een lieve kaart had ontvangen: ‘Een kleinkind maakt het leven een feest, en als opa en oma geniet je het meest’, hoorde ik de kleinkinderen van opa George Rijken schreeuwen: Kom op jongens naar de bar,.. limonade…, opa betaalt wel.
Tja.

Gerard van der Meij

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Quick 1888

Verslag 3 augustus 2010 bij Bloemendaal

Er zijn zo van die dagen dat een cricketwedstrijd, wat je er ook aan doet, maar niet op gang wil komen. Deze partij van de SGS Senioren Onderlinge bij de 100-jarige Cricket Club Bloemendaal was er zo één! Niet dat de omstandigheden aan het spelen van een goede wedstrijd in de weg stonden. Bloemendaal … Sommigen vinden het maar een eind weg. En soms ook is het afwachten hoe de verzorging er is geregeld; zo werden dit keer onze eigen dames overvallen met het verzoek om de lunch te willen klaarmaken en konden ze uiteindelijk ook na afloop nog met de hapjes aan de slag! Maar – eerlijk is eerlijk - ook is het zo dat er nauwelijks een fraaiere cricketomgeving denkbaar is dan die aan de Donkerelaan in Bloemendaal. Tel daarbij op dat alle meegebrachte truitjes, vestjes, jasjes enzovoort gevoegelijk thuisgelaten hadden kunnen worden, omdat de als wisselvallig voorspelde dag gewoon een mooie zomerse dag werd, en je moet vaststellen dat de ingrediënten voor een mooie wedstrijd volop aanwezig waren. Tja …
Gerard van Vuuren had twintig man ter beschikking om twee teams uit samen te stellen, één onder capataincy van Satar Alladin en één onder zijn eigen leiding. Helaas waren er weer niet genoeg spelers voor twee elftallen. Van degenen die niet konden spelen verdient uw vaste verslaggever Gerard van der Meij aparte vermelding. Zijn Petra en hij werden zo omstreeks ons verzameltijdstip van elf uur de trotse grootouders van een kleindochter, aan wie de ouders de naam Robbin gegeven hebben. In huize-Van der Meij lagen rond het middaguur de prioriteiten dus even ergens anders! Later in de middag hebben we de kersverse opa en oma nog op het veld kunnen begroeten en feliciteren en gezamenlijk een toost op de kleine meid kunnen uitbrengen. Van hieruit nogmaals proficiat! En u begrijpt nu gelijk ook waarom u het deze week weer eens met mij als uw reporter moet doen.
Het team-Van Vuuren ging na gewonnen toss eerst batten. De bedoeling was dat het openingspaar Van der Loos-Schamper voor een runnetje of vijftig weg zouden blijven. Zo zagen ze het althans zelf, maar het pakte anders uit. Wim kwam in de vierde over van de wedstrijd op het bowlen van Rino Groenewegen vele meters zijn crease uit, aarzelde tussen de bal slaan of neerleggen, gaf een halve return-catch weg en keerde, gehinderd door een hardnekkig blessuretje te langzaam naar zijn hok terug, kortom: run out voor 5 runs. En een over later liet ondergetekende een lichtjes brekende bal van Jan Hoep langs of onder zijn bat door in zijn palen glippen: bowled voor 4 runs. Daarmee was de toon gezet voor een komen en gaan van een lange stoet batsmen die, op twee na, geen van allen de dubbele cijfers wisten te bereiken. En als ik schrijf ‘lange stoet’, dan bedoel ik ook ‘lange stoet’, maar daarover hierna meer. De volgende die kwam en kon gaan was onze nieuwe aanwinst Farouk Ayube, die na één enkele run te hebben gescoord schitterend werd uitgevangen door een andere nieuwkomer, Hans Noorhoff, de broer van. De bowler was Rino Groenewegen. Dezelfde Hans bezorgde vervolgens ook Mans de Rooij een wicket: Reurt Gisolf uit voor 0 op de stand 20 voor 4. Geen nood, want nu kwamen Gerard van Vuuren en Aad van Troost samen op de mat. Die moesten de score toch een eind richting de 100 kunnen brengen. Niet dus, twee overs later zaten beiden aan de kant: Aad (7 runs), naar achteren stappend zijn wicket omverschoppend op het bowlen van Rino Groenewegen, Gerard (één run) bowled op een wat laag (wat heet) blijvende off break van een decimetertje of twee, drie van Mans de Rooij. Stand: 23 voor 6. Bas de Gaay Fortman ging vervolgens run out voor ook slechts één run. Stand 41 voor 7. Gelukkig wisten Albert van Nierop en Chris Bax daarna voor enig herstel te zorgen. Beiden, alsook Simon Santcroos, vielen uiteindelijk ten prooi aan de tandem Frans Kottman-Donald Noorhoff: Albert voor 26 runs, Chris voor 23 runs (waaronder drie boundaries, de enige, die door het team-Van Vuuren werden gescoord!) en Simon voor één run. Hiermee kwam er een einde aan de reguliere innings van het team-Van Vuuren: 92 all out in slechts 29 overs en drie ballen.
Tijdens de lunch, wederom inclusief druiven van Mieke, werd besloten dat (‘om er een wedstrijd van te maken’) de ‘nullen’ nog een keer mochten terugkomen. Dat was er maar één, Reurt Gisolf, die met dank aan zijn chauffeur/ bijrijder Jan Hoep, prompt voor opnieuw een duck run out ging. Vervolgens mochten de ‘enen’ terugkomen en daarna nog tal van anderen - in totaal batten zeven van de tien man een tweede keer, net zo lang tot de 40 overs vol waren - zonder dat er ook maar één in deze tweede beurt potten wist te breken: Farouk Ayube (5), Gerard van Vuuren (3), Bas de Gaay Fortman (0), Simon Santcroos (5 not out), Rob Schamper (0) en Aad van Troost (6 not out). De totale score van het team-Van Vuuren kwam uiteindelijk uit op 112 runs voor het verlies van 15 wickets.
Uiteraard konden de bowlers van het team-Alladin bogen op uitstekende bowlingcijfers: Jan Hoep 2 voor 8 in 8 overs (lekker zuinig!), Rino Groenewegen 2 voor 20 in 7 overs, Mans de Rooij 2 voor 17 in 5 overs, Hans Noorhoff 0 voor 25 in 5 overs, Roelof Kruijshoop 0 voor 24 in 7 overs (ondanks kapotte schouder bowlingarm). De kroon werd echter gespannen door Frans Kottman met 5 voor 13 in 8 overs. Er was door het team-Alladin goed gebowled en gefield (Donald vier slachtoffers achter de palen), maar evenzeer door het team-Van Vuuren slecht gebat.
De totaalscore van 112 leek een eitje voor het team-Alladin, al weet je het in cricket nooit. Ton van der Eijden (ferme off drives!) en Mans de Rooij zorgden voor een goede start met een openingsstand van 31 runs. Twee goede ingooien van Aad van Troost (waarvan één een direct hit) leidden tot twee run outs: Ton van der Eijnden voor 17 runs en Jan Blankert voor één run. De hardslaande Hans Noorhoff (32, 4x4) bracht daarna de overwinning van team-Alladin in zicht, alvorens hij retired out naar de kant werd gehaald. Onderweg was hij nog Mans de Rooij (22, bowled Bas de Gaay Fortman) verloren. Nadat ook nog een vijfde wicket (Roelof Kruijshoop: stumped voor 14 runs ‘ja, je moet toch een keer wat …’) was gevallen, tikten Satar Alladin en Frans Kottman de wedstrijd uit: 113 voor 5 na 26 overs en één bal. Hiermee was het echter nog niet gedaan. Tot verrassing van bijna iedereen en verbijstering van velen werd of was besloten het team-Alladin te laten uitbatten (40 overs dan wel all out). Goed bedoeld, dat wel (een aantal spelers van team-Alladin had nog niet of nauwelijks gebat, terwijl zij eerder op de dag wel vele ‘extra’-overs hadden gefield), maar evengoed een ongelukkig besluit (het ging nergens meer om). Gedurende het ‘toetje’, dat uiteindelijk tieneneenhalve over duurde, werden nog 36 runs gescoord en gingen er nog vier batsmen uit: Frans Kottman met 2 runs, Satar Alladin met 16 runs, Jan Hoep met 14 runs en Rino Groenewegen met 13 runs, terwijl Donald Noorhoff met 3 runs not out bleef. Simon Santcroos maakte van het extraatje gebruik om zijn persoonlijke keeping-cijfers op te vijzelen. Drie van de vier wickets vielen achter de palen, waardoor zijn aantal slachtoffers in deze wedstrijd op vier kwam, evenveel als zijn evenknie Donald bij het andere team. De totaalscore van team-Alladin was uiteindelijk 149 all out.
Zes bowlers deden bij het team-Van Vuuren hun best om de tegenstander toch nog van de overwinning af te houden: Gerard zelf 0 voor 14 in 4 overs, Wim van der Loos 2 voor 25 in 8 overs, Rob Schamper 1 voor 22 in 8 overs, Farouk Ayube 0 voor 26 in 4 overs, Bas de Gaay Fortman 2 voor 22 in 6 overs en 4 ballen, en Aad van Troost 1 voor 37 in 6 overs.
Na afloop was het nog lang gezellig, waarbij we konden genieten van een biertje, een wijntje of een ander drankje, waarbij het eerste rondje ons werd aangeboden door het grootouderpaar Van der Meij, en van heerlijke hapjes. De award voor de man-of-the-match bleef deze week in de tas, alsof we helemaal geen match hadden gehad, hetgeen natuurlijk ook weer niet zo was. Daarmee kwam ook het gebruikelijke toespraakje te vervallen. Dat was jammer, omdat daardoor ook het zo wel verdiende in het zonnetje zetten van de catering erbij inschoot. Dames, het was klasse!
Tot volgende week bij Quick 1888 (oud dus) in Nijmegen.

Rob Schamper

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Bloemendaal

Verslag 27 juli 2010 bij Hermes D.V.S.

Als de nood het hoogst is, dan is Hermes DVS nabij. Dat moet ook wedstrijdsecretaris Gerard van Vuuren geweten hebben, want toen we door allerlei omstandigheden toch vandaag niet bij Nieuwegein konden spelen, bood hij na overleg, zijn cluppie aan om weer een S.G.S. Senioren Onderlinge match te kunnen spelen. Het zou bij een graadje of achttien een 10 tegen 11 onderlinge partij gaan worden, waarbij wij vandaag voor het eerst kennis konden maken met gastspeler Koos Klein, die na een voetbalcarrière ook wel eens had meegedaan met een cricketpartijtje bij de Excelsior Zamies. Na het tossen verkoos captain Jan Hoep uiteraard weer te gaan fielden. Captain Gerard van Vuuren had een sterk team opgesteld om nu eindelijk eens een einde te maken aan die alsmaar voortdurende overwinningenreeks van het Hoep-team. Aad van Troost mocht gaan openen met Satar Alladin en voor die twee had Gerard al, in potlood natuurlijk, 80 runnetjes gepland. Helaas cricket blijft een onvoorspelbaar spel en Aad was na 2 runs al weer terug nadat hij op bowlen van Mans de Rooij werd gevangen door Bas de Gaay Fortman. Satar toonde wel het nodige geduld en bleef met 40 runs retired out voldoen aan de hoge verwachtingen van zijn captain. George Rijken die door zijn clubcoach persoonlijk wordt bijgespijkerd vooral wat betreft zijn voetenwerk, kwam ondanks dat, maar tot 7 runs. Op bowlen van de weer uitstekend op dreef zijnde Jan Hoep werd hij gevangen door Chris Bax. Uw verslaggever die na zijn succesvolle optreden vorige week als vierde al in mocht komen, had langs de kant het begrip ‘overtreffende trap’ zitten ontleden. U weet wel: groen- groener, schoon- schoner, net- netter enzovoort. In eerste instantie zou je denken, dat de overtreffende trap natuurlijk uit het voetbal moet komen, maar na het zien van het laatstgehouden WK met die dwarrelballen weten we wel zeker dat dat niet zo is. Het komt ook niet uit het wielrennen, want in Rotterdam las ik een uitspraak van Hennie Kuiper: ‘Ik reed lek, maar de anderen reden lekker,’ en kijk dan klopt het ook niet. Het komt ook niet uit het klaverjassen, want daar heb je: ‘Wij gingen beet, want de anderen waren beter.’ Zou het dan soms uit het cricket kunnen komen? Daar heb je een bal blijft soms wat laag, maar een bal van Jan Hoep komt soms helemaal niet omhoog en blijft dus nog ‘lager’. En dat laatste nu, schijnt nou weer een soort bier te zijn, dus ik kan er maar beter over ophouden. En ik geef toe, op zo’n onverwachte Hoepse laagblijver wilde ik mijn eerste run maken en dus kon ik meteen met een golden duck, prachtig getekend overigens in het scoreboek Heleen, weer het veld uit. Simon Santcroos die ook al privé battingles krijgt, pikte wél de goede ballen eruit en, al deed hij er wat lang over, hij behaalde vlak voordat zijn captain hem terug wilde roepen 36 waardevolle runs toen hij op bowlen van Jan Hoep achter het wicket door Donald Noorhoff werd uitgevangen. Captain van Vuuren kwam zelf tot 40 runs retired out, maar baalde ervan, dat hij op een stand van 39 niet met een mooie zes op 45 kon komen. Wim van der Loos deed zelf sportief na 12 runs een stapje terug en ging vrijwillig retired out om ook anderen nog een battingkans te geven. Rob Schamper kwam tot 5 toen hij ook al op bowlen van Jan Hoep door Donald Noorhoff werd gestumpt. Herman van der Horst kwam tot 2 runs toen hij bowled ging door Mans de Rooij. En tenslotte nieuwkomer Koos Klein behaalde zijn eerste run, maar verliet op bowlen van weer Mans de Rooij even zijn crease en maakte toen, drie ballen voor het einde, kennis met de snelheid van een stumpende Donald Noorhoff. Samen met 23 extra’s waarvan 3 byes, 15 wides en 5 no balls kwamen wij op 168 all out.
Bowlingcijfers: Jan Hoep 4 voor 19 in 8 (keurig natuurlijk), Mans de Rooij 3 voor 21 in 7 3/6(ook prima) Louk Hartong 0 voor 23 in 8, en dan de wat duurdere bowlers: Rino Groenewegen 0 voor 48 in 8, Bas de Gaay Fortman 0 voor 24 in 4 en Albert L. van Nierop 0 voor 30 in 4.
De lunch was weer prima verzorgd met gelukkig weer, gesponsord, de lekkere traditionele druiven van Mieke Hoogervorst en de volgens zijn zeggen om 6 uur ’s ochtends samen met Reurt Gisolf geplukte Westfriese dus niet Noord Hollandse grote donkere heerlijke kersen van Jan Hoep, en nee, ze kwamen ook dit keer niet uit eigen tuin. Ook de befaamde Hermes kroket ontbrak weer niet evenals komkommers, pruimen, mandarijnen en andere heerlijkheden. Toch moest na de lunch ook het team van Jan Hoep aan de slag en Albert van Nierop begon dan ook voortvarend. Na 22 nuttige runs zag hij op bowlen van Rob Schamper hoe Herman van de Horst hem duikend uitving. Rino Groenewegen kwam maar tot 5 runs toen hij volgens het score boek werd gebowld door Rob Schamper, in werkelijkheid liep hij zijn eigen wicket omver. Pech dus voor onze Rino. Chris Bax testte uitvoerig de vangcapaciteiten van het Van Vuuren team. En hoewel wij er tevoren flink op geoefend hadden, sommigen gingen zelfs met rode handen of blauwe plekken het veld in, werd hij twee keer gemist voordat Satar Alladin hem na bowlen van George Rijken na 15 runs wel vasthield. Louk Hartong zag op een sterk bowlende Aad van Troost dat hij na 8 runs weer door Herman van der Horst in de slips en weer duikend, werd uitgevangen. Mans de Rooij behaalde liefst 32 runs en werd toen, het wordt eentonig, op bowlen van Wim van der Loos ook al door een weer duikende Herman van der Horst uitgevangen. Bas de Gaay Fortman miste een bal recht voor zijn palen compleet en kreeg na 3 runs LBW op bowlen van Wim van der Loos na een eenzame call. Jan Hoep, zag als zevende inkomend de bui al hangen, ook al bleef het verder droog. Door goed fielden werd zijn aantal runs beperkt tot 27 not out. Jan Swinkels kwam niet verder dan 3 runs en werd toen door Aad van Troost gebowld. Donald Noorhoff ging na 4 runs retired out en zo kon Ton van der Eyden ook nog 2 runs not out scoren. Reurt Gisolf had natuurlijk graag de winnende runs nog willen scoren, maar helaas de overs waren op en de nederlaag was door te traag scoren voor het team Hoep eindelijk een feit. Met 13 extra’s, wides, werd na 40 overs een totaal behaald van 134 voor 8.
Bowlingcijfers: Wim van der Loos 2 voor 40 in 8, Rob Schamper 2 voor 16 in 8 (klasse!) Gerard van Vuuren 0 voor 28 in 8, George Rijken 1 voor 25 in 8 en tenslotte een verrassende Aad van Troost 2 voor 25 in 8.
Met een lekker pilsje of andere versnapering vergezeld van een stukje worst of kaas werd nog even gezellig nagepraat. Ondanks zijn drie vangen dook Herman van der Horst naast de fles Zuid Afrikaanse wijn voor man of the match, want die ging voor het verrassend goede bowlen dit keer naar Aad van Troost. Je kunt maar één keer per seizoen zo’n fles winnen zo legde Gerard van Vuuren uit, want hij wil ons natuurlijk niet aan de drank helpen. Ook Hermes gastvrouw, Caroline, kreeg, na de frituurhapjes, nog haar welverdiende envelopje en het zal u niet verbazen dat Uw reporter de SGS vlag dit keer niet mocht ophangen bij Hermes. Dat zal vast wel een reden hebben.

Gerard van der Meij

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Hermes DVS juli

Verslag 20 juli 2010 bij V.V.V.

Om drie uur ’s nachts mochten de deelnemers aan de Nijmeegse vierdaagse al starten om een aanvang te maken aan vele verre te wandelen snikhete kilometers. Of dit de reden was dat er maar een 9 tegen 9 S.G.S. Senioren Onderlinge wedstrijd bij V.V.V. gespeeld kon worden, zal wel altijd een raadsel blijven. Aad van Troost was ook voor een vierdaagse vertrokken naar Engeland, maar dat had iets met een meerdaagse wedstrijd bij C.C. Summerset te maken. Onder leiding van opa en gastheer Rino Groenewegen en een met lichte oogontsteking opererende maar altijd goedlachse Max Ramsundar genoten we van de koffie en er was genoeg koek voor een dubbele ploeg. Na even op Pieter Bertels gewacht te hebben, die samen met zijn vrouw en op zijn manier de hele Amstel afgereden bleek te hebben, besloten wij alvast maar te gaan verkleden. Het team van captain Chris Bax mocht eerst gaan batten en dat van captain Jan Hoep ging zoals gewoonlijk dus fielden. Albert L. van Nierop bleef aan bat rustig onder het geweld van openingsbowlers Jan Hoep en Wim van der Loos. Bekeken kwam hij tot 35 runs retired out, het maximum wat de captains voor deze in verband met de hitte tot 35 overs ingekorte wedstrijd hadden afgesproken. Dat zat er voor de thuis al aangeklede Bas de Gaay Fortman vandaag echt niet in. Na 4 runs al ging hij bowled door Jan Hoep. Gerard van Vuuren was onze volgende troef, maar helaas, na 5 runs al, op bowlen van Wim van der Loos werd hij kantje bat kan gebeuren, gevangen door Rino Groenewegen. Chris Bax ging als een echte captain voorop in de strijd en hij had waarschijnlijk nu nog op de mat gestaan als hij na 20 runs door een misverstandje met Albert niet run out gegaan was. Frans Kottman had er vandaag ook weer eens lekker zin an, maar zag tot zijn verbazing na 8 runs op appèl van bowler Wim van de Loos, de gelukkig weer eens aanwezige Rob Marttin die vandaag umpierde (schrijf je dat zo, andere umpire Ruud Ackermann?) bliksemsnel een vinger in de lucht steken op een appel voor LBW. Zoals bij insiders bekend zijn er vele, vele cricketvakboeken vol geschreven waarom een batsman soms geen LBW heeft. Frans gaat op zijn volgende vakantie in Denia daar vast weer een eigen bijlage aan toevoegen. Het blijft ingewikkeld. Rob Schamper ging na 15 runs op eigen call, run out, maar dat gaat de volgende keer, bij Hermes in plaats van bij Nieuwegein, vast wel weer beter. Door een tactische omzetting van captain Bax mocht Jan Blankert als 7e in. Maar of dit nu zo’n gelukkige beslissing was??? . Na 1 run al ging Jan clean bowled door Roelof Kruishoop. Uw reporter die nu pas als achtste aan de beurt kwam, begon meteen al met een vier achterover, fielder Wim van der Loos kon er bij de boundary volgens ooggetuige Gerard van Vuuren, nèt niet bij. Donald Noorhoff kwam hem als negende en laatste man steunen, maar kwam helaas maar tot 2 runs toen hij run out ging, doordat, ik dacht Satar Alladin, een prima bal zomaar zijn wicket ingooide. Terwijl de warmte toenam kwam ik inclusief het door de captain overeengekomen uitbatten tot een niet onverdienstelijke 16 runs, toen ik, uiteraard met de mooiste bal van de wedstrijd, door een indraaiende bal door Captain Jan Hoep werd verrast. Volgende keer nog maar eens iets doornemen over dat voetenwerk. Met 128 waren we all out in de op één na laatste bal van de 35 overs.
Er waren 22 extra’s: 3 byes, 1 leg bye, 12 wides en 6 no balls.
Bowlingcijfers: Jan Hoep 2 voor 18 in 8 5/6, Wim van de Loos 2 voor 33 in9, Rino Groenewegen 0 voor 39 in 7, Roelof Kruishoop 1 voor 19 in 8, en tenslotte Piet Bertels
0 voor 15 in 2.
De lunch werd om twee uur gehouden, met een frisse salade, allerlei smeersels voor de boterham, kaas, maar ook jam hagelslag en meloenen. Ook de koude melk of karnemelk deed wonderen en we geloofden zowaar allemaal weer helemaal in een goed resultaat.
De benauwde hitte hing als een vochtige deken over het veld en maakte het fielden er beslist niet makkelijker op. Frans Kottman liet nog zien hoe je onder die omstandigheden een bal die op je gezicht afkomt gewoon vasthoud. Uiteraard is dat altijd ook beter voor je gezicht, maar tóch goed werk voor Frans en bowler Rob Schamper en jammer voor Roelof Kruishoop die met 8 runs tijdig naar de strafcommissie kon. Simon Santcroos bleef met enig geluk met 35 runs ongeslagen, maar gaf wel enige vangkansen weg. Gastheer Rino Groenewegen wilde zeker zijn dat de pils echt koud stond en vertrok al snel na 8 runs op bowlen van weer Rob Schamper, om dat te gaan controleren. Dat Satar Alladin waarschijnlijk wel tegen de klasse van onze bowlers zou zijn opgewassen, vooral zoals ze vandaag (veelal heel matig) speelden, was eigenlijk geen grote verrassing. Die kwam er wèl in de vorm van onze Pieter, ja vandaag dus wel, Bertels. Onbevangen en met een perfecte houding, mooi rechtop en met de elleboog de bowler volgend, ook al gaat die óm het wicket, trad hij lachend en ontspannen onze bowlers tegemoet en met 3 achtereenvolgende keiharde hockeyslagen, die alle drie een vier opleverden, verbaasde hij vriend en vijand. Eén sloeg hij zelfs zo V.V.V. (Vene Vidi Voetsie) dat hij slechts met hulp van de hond van Simon Santcroos kon worden opgespoord. Hij scoorde zelfs sneller dan Satar, zijn 35 runs retired out en verliet minzaam glimlachend het veld.
En kijk, zoiets hakt er natuurlijk wel in, bij een slecht fieldend team en grote warmte, waarbij bovendien velen zich met de veldopstelling meenden te moeten gaan bemoeien. Satar bleef met 36 runs not out en had bij de laatste ballen nog even het genoegen om met Wim van de Loos op de mat te staan, die geen ballen kreeg en dus ook geen runs. In de 26e over al, was het gebeurd 130 voor 4, acht extra’s waarvan 1 bye, 1 leg bye en 6 wides. Jan Hoep, Ton van der Eyden en Jan Timmermans kwamen niet aan batten toe.
Bowlingcijfers: Gerard van Vuuren 0 voor 27 in 7, Rob Schamper 2 voor 45 in 9, Frans Kottman 0 voor 27 in 6 4/6 en Bas de Gaay Fortman, ondanks gedreven oefenen vooraf en over het hele terrein, 0 voor 29 in 3.
Scoorster Heleen Bax zorgde ondanks de enorme hitte weer voor een prima sluitende boekhouding. De zoveelste achtereenvolgende overwinning voor het team van Jan Hoep, die daarom en ook al omdat hij de laatste tijd steeds ruim op tijd aanwezig is, na enige afweging de fles wijn voor man of the match kreeg. Niet alle dames waren het hier overigens zomaar mee eens. Tijdens zijn dankwoord, waarin Jan o.a. serieus de belangrijkheid van de volgorde van going in behandelde, zagen we eerst Hans van Leeuwen enigszins verveeld door een plastic stoel zakken. Jan besefte wel dat hij het daarna niet té lang kon maken, temeer daar Hans gewoon weer in zo’n zelfde stoel was gaan zitten. De koude pilsjes en ook de flesjes witte wijn smaakten heerlijk en ook de bitterballen, kroketten, borrelhapjes en vlammetjes hadden een goede aftrek.
Met 28 graden reden wij terug naar Schiedam, in de wetenschap dat we dinsdag alweer en niet ver, voor ons, naar Hermes gaan. Je kunt je nog opgeven om mee te doen.

Gerard van der Meij.

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's VVV

Verslag 13 juli 2010 bij Excelsior

Ik vond ze zo leuk, die oranje T-shirts met aan de voorkant de tekst ‘eerst oranje’ en aan de achterkant ‘later blauw’. ¿ Tiene algo para la resaca?
Maar goed, weer dus nèt niet, Oranje OntSpanje en gelukkig hebben we de SGS-Senioren Onderlinge competitie nog, met vandaag een wedstrijd op Thurlede bij Excelsior’20 waar we onder wat afgekoelde omstandigheden weer konden rekenen op de gekleurde papieren cakejes van de pas jarig geweest zijnde Nel van Troost bij de koffie of thee die voor de deelnemers met of zonder aanhang en de andere S.G.S.-supporters al gastvrij klaar stond.
Gelukkig weer vandaag twee complete teams en zelfs bood Piet Peek heel sportief aan om als stand-in te fungeren als dat nodig mocht zijn. Op het iets kleinere veld wat wat dichter bij de kantine ligt, hadden gastheer Aad van Troost en ik nog even enige verse kalklijnen aangebracht. Er bestaat voor een vent toch niets mooiers dan zo nu en dan eens lekker buiten over een getrokken lijn heen te gaan. Het team van aangewezen aanvoerder Frans Kottman, waarin ook Jan Hoep stond opgesteld, zou tot verbazing van velen als eerste gaan batten en een sterk team onder leiding van Chris Bax zou gaan fielden. Het veldwerk bij laatstgenoemd team was tot tevredenheid van captain Chris vandaag prima verzorgd. Dat ondervonden openers Jan Swinkels en Rino Groenewegen die na 3 en 2 runs werden gebowld door een vandaag goed op dreef zijnde Mans de Rooij. Nummer drie Reneetje van de Loos een vol neefje van onze Wim, van 2 meter lang, liet drie harde slagen zien, die voor 4 het veld uitgingen, maar na 15 runs maakte hij kennis met de enorme reach van bowler Aad van Troost, caught en bowled dus. Even tevoren zagen we Wim van der Loos slim de rust in zijn familie redden, door een eenvoudige vang, recht op hem af, te droppen. Albert van Nierop deed het met 17 runs nog wat beter en ging toen op een effectvol balletje van Gerard de Leede bowled. Onderbroken door de lunch bleef Satar Alladin gewoon overeind en besloot zijn serie met 2 harde vieren en kwam op 42 retired out, om zodoende anderen ook nog een kans te geven te scoren. Die kans werd maar matig benut, Ton van der Eyden kwam tot 4 runs toen hij op bowlen van Roelof Kruijshoop gevangen werd door Gerard van Vuuren. Peter van der Heijdt ging zonder runs op bowlen van Roelof Kruijshoop ongelukkig hit wicket. Ook Jan Hoep kwam voor de lunch nog aan de beurt na een tactische omzetting van de captain in de battingvolgorde. De uitstekend verzorgde en door Aad en Nel van Troost gesponsorde lunch vond om twee uur plaats. Een echt toppertje waren de heerlijke rijpe en zoete meloenen en ook de salades en tomaat met komkommer gingen erin als koek. Gerard van Vuuren, deed tijden de lunch het voorstel om gezien de lage tussenstand (94) de tegenstander nog 5 overs extra te gunnen om er nog een beetje een partij van te maken. Daar werd echter niet op ingegaan en hoogmoed bleek later weer eens voor de val te komen. Na de lunch bleef Jan Hoep met 21 runs not out en Simon Santcroos ging na 11 runs op bowlen van Mans de Rooij caught behind door Donald Noorhoff. De zoals gewoonlijk gehelmde Rob Schamper werd, voor hem geheel ongebruikelijk, voor 0 gebowld door weer Mans de Rooij. Datzelfde aantal haalde captain Frans Kottman, maar hij bleef in maar twee balletjes gewoon not out. Er stond na veertig overs een mager totaaltje van 129 voor 9 op het bord en daarin zaten dan ook nog 8 wides, 3 leg byes en 3 no balls. Bowlingcijfers: Mans de Rooij 4 voor 6 in 6 (uitstekend!) Wim van der Loos 0 voor 22 in 6, Roelof Kruijshoop 2 voor 21 in 7, en dat ondanks die iets te strakke geleende broek, Aad van Troost 1 voor 24 in 7, Gerard van Vuuren 0 voor 16 in 6, Gerard de Leede 1 voor 11 in 5 en tenslotte een dankbare Pieter Bertels, een beetje duur, 0 voor 26 in 3. Het werd een beetje plakkerig vochtig warm toen uw verslaggever samen met Onderlinge voorzitter Jan Timmermans mocht openen. Na 7 minuutjes was met slechts 1 run mijn battingbeurt al weer voorbij. Er klopte weer niets van volgens umpire Aad van Troost. De eerste harde klap van mij en dit keer met een recht bat nog wel, eindigde zomaar in de handen van de ook nog eens opspringende boomlange bowler Reneetje van de Loos c&b dus. Jan Timmermans hield het meer dan een half uur langer vol en ging toen, met maar 6 runs, bowled door Jan Hoep. Roelof Kruijshoop deed het met 22 runs een stuk beter, maar had daar voor óók nogal wat tijd en overs nodig. Op bowlen van Frans Kottman werd hij door Wim’s Reneetje uitgevangen. Wim van der Loos zelf, kwam tot 24 runs toen ook hij zonder pardon, op bowlen van Rob Schamper werd uitgevangen door neef René van de Loos. Aardig was om zijn nauwe samenwerking met Mans de Rooij te bewonderen, de misverstanden waren niet te tellen. Mans kwam dan ook niet verder dan 8 runs, toen hij op bowlen van Rino Groenewegen gevangen werd oor Satar Alladin. Piet Bertels liet horen dat er in zijn bat meer geluid zat dan in een gemiddelde vuvuzela. Helaas liet hij ons maar heel kort van dit geluid genieten, want na 1 run al ging hij bowled door Rino Groenewegen. Geen nood, want we hadden immers nog veel meer kanonnen, hoewel de overs gingen opschieten. De bijna 65 jarige gastheer Aad van Troost, eigenlijk in november pas, werd tot onze schrik na 11 runs op bowlen van Rino Groenewegen gevangen door Frans Kottman, die de kansen voor zijn team zag toenemen en korte metten maakte met gemekker bij het innemen van de veldposities. Jan Hoep zag tot zijn vreugde op zijn bowlen ook Gerard van Vuuren met 16 runs caught behind gaan, Simon Santcroos kreeg dus een verdiend schouderklopje. Gerard de Leede bleef zonder boundaries met 12 runs not out, maar maakte het Captain Chris Bax, die bij het fielden met zijn knie een snoeiharde vier keerde, het met een onduidelijke ja, ja, nee…, met 0 runs onmogelijk om met die knie zijn draai nog te vinden of te laten maken. Ook onze elfde man Donald Noorhoff ging door de knieën om een balletje van Frans Kottman weg te hoeken. Helaas zag hij daarbij tergend langzaam een bailtje na enige aarzeling naar beneden komen na een héél lichte hit wicket. Het ongelofelijke was gebeurd, we waren met 113 all out en hadden ondanks 12 extra’s 3 byes, 1 leg bye, 7 wides en 1 no ball de pot gewoon verloren.
Bowlingcijfers: Frans Kottman 2 voor 16 in 7, René van de Loos 1 voor 19 in 8, Jan Hoep 2 voor 20 in 7, Rob Schamper 1 voor 23 in 8 en Rino Groenewegen 3 voor 31 in 8. Er restte ons niet anders dan de ploeg van Captain Frans Kottman te feliciteren en op het koude bier af te gaan, een lekker wijntje of iets fris. Zelfs zagen we voor de liefhebbers de gekoelde Ketel I op tafel arriveren, hetgeen de Schiedamse gezelligheid alleen maar verhoogde. Door de dames Nel van Troost en Petra van der Meij kwamen heerlijke hapjes op tafel, waarvoor ze later een cadeautje van voorzitter Jan Timmermans ontvingen. De Italiaanse balletjes en de tonijnwraps zullen voor velen het avondeten overbodig gemaakt hebben. Neef René van de Sloot werd voor zijn batting en bowlingprestaties, maar vooral voor zijn voortreffelijk fielden met o.a. 3 vangen gekozen tot man of the match. Een fles wijn was zijn beloning. Terugkerend in onze straat waren de vlaggetjes al verdwenen. Ondanks 800.000 dankbetuigingen in Amsterdam was in Schiedam het Oranjegevoel voorbij. Zal ‘paars’ er ooit voor in de plaats komen?

Gerard van der Meij

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Excelsior'20

Verslag 6 juli 2010 bij Rood en Wit

Als ik bij ons in de straat kijk, maar ook in straten in allerlei andere steden, leven we in het tijdperk van oranje en van rood, wit en blauw. Jammer dus dat onze good old Jan van Harmelen (van Oranje) in deze hoogtij dagen niet meer actief meespeelt. Vandaag gingen wij, via de ook bij Piet Peek bekende Midden Delflandroute, langs het bankje van Aad en Nel van Troost, naar het aloude Haarlem, waar op 22 juni 1881 de Haarlemsche Cricket Club Rood en Wit werd opgericht. Een in het clubhuis opgehangen schitterend groot vaandel herinnert daar nog eens extra aan. Let op, we spreken hier duidelijk niet van Rood Wit, maar van Rood én Wit. Rood Wit zo legde veelweter Ton van der Eyden mij uit, zijn de kleuren van de vlag van de republiek Indonesië, ontstaan door een slim  handigheidje van Soekarno, die het arme volk niet wilde opzadelen met de aanschaf van weer een dure vlag en dus iedereen het advies gaf, om de al aanwezige Nederlandsche driekleur, met een schaar van het blauw te ontdoen. Jammer dat ze dat daar allemaal gedaan hebben, want nu Nederland in de WK finale voetbal speelt, zou hij ook daar, nu zomaar weer kunnen wapperen. Oranjegekte dus, met als gevolg een ingekorte 35 over wedstrijd bij de SGS- Senioren Onderlinge, die om vijf uur moest zijn afgelopen, zodat iedereen, de wedstrijd tegen Uruguay, thuis en  live op de tv zou kunnen volgen. Wij werden met allerlei soorten koek bij Rood en Wit welkom geheten door het gastpaar van vandaag, Frans en Connie Kottman. Ik had er meteen al een goed gevoel bij, zowel over het voetbal als over de komende cricketmatch, waarbij het team van captain Chris Bax, bestaande uit 10 man, het mocht opnemen tegen het maar uit 9 man bestaande team van captain Jan Hoep. Jammer dus van al die afschrijvingen en het niet opkomen van reserve spelers. Zo kom ik er natuurlijk nooit achter hoe een ‘Peuk’ er met een echte bolknak zou uitzien. Peter van der Heijdt kreeg als een echte honkballer 3 slag, en kon op het goede en effectvolle bowlen van Jan Hoep, die zoals bekend daarbij graag zelf een uitgebreid commentaar levert, met 0 runs weer het veld uit. Nummer twee, Ton van der Eyden kwam tot 3 runs toen hij zich ook al verkeek op een indraaiend balletje van captain Hoep. Albert van Nierop, die er na zijn vakantie gelukkig ook weer bij was, bekeek het beter en kwam dit keer zonder zijn befaamde hoekballetjes tot 21 runs, toen hij LBW kreeg op bowlen van Wim van der Loos. Gerard van Vuuren ging na 16 runs op een wat hoge bal, Gerard heeft zoals bekend wat lage heupen, bowled door diezelfde Wim, die met een boogje zonder te stuiten direct in het wicket terecht kwam, en toch zo’n tien a 15 centimeter beneden de bails belandde, rara. George Rijken had er ook al 16 toen hij op bowlen van Louk Hartong heel dun, caught behind ging, attent gevangen door onze  wicketkeeper Simon Santcroos. Na enige ‘Hoepse’ omzettingen in het veld moest ook Captain Bax met 20 runs, die als een huis stond, na zijn eerste balletje in de lucht, kennis maken met de enorme kolenschoppen van Aad van Troost. Bowler Frans Kottman zag dat uiteraard met een big smile aan. Door toedoen van een aan zijn lies geblesseerde Rino Groenwegen, kon een weer gehelmde Rob Schamper, die ondanks die helm, weer meer eentjes zag, dan zijn partner, tot 22 runs run out komen. Op bowlen van captain Jan Hoep ging ook Donald Noorhoff al, na 3 runs, caught behind. Na de lunch kwamen er nog slechts drie runs bij. Rino behaalde er dit keer slechts twee, toen hij zich verplicht voelde te gaan lopen en Piet Bertels, die gewoon bleef staan, bleef met 0 runs not out. 117 all out  waarvan 14 extra’s 10 wides, 1 no ball, 2 byes een 1 leg bye.

Bowlingcijfers: Jan Hoep 3 voor 9 in 7 3/6, prima natuurlijk, maar die had hij ook zonder commentaar behaald, Frans Kottman 1 voor 23 in 7, Louk Hartong 1 voor 31 in 8, Wim van der Loos 2 (en niet de minsten) voor 24 in 4 en Aad van Troost 0 voor 27 in 4.

De lunch was prima verzorgd, met meloen, kersen, tomaatjes salades en zelfs pastagerechten, echt hoofdklasse!  Je moest uitkijken niet al te gevuld weer het veld te betreden en het verbaasde mij dan ook niet, dat het fielden bij team Bax wat minder scherp plaatsvond. Opener Aad van Troost liet zien wat een goede lunch als bodem kan betekenen en samen met Simon Santcroos zagen we zelfs een overgemiddelde van boven de zes op het elektronische scorebord, wat door scoorster Heleen Bax in samenwerking met Ruud Ackermann weer prima werd bijgehouden. Het leverde een partnership van 64 op. Aad kwam al rekenend en loerend op een totaal boven de 35 not out tot 34 runs, toen hij op een bal die hij voor 4 wilde wegslaan, gebowld werd door Gerard van Vuuren. Simon maakte na 20 runs weer eens een hem bekende fout om uit zijn crease te wandelen en dat moet je met een snelle wicketkeeper als Donald Noorhoff achter je maar beter niet doen. Gastheer Frans Kottman, ging liever niet als derde in, want hij moest nog het een en ander regelen. Dat kon hij al heel snel, na 2 runs, gaan doen op bowlen van Gerard van Vuuren. Satar Alladin bleef met 30 runs not out en zag tijdens zijn innings Reurt Gisolf die met hem 2 drieën moest lopen met 5 runs vermoeid vertrekken. Reurt deed zelfs geen moeite meer om het stumpen van Donald Noorhoff op bowlen van Rob Schamper te voorkomen. Jan Hoep smaakte het genoegen om met 19 runs not out, als zegevierende captain in de dertigste over en keurig voor vijf uur het speelveld te verlaten, bij een totaal score van 122 voor 4, waarin 12 extra’s, 8 wides, 3 byes en 1 leg bye.

Wim van der Loos, van ver gekomen, komt volgende week beslist weer aan bat en misschien geldt dat ook wel voor Louk Hartong en uw verslaggever.

Bowlingcijfers: George Rijken 0 voor 28 in 6, Peter van der Heijdt 0 voor 17 in 4, Rob Schamper 1 voor 45 in 10 (hoe bedoel je, maximaal 9 overs?) Gerard van Vuuren 3 voor 18 in 9 (keurig) en Piet Bertels 0 voor 10 in 1.

We hadden dus nog tijd voor een heel genoeglijke nazit, met lekkere drankjes en met heerlijke door Frans en Connie gesponsorde hapjes. Logisch dus, dat die anders voor de man of the match bestemde fles wijn, nu naar hen toeging. Connie Kottman en Anja Schamper, die beiden in de bloemetjes werden gezet, waren bij al die heerlijkheden allebei bekleed met een leuk rood wit blauw schort en uiteraard liet niemand van de keurige heren van de SGS-Senioren Onderlinge zich verleiden, om ook hier maar het blauw van te gaan verwijderen. Gastheer Frans besloot later die Zuid Afrikaanse Droë Steen, omdat hij thuis toch al genoeg wijn had, aan Petra van der Meij te schenken als dank voor het broodnodige snijwerk

Tot volgende week bij Excelsior, en… inschrijven kan nog steeds, we spelen graag compleet.

Gerard van der Meij

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Rood en Wit

Verslag 29 juni 2010 bij HBS 

Maandag waren we al Den Haag wezen verkennen. Er was daar een aardige expositie van beelden van Manolo Valdés op het Lange Voorhout en een schitterende natuurfoto tentoonstelling bij de Hofvijver, waar de groene alg bij deze zomerse temperaturen veel sneller groeit, dan het nog te vormen kabinet. Rond vier uur hebben wij in een oranje gekleurde strandtent naar Nederland – Slowakije zitten kijken en daar gebeurde iets, wat wij thuis, maar ook op het cricketveld, voor zover ik weet, nooit doen. Als de scheidsrechter al bij een lichte overtreding een vrije schop gaf, voor Nederland wel te verstaan, begonnen sommige oranje supporters instemmend en spontaan zomaar te applaudisseren, misschien een tip als bij de SGS- Onderlinge een vermoeide umpire die weer zijn uiterste best gedaan heeft, het veld verlaat? Vandaag dus bij warm drukkend weer vertrokken naar een Senioren Onderlinge wedstrijd bij HBS en naarmate wij de kust en Craeyenhout naderden nam de bewolking toe. Captains Aad van Troost en Chris Bax moesten nog wel even wachten tot er nog meer spelers binnendruppelden in verband met allerlei files, maar in een lichte miezer konden wij zo’n drie kwartier later dan gepland dan toch gaan beginnen. Eerst werd op het veld in een kring door Satar Alladin met enige goedgekozen woorden het leven herdacht van Henk de Ruiter die op 19 juni 2010 was overleden. Vroeger waren de boogballen van bowler Henk berucht en hij was een van de grote mannen achter het altijd prima onderhouden A.B.N.- cricketveld in Amstelveen.

Na zijn actieve carrière was hij met zijn vrouw Tine een veel geziene gast bij allerlei SGS- wedstrijden en activiteiten. Uiteraard begon het team van Aad van Troost, waarin ook Jan Hoep was opgesteld, met 10 man, met fielden. Het team van Chris Bax had door weer veel late afschrijvingen, helaas maar negen spelers. Voor Jan Blankert gold het bekende gezegde eerssie in, eerssie uit en hij moest op een prima balletje van Jan Hoep met 0 runs de terugreis aanvaarden. Ook Frans Kottman had niet zijn beste dag en na 6 runs kon hij op bowlen van Dennis Zuiderwijk ook al vertrekken. Kanon Robert Rusche deed het aanmerkelijk beter en met goed aanvalsspel kwam hij tot 27 runs toen hij LBW kreeg op bowlen van Wim van der Loos. Van Peter Koppens hadden onze Senioren Onderlingers uiteraard hoge verwachtingen, maar toen hij op een mooi balletje even aarzelde hoe deze nou precies aan te pakken was het meteen gebeurd, zonder runs bowled door Jan Hoep. Captain Chris Bax liet, met of zonder trui zien, hoe het wél moest. Maar hoewel het wel wat had van Heintje Davids, kon hij uiteindelijk toch met 44 runs retired out zijn welverdiende slotapplaus incasseren en het veld definitief verlaten. Met een heleboel irritant gestolen eentjes ( met een ‘t’ dus) en afgewisseld met enige snoeiers kwam ook Rob Schamper aan dit totaal en ik kan u verklappen dat de fieldende partij die jammer genoeg wat vangetjes liet vallen of vermeed, namen noemen we dit keer liever maar niet, daar beslist niet rouwig om was. Onderbroken door een prima verzorgde lunch met broodjes (Haagse puntjes uiteraard) en verschillende soorten wit en bruin brood werden wij naast de kaas, vleeswaren en salades verrast met een kroketje welke bij HBS krokant wordt opgediend en te herkennen is aan een zeer donkerbruine kleur. Rino Groenwegen die een heel verdienstelijk en gelukkig seizoen bij de S.G.S. Onderlinge aan het opbouwen is, werd ook niet uitgevangen en kwam dan ook tot 26 runs toen hij door een foutje in de communicatie, wat anders juist een van zijn sterkere punten is, run out ging.  Mans de Rooij met 8 runs en Donald Noorhoff met 3 runs bleven not out toen de veertig overs gespeeld waren. Met 182 voor 7 waarvan 24 extra’s: 4 byes, 5 leg byes, 14 wides en 1 no ball, wisten wij wat ons te doen stond.

Bowlingcijfers: Dennis Zuiderwijk 1 voor 33 in 8, Jan Hoep 2 voor 23 in 8, Aad van Troost 0 voor 24 in 4, Gerard van Vuuren 0 voor 26 in  7, Wim van der Loos 1 voor 32 ij 8, en tenslotte Piet Bertels 0 voor 35 in 5 en maar 2 wides!

Ton van der Eyden, die heel veel weet, wist óók wat te doen, maar moest helaas op een mooi indraaiende bal van Mans de Rooij, met een golden duck het veld weer bliksemsnel verlaten. Zonde, als je maar zo kort op een in de pauze door de maaier netjes bijgewerkt veld mag verblijven. Jan Hoep liet twee keiharde vieren zien, om daarna na een lichte aarzeling, op bowlen van Rob Schamper, zijkantje bat, gevangen te worden door Mans de Rooij. Zij konden dat dus wél. Ook Dennis Zuiderwijk bracht niet wat wij gedacht hadden, en op weer een indraaiend balletje van diezelfde Mans de Rooij ging hij na 2 runs al bowled. Gerard van Vuuren besloot zich door die ijsballen van Rob Schamper niet gek te laten maken, maar na 20 runs en nadat hij twee keiharde vieren het veld uitsloeg en wij er eens goed voor gingen zitten, maakte hij een mispeer, verloor zijn evenwicht en werd uiteraard op dat moment, door een weer bliksemsnelle wicketkeeper Donald Noorhoff gestumpt. Simon Santcroos werd na 8 runs al, op bowlen van een getergde Frans Kottman, je zult maar matig gebat hebben en je vrouw begint aan een lange wandeling nét als jij gaat bowlen, gevangen door weer Mans de Rooij. Gelukkig had de partij van captain van Troost, nog een vastigheidje in de vorm van Satar Alladin in de ploeg. Ondanks wat minder fielden vandaag, dachten wij die 40 runs retired, van Satar  alvast mee te mogen rekenen. Helaas ging ook hij, na 24 runs bowled op een lokkertje van boogjes- bowler Rob Schamper. Ook Wim van der Loos bleef met 10 runs beneden onze verwachting, maar is wel mooi de bruinste SGS-er na veel fielding- en ‘sub’ werk. Op bowlen van Frans Kottman werd hij gevangen door Rob Schamper. En toen kwam dan onze lang niet door iedereen verwachte troef. Piet, maar je mag hem na zijn niet onverdienstelijke bowling- en prima battingprestaties van vandaag ook Pieter Bertels noemen. Zorgvuldig koos hij de wat mindere ballen uit, om die gewoon voor 4 het veld uit te slaan. Hij werd vandaag onze topscorer en latere man of the match met liefst 25 runs, toen hij na een concentratiefoutje bowled ging door Frans Kottman, die heel in de verte gelukkig zijn Connie weer zag terugkomen. Captain Aad van Troost probeerde nog wat hij kon en bleef met 15 runs not out, maar helaas kon uw reporter hem hierin niet voldoende en lang genoeg steunen. In de 34e over toen ik juist een balletje keurig een metertje naast het wicket had neergelegd, haalde ik iets te nonchalant mijn bat over het wicket terug en bleek een der bails niet vastgelijmd, 7, hit wicket, en een cadeautje voor lucky bowler Rino Groenewegen.

Met 129 all out waarvan 10 extra’s 1 bye, 1 leg bye en 8 wides was de nederlaag een feit.

Bowlingcijfers: Mans de Rooij 2 voor 28 in 8, Rob Schamper 3 voor 34 in 8, Frans Kottman 3 voor 35 in 10 en Rino Groenewegen 1 voor 30 in 7 5/6.

Onder het genot van een kouwe klets uit de kan, wijntje of ander verfrissing werd de vredespijp gerookt. Nou ja vredespijp,… het waren dit keer vijf heren met bolknak die samen onder een weer blauwe lucht, nog wat te evalueren hadden en witte wolkjes de lucht instuurden. De bediening Marieke en Ton, werd voor de ontvangst en ook voor de hapjes bedankt met een envelopje, waarop ze vrolijk een kannetje sponsorden en ook onze man of the match Piet Bertels bleek een mannetje met een kannetje.

Eenmalig: gevonden en verloren voorwerpen: als iedereen een beetje op zijn spullen let, kan het verslag volgende keer nóg korter. Gevonden bij de SGS-Onderlinge wedstrijd in Hilversum: een zomers windjack zwart met grijze ruiten, af te halen bij Rob Schamper, die een andere maat heeft. Vermist bij HBS: een witte spencer met blauwe V, door winnend captain Chris Bax. Laat hem niet in de kou staan. 

Gerard van der Meij.

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's HBS

Verslag 22 juni 2010 bij Hilversum

Vroeger had je toch meer vastigheden. Je had Hilversum I en Hilversum II en dat was het wel zo’n beetje. Soms verhuisde een van die twee zenders, verandering van etherfrequentie heette dat toen deftig, en dan moest je net zo lang aan die grote knop van de radio draaien tot het groene licht in het oog weer helder opensprong en dan had je ze weer zo allebei. Later kwam er voor de lichtvoetigen onder ons Hilversum III bij en voor de zware jongens zelfs Hilversum IV. Ik maak me sterk dat ons huidig SGS-gezicht in de media Ruud Ackermann, er voor u, thans nog wel wat meer weet te melden. Ook ‘’ons’’ Hilversum was, onder druk van hockeyers verhuisd, wat onze scribent van de vorige twee weken Rob Schamper, bedankt nog Rob, ons dan ook duidelijk maakte in 3 dezelfde en zeer kort op elkaar volgende e-mail berichten  Bij twaalf graden en in de miezer (dit was geen weer om te winnen) kreeg ik zondag bij de Schiedamse derby Excelsior- Hermes een definitieve en nóg betere vierde versie toegespeeld. Bij stralend weer, op tijd en ‘gewoon’ met de Tom-Tom vertrekken naar voetbalclub Altius en/of Rugbyclub Hilversum was dus de duidelijke boodschap. In een erg muf ruikend clubhuis stond de koffie met koek al klaar en die werden natuurlijk buiten, lekker in een heerlijk zonnetje genoten. Het team van Gerard van Vuuren mocht na drie keer tossen uiteindelijk toch gaan batten, tja waar tossen we eigenlijk nog om, en dus kon het team van Jan Hoep aan zijn revanche wedstrijd gaan beginnen met fielden. Vangen werden  vastgehouden en in een actief veld vonden onder leiding van een gedreven captain Jan Hoep, steeds weer de nodige verplaatsingen plaats. Opener Simon Santcroos was er met zijn gedachten even niet bij en kon zonder runs weer vertrekken op bowlen van onze captain en een vang van de boomlange (rij 1 of 14) Aad van Troost. Ook Reurt Gisolf kwam maar tot 5 runs toen hij op bowlen van Jan Hoep LBW kreeg. Robert Rusche hield het langer vol en kwam na enige knallers tot 17 runs, toen hij op bowlen van cricketleraar George Rijken: ‘Alleen ja, nee, of wachten’ gevangen werd door Chris Bax. Onze Satar Alladin hoeft echt niet naar Zuid Afrika; ook vandaag zag hij ze weer als olifanten en scoorde 41 onberispelijke runs en dus retired out. Op bowlen van Rob Schamper kon Gerard van Vuuren vandaag maar 5 runs bijdragen toen hij door een weer zeer attente wicketkeeper Donald Noorhoff caught behind ging. Bas de Gaay Fortman wilde er meer uithalen dan er eigenlijk in zat en ging run out na 8 runs. Mans de Rooij deed het prima en liet met enige snoeiers zijn bat spreken. Hij wordt dan ook onmiddellijk toegevoegd aan het e-mail adressen bestand. Na 29 runs echter verzette hij zijn voet even een heel klein beetje en werd op bowlen van Rino Groenwegen door onze dekselse Donald prompt gestumpt. Geduldig bouwde Louk Hartong zijn totaal op en kwam tot een zeker niet onverdienstelijke 23 runs toen hij run out ging. Lefthander Herman van der Horst bleef gelukkig voor ons, maar kort in, 2 runs en bowled Rino Groenewegen, wat ons dus de nodige verhuizingen in het veld bespaarde.   

Een overenthousiaste Wim van der Loos, werkte keihard aan zijn gemiddelde, maar omdat nu op bowlen van Rino Groenewegen al na 2 runs, met ‘hit wicket’ te doen lijkt mij toch een beetje overdreven. Wilbert Stembord, die ook al na toevoeging aan het e-mail adressenbestand voortaan zeker tijdig de weg weer zal weten te vinden, bleef met 1 run not out.

Zo werd in de 36e over een totaal van 148 all out bereikt, waarvan 11 wides en 4 no balls. Bowlingcijfers: Jan Hoep 2 voor 18 in 6, Frans Kottman 0 voor 10 in 5 5/6, Rob Schamper  1 voor 27 in 4, George Rijken 1 voor 19 in 4, Fred van Erp Taalman Kip 0 voor 19 in 4, Duco Ohm 0 voor 19 in 4, Aad van Troost 0 voor 16 in 4 en last but not least 'lucky' Rino Groenewegen 3 voor 20 in 5.

De lunch bestond uit lekkere sandwiches, druiven, mandarijntjes en melk of karnemelk.

Het team van Jan Hoep keek tegen een ‘te maken’ aantal runs aan en daaraan begonnen een gedreven Rob Schamper (16) en op bowlen van Louk Hartong gevangen door Robert Rusche, en een bezwete, dat hoort zo in Afrika, Duco Ohm (6) caught en bowled door die zelfde Louk Hartong. George Rijken leek vol overtuiging op weg naar zijn 40 retired out, toen hij na 38 runs op listig bowlen van Gerard van Vuuren schitterend werd uitgevangen door Satar Alladin. Chris Bax ging op eigen call, na 7 runs run out. En onze grote troef Aad van Troost, verblikte of verbloosde niet van allerlei bowlers die hij langs zag komen en strafte steeds beheerst de wat mindere ballen af: 44 retired out. Vernoemenswaardig is nog de 6 punter die na enig geharrewar werd verkregen, nadat fielder Reurt Gisolf eerst een bal van Aad in het veld had gestopt en deze vervolgens tot zijn en onze verbazing per ongeluk de verkeerde kant, dus over de boundary gooide. Rustig tikten vervolgens de volgens de tegenstander niet over geluk te klagen hebbende Rino Groenewegen (20 not out) en de uit Denia teruggekeerde Frans Kottman (6 not out) in de 39e over de pot uit. Bij 149 voor 5 had het team van Jan Hoep zijn revanche behaald. Er waren 12 extra’s, waarvan 2 byes, 1 leg bye, 4 wides en 5 no balls.

Bowlingcijfers: Louk Hartong 2 voor 23 in 8 (weer lekker zuinig), Bas de Gaay Fortman 0 voor 33 in 6, Mans de Rooij 0 voor 33 in 8 (die wickets komen echt nog wel, Mans zal ik je helpen?), Gerard van Vuuren, ook nu weer onbespeelbaar met 1 voor 10 in 7, Wim van der Loos 0 voor 34 in 6 2/6 en tenslotte Henk van der Horst 0 voor 13 in 3.

Hoewel niet geheel naar de zin van de binnenstromende rugbyspelers, bleven wij buiten het clubhuis en op het gras in het zonnetje onze 3e innings vieren, waarin winnend captain Jan Hoep tot Man of the match de bij de tegenstander spelende Satar Alladin benoemde, om zijn prima vang en mooie battingprestatie. Deze laatste nam de fles wijn dankbaar in ontvangst, hoopte dat die goed zou smaken, maar vroeg wél aan onze S.G.S.-ers, om voortaan zonder commentaar de beslissingen van de umpires, ook al zijn ze niet altijd even gelukkig, te accepteren; that’s cricket !

Vlak nadat de bitterballen doorkwamen en nadat bekend werd dat bedrieger Frankrijk terecht met 2-1 had verloren van Bafana Bafana, togen wij, jawel Rob, met een flinke groep naar restaurant Beresteijn (terug rijden en 2 x links, Zuiderent 206, Chris en Heleen) gelegen op een idyllisch plekje aan een vaart wat zo weggelopen leek uit de folder Natuurmonumenten in Nederland.

Daar werd o.a. een diepte interview afgenomen aan umpire Rudy Don Griot: ‘Ruud werk jij nog steeds waar je, eh … werkt?’ en werd de uiensoep terecht uitgeroepen tot absolute winnaar van een heel leuk menu. Er werd door een wat donkere Thaise mevrouw met een nog donkerder stem, soep geserveerd met: ‘Hot soup, Hot soup… Ja, ja, geef maar door, vuurvaste handen, maar: ‘Is this right soup, or left soup? (linke soep) Het kwartje viel natuurlijk niet. Het werd mede door een verrassend heerlijk blijvende hoge zomeravond temperatuur en natuurlijk vergezeld van wat prima wijntjes nog heel lang gezellig in ‘s Graveland, vandaar dit wat late verslag.

Gerard van der Meij.

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Hilversum

Verslag 15 juni 2010 bij VCC 

Voor deze wedstrijd werden spelers en aanhang van de SGS Senioren Onderlingen bij de Voorburg Cricket Club verwacht. Het zonnetje scheen en het beloofde zo op het eerste gezicht een lekker dagje buiten te worden. Helaas waaide er een stevig windje, dat ook nog eens uit de verkeerde hoek kwam. Op het prachtige, maar erg open gelegen veld in Voorburg betekende dit kou lijden. Gelukkig biedt het clubhuis van VCC een wijds uitzicht op het speelveld, zodat wedstrijden ook vanachter glas kunnen worden gevolgd. Van deze mogelijkheid werd – je moet wat – dankbaar gebruik gemaakt.

De ontvangst bij de club was uitstekend met –volgens goede traditie – allerlei lekkers van Ada de Leede bij de koffie, gewone thee of (voor de echte liefhebbers) azijnthee.

Een aantal gastspelers was bereid gevonden om onze gelederen te versterken (dank heren!), waardoor twee teams van elf man konden worden samengesteld onder de captaincy van Gerard van Vuuren en Jan Hoep. Op het tijdstip dat er getosst moest worden was de laatste … nou ja, u raadt het al, files en zo. De toss werd dus verricht door een vervanger, die z’n eigen muntje (een euro, want tossen met een vijftig-centsstuk, dat kan natuurlijk niet) goed opgooide, verkoos om eerst te gaan batten om er daarna achter te komen dat zijn inmiddels gearriveerde captain eerst wenste te gaan fielden. Nou ja.

Om half een beten Herman van der Horst en ondergetekende voor het team-VanVuuren (Team A) de spits af. Mijn optreden was van slechts korte duur: gevangen op midwicket door Henk Kloppenburg op het bowlen van Gerard de Leede voor 4 runs. Herman van der Horst (15 retired out) en Satar Alladin bouwden vervolgens een goede partnership op, zij het dat er wat traag werd gescoord. Met Hugo Nijhuis op de mat ging de runrate echter goed omhoog. Hij sloeg een aantal vieren en legde wat eentjes en tweetjes weg voordat hij werd gebowld door Wilbert Stembord voor … 9 runs. Rara, maar het score book liegt niet, zullen we maar zeggen. Gerard van Vuuren en Satar Alladin hielden het scoringstempo er goed in, zodat er op 96 voor 4 uit 26 overs kon worden geluncht. Boundaries op de laatste twee ballen voor de eetpauze brachten Satar (44 runs) al weer zijn derde retired out van het seizoen. Echt uit hebben we hem dit jaar nog niet één keer gekregen. Heren bowlers en fielders, werk aan de winkel!

Na de lunch, prima verzorgd door mijn eigen Anja, zetten Mr. Mystery Guest (34 retired out) en Gerard van Vuuren (36, gebowld om z’n benen heen door Dennis Zuiderwijk) de hoogste wicketstand (54 runs) van de dag neer. Pieter Bertels werd er op nogal hardhandige wijze mee geconfronteerd dat je op een droog en vers gerold graswicket voorzichtig moet zijn met rennen. Een run out bleef hem evenwel bespaard, omdat George Rijken sportief de bal vasthield tot Pieter overeind was gekrabbeld en in zijn crease was teruggekeerd. Niet veel later ging Pieter alsnog uit: gevangen door Jan Hoep op het bowlen van … George Rijken voor 3 runs. Met Wim van der Loos (11 not out) en Ton van der Eijden (3 not out) op de mat kwam het einde van de innings op 175 voor 7 uit 40 overs. Piet Peek en Donald Noorhoff batten niet.

Team B gebruikte zes bowlers, van wie Dennis Zuiderwijk (1 voor 23 in 8 overs), Gerard de Leede (1 voor 29 in 8 overs), George Rijken (1 voor 39 in 8 overs) en Wilbert Stembord (1 voor 31 in 4 overs) ieder een wicket namen. Jan Hoep (0 voor 26 in 8 overs) en Aad van Troost (0 voor 25 in 4 overs) hadden geen succes. Met twee byes, dertien wides en een no ball waren er 16 extras.

Voor Team B toonden Aad van Troost en Henk Kloppenburg zich een succesvol openingspaar. De eerste maakte 33 runs, voordat hij gebowld werd door uw verslaggever, de tweede 26 runs voordat hij op het bowlen van Hugo Nijhuis werd gestumpt door Donald Noorhoff. Chris Bax en Gerard de Leede maakten een goede start, maar konden die niet voortzetten. Eerst werd Chris (11 runs) gevangen door Gerard van Vuuren op het bowlen van onze mystery guest, daarna sloeg Gerard (12 runs) een bal van Hugo Nijhuis in de handen van Satar Alladin. Na de val van dit vierde wicket kantelde de wedstrijd. In nog geen tien overs veranderde de ruime voorsprong die Team B qua runrate op Team A had weten op te bouwen in een forse achterstand. Jan Blankert (7, bowled Hugo Nijhuis) en Willem de Jonge van Ellemeet (8, LBW Gerard van Vuuren) werden goedkoop ingerekend. Wilbert Stembord en George Rijken zetten daarna nog wel een eindsprint in, maar die mocht niet baten. De laatste over brak aan met nog vijftien runs te maken voor een overwinning, al hadden door falende techniek (een uitvallend score bord) de mannen in het veld daar slechts een globale notie van. Uiteraard had captain Van Vuuren deze laatste over voor zichzelf bewaard. Met het omver bowlen van het wicket van Wilbert Stembord (25 runs) beslechtte hij het pleit. Met George Rijken (30 not out) en Dennis Zuiderwijk (2 not out) bleef Team B op 167 voor 7 steken. Simon Santcroos en Jan Hoep kwamen niet aan bat.

Voor Team A bowlden vijf man ieder 8 overs. Hugo Nijhuis (3 voor 39), Gerard van Vuuren (2 voor 27), de mystery guest (1 voor 21) en ondergetekende (1 voor 50) namen de wickets. Wim van der Loos was met 0 voor 28 lekker zuinig. Twee leg byes, negen wides en twee no balls leverden 13 extras op.

De nazit was zoals altijd genoeglijk, niet in het laatst dankzij de sneetjes stokbrood met van alles en nog wat van Anja. De fles wijn voor de Man of the Match ging dit keer naar George Rijken voor de sportieve wijze waarop hij Pieter Bertels een tweede battingleven gunde. Een volgende keer ook graag die fles ook zelf mee naar huis nemen, George! En over het zelf mee naar huis nemen gesproken: wil die meneer van die grijze Adidas-cap niet iedere week mij zijn pet laten meenemen!

Volgende week in Hilversum is uw vertrouwde reporter er weer. Zie voor de route naar het veld van Hilversum uw mailbox.

Rob Schamper

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's VCC

Verslag 8 juni 2010 bij Hercules 

Nadat ze een jaartje Utrecht links (of rechts) hadden laten liggen waren de S.G.S. Senioren Onderlingers voor al weer hun vierde wedstrijd van dit seizoen te gast bij de USV Hercules. Het goede nieuws was dat er – anders dan in de voorafgaande weken - dit keer aan spelers geen gebrek was. Liefst 24 mannen hadden zich voor deze wedstrijd ingeschreven, waarvan we er uiteindelijk 23 daadwerkelijk op het veld mochten begroeten. Het slechte nieuws was dat de weersvoorspelling nogal dubieus was, maar dit was tegen het middaguur vooralsnog nog een zorg van later: er scheen een lekker zonnetje en de temperatuur was aangenaam.

Afgesproken was dat er een revanche gespeeld zou worden van de wedstrijd op VRA van de week ervoor tussen de Baxies en de Schampertjes, die op de allerlaatste bal van de dag door de laatsten was gewonnen. De aanvoerder van de uitdagers, Chris dus, begon met de toss te verliezen, wat tot gevolg had dat zijn team, verder te noemen Team A, eerst moest gaan fielden.

Om kwart over twaalf  togen (zo heette dat vroeger) de openers van team B, Jan Timmermans en Ton van der Eijden naar de wickets om die vervolgens voor zo’n drie kwartier te bezetten. Pas toen hun captain, tevens uw verslaggever van deze week als stand-in voor de in Spanje vertoevende Gerard van der Meij, zich halverwege de veertiende over dreigend aan de boundary posteerde, haastte Ton zich om een door Louk Hartong gebowlde bal met zijn benen uit het wicket te weren: LBW voor 13 runs. Kort hierna ging zijn partner Jan retired out voor eveneeens 13 runs. Jan Hoep (40 retired out) en Rino Groenewegen (21, LBW op Mans de Rooij), wisten daarna de score en de runrate behoorlijk op te voeren, zodat er bij een stand van 127 voor 4 uit 32 overs geluncht kon gaan worden.

De lunch was zoals we bij Hercules wel gewend zijn goed verzorgd, waarbij Donald Noorhoff nog voor een extraatje zorgde door - ter gelegenheid van zijn honderdste vang en honderdste stumping in SGS-verband van de week ervoor - iedereen een kroket aan te bieden.

Spijtig was dat de VARA, die had aangekondigd opnamen van onze wedstrijd te komen maken (wat ze tegenwoordig al niet doen om de kijkcijfers omhoog te krijgen), zich uitgerekend tijdens de lunchbreak op het veld meldde en absoluut geen tijd bleek te hebben om te wachten tot wij uitgegeten waren. We hebben de tv-jongens (Jakhals Erik) toen maar het alternatief aan de hand gedaan om onze Bas de Gaaij Fortman enige verstandige dingen te laten zeggen over de (on)mogelijkheid om in drie weken een nieuw kabinet in elkaar te flansen. Voor wie niet heeft kunnen genieten van dit optreden van Bas met op de achtergrond de karakteristieke Hercules-tribune en dit alsnog wil doen: zie Uitzending Gemist, De Wereld Draait Door van 8 juni, zo ongeveer tussen de 15de en 20ste minuut van de aflevering.

In de eerste over na de lunchbreak nam Bas (in één ruk door als het ware) ook nog eens het wicket van George Rijken, die L(eg)BW of T(oque)BW – whatever – ging voor 15 runs. Wim van der Loos (21 not out) en Satar Alladin (16 not out) vijzelden de score van Team B daarna nog op naar 162 voor 5 uit de toegestane 40 overs.

Duco Ohm, Gerard van Vuuren, Robert Rusche, Donald Noorhoff en ondergetekende kwamen niet aan batten toe.

Van de vijf ingezette bowlers hadden Louk Hartong (1 voor 22 in 10 overs), Bas de Gaaij Fortman (1 voor 30 in 5 overs) en Mans de Rooij (1 voor 34 in 10 overs) enig succes. Bob van Keulen (0 voor 26 in 8 overs) en Peter van der Heijdt (0 voor 49 in 7 overs) namen geen wickets. Extra’s waren er in de vorm van 19 wides, 3 no balls en een bye.

Om tien voor half vier was het de beurt aan team A om zijn slagkunsten te vertonen. Pieter Bertels (0 runs) moest zich al snel gewonnen geven op het bowlen van Gerard van Vuuren: vang honderd-en-zoveel achter de palen van Donald Noorhoff, al duurde het even voordat-ie er echt in zat. De andere openeningsbatsman, Simon Santcroos, was minder snel weg te krijgen. Het verhaal doet de ronde dat hij twee maal in de week privé-training ontvangt van de Zuidafrikaanse speler-coach van Hercules. Het moet niet gekker worden! Nu ben je natuurlijk nooit te oud om (bij) te leren, maar we zullen toch nog eens even in de statuten van de Senioren Onderlinge checken of dit wel is toegestaan. Hoe het ook zij, Simon bracht het tot een fraaie 40 retired out. Op weg daarnaartoe verloor hij drie mede-batsmen. Bob van Keulen verkeek zich op de “arm” van George Rijken en ging run out op een direct hit voor 9 runs. Chris Bax had 22 runs achter zijn naam staan, toen hij Rino Groenewegen over het hoofd dacht te kunnen tillen. Hij rekende echter buiten Ton van der Eijden die, zonder een stap te doen en met de linkerarm op de rug, zijn rechterarm in de lucht stak en achteloos de bal uit de lucht plukte. Mans de Rooij ten slotte ging na 3 runs LBW op het bowlen van Wim van der Loos.

Inmiddels zat de helft van de innings van Team A erop, maar werd het steeds duidelijker dat de sombere weervoorspelling toch uit ging komen. Het werd donkerder en donkerder. Tussen de discussies door over het al dan niet reeds naar de kant gaan zolang we nog droog waren, tikten Albert van Nierop (10 not out) en Aad van Troost (5 not out) nog op rustige wijze de nodige runs bij elkaar. Om vijf uur echter gingen de hemelsluizen open en wel op een dusdanige manier dat reeds kort nadien werd besloten om de wedstrijd te beëindigen. De stand was op dat moment 106 voor 5 uit 26 overs en drie ballen. In goed overleg werd overeengekomen de wedstrijd als geëindigd in een draw te beschouwen. Een chique oplossing: bij een berekening op grond van overgemiddelde zou Team B als nipte winnaar uit de bus zijn gekomen, terwijl bij een berekening op grond van de D-L methode Team A de wedstrijd met twee runs zou hebben gewonnen.

Ook bij team B waren de bowlers niet erg succesvol. Gerard van Vuuren (1 voor 23 in 6.3 overs), Wim van der Loos (1 voor 11 in 4 overs) en Rino Groenewegen (1 voor 14 in 3 overs) hadden ieder één wicket. George Rijken (0 voor 28 in 7 overs), Jan Hoep (0 voor 8 in 4 overs) en ondergetekende (0 voor 16 in 2 overs) moesten het zonder doen. Met 4 byes, 2 leg byes en 11 wides waren er in totaal 17 extra’s.

Tijdens de genoeglijke derde innings vielen er dit keer niet slechts één, ook niet twee,  zelfs niet drie, maar maar liefst vier flessen uit te delen. Als ik het allemaal goed heb meegekregen: 1) een door de broer van Gerard van der Meij ter beschikking gestelde fles champagne, die aan Donald Noorhoff werd gegund voor de al eerder gememoreerde honderdste vang en honderdste stumping in SGS-verband, 2) een door Emiel van de Hercules-bar aan Donald geschonken fles wijn met speciaal etiket ter herinnering aan diezelfde honderdste vang en honderdste stumping, 3) een fles wijn voor de Man-of-the-match Ton van der Eijden, hem toegekend vanwege zijn prachtige vang en 4) een fles wijn voor Aad van Troost als snelste en/of enige oplosser van het op de najaarsvergadering door voorzitter Jan Timmermans opgegeven raadsel hoe in vijf rijen van vier tien bomen te planten.

Volgende week zien we elkaar weer op VCC. Hopelijk houdt het weer het dan net een uurtje langer.

Rob Schamper

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Hercules

Verslag 1 juni 2010 bij VRA

Het zal je gebeuren, zoals bij uw verslaggever, dat je aan de vooravond van deze wedstrijd je voet zodanig verzwikt, dat je slechts kunt hinkelen. Aan afschrijven wil je niet denken, wetende dat wedstrijdsecretaris Gerard van Vuuren van de S.G.S. Senioren Onderlinge de laatste 2 wedstrijden daar al steeds liefst 5 personen door miste. Gelukkig konden wij met Aad van Troost meerijden naar het Amsterdamse bos, waar het veld van VRA er weer schitterend bij lag en met een zonnetje wordt het daar overigens als bij onze dames nog een beetje mooier. En ja hoor, het was weer mis met het aantal deelnemers, maximaal kon een partij van 9 tegen 10 op de kunststof pitch gespeeld worden, onder voorwaarde dat wij niet door de door Paul Polak ingezaaide kale plekken zouden lopen. De zon was helaas al weer verdwenen toen de Baxies tegen de Schampertjes mochten aantreden. Bang voor afkeuring door bad light was ik echter niet meer na het lezen van het boekje One-Day Wonders, waarin bij een halve finale om de Gilette Cup in 1971 umpire Arthur Jepson aan de captain van Lancashire Jack Bond, op zijn klagen over slecht licht, aan hem vroeg of hij de maan nog kon zien. Toen Bond antwoordde dat hij dat kon, zei Jepson: “Wel, hoe veel verder zou je dan nog willen kijken…”
Natuurlijk moesten wij aan de negen spelers van de tegenpartij twee umpires en ook nog een ‘sub’ leveren, waarvan zelfs uw reporter niet werd uitgesloten. Tien over twaalf begonnen Reurt Gisolf en Peter van der Heijdt met batten. En beiden behaalden 6 runs. Op bowlen van Wim van der Loos werd Reurt achter het wicket door Donald Noorhoff uitgevangen, zijn honderdste vang bij S.G.S. Peter, die ook al niet zo lekker in zijn vel stak, werd op bowlen van Rino Groenewegen uitgevangen door Robert Rusche. Veel beter echter deden het hun opvolgers Aad van Troost met een bijna kansloze 40 retired out en gastheer Albert L. van Nierop met 41 retired out waarin een paar vangkansen. Captain Chris Bax kwam ondanks zijn gepuzzel met de personele bezetting toch nog tot 24 runs toen hij op bowlen van Rob Schamper, door Donald Noorhoff werd gestumped, zijn honderdste stumping bij S.G.S. Mans de Rooij kwam na enige omzwervingen, toch ook nog heel ver met 34 runs, toen hij bowled ging door Gerard van Vuuren. Bob van Keulen met 12 not out en Simon Santcroos met 7 not out maakten de laatsten van de 40 overs vol en Louk Hartong en uw verslaggever kwamen dit keer niet aan bat.
Stand 181 voor 6 waarvan 11 extra’s.
Bowlingcijfers: Wim van der Loos: 1 voor 23 in 8, Rino Groenewegen 1 voor 54 in 8, Gerard van Vuuren 1 voor 40 in 8, Rob Schamper 1 voor 35 in 8 en tenslotte Wilbert Stembord 0 voor 28 in 8.
De lunch was even als de soep aan de magere kant, het leek er een beetje op of de catering zich wat op de omvang van onze groep met veel aanhang had verkeken.
Het team van Rob Schamper opende met Jan Swinkels en Robert Rusche. Zij konden echter geen lekkere beginstand op de borden toveren. Jan Swinkels ging na 2 runs uit op bowlen van Mans de Rooij en Robert Rusche werd al na 1 run op bowlen van Louk Hartong gevangen door Albert van Nierop. Ons team geloofde in een goed resultaat en we gingen er dan ook echt voor. Zo kreeg ik te horen dat toen ik bij de 15e run van Satar Alladin nog nét, met twee vingers tegen een hoge bal aan kon tikken, dat ik deze volgens Mans de Rooij dan net zo goed vast had kunnen houden. Satar durfde echter in mijn richting te spelen omdat hij even tevoren bowler Louk Hartong (!) toen ik kwam terug hinkelen vanuit het verre veld om mijn positie weer in te nemen hoorde verklaren: ‘Even wachten op Manke Nelis, jongens!’ Tja… . Satar nam verder geen risico en ging uiteindelijk met 40 runs retired out. Rob Schamper kwam tot 17 runs toen hij LBW kreeg op bowlen van Louk Hartong. Gerard van Vuuren behaalde bijna zijn veertig runs maar moest na 36 runs ook al in Louk Hartong zijn meerdere erkennen. Wim van der Loos behaalde dit keer een fraaie 25 runs en werd toen gebowld door Aad van Troost. Ook Rino Groenewegen deed met 10 runs een goede duit in het zakje. Hij werd op bowlen van Mans de Rooij mooi ‘laag’ uitgevangen door de lange Aad van Troost.
Het werd donkerder en kouder in Amstelveen en in de verte zag ik Bob van Keulen met een blauw jack tegen die groene bomen als een heuse reclame man van Blaupunkt heen en weer gaan. Maar ook de overs gingen doortellen en het werd spannend. Het maximum aantal overs per bowler was tussen de captains bepaald op 10, maar daar bleken vele SGS-ers niet van op de hoogte. Peter van der Heijdt gooide in zijn 11e over zelfs nog een maiden. Stoïcijns echter bleven de laatste twee batslieden van de Schampertjes, Wilbert Stembord en Donald Noorhoff ongeslagen staan. En het duurde tot de laatste bal van de laatste over, overigens met een wide-ball, dat zij met 19 en 16 runs not out, de overwinning binnensleepten 183 voor 7 waarvan 17 extra’s.
Bowlingcijfers: Louk Hartong 3 voor 37 in 10, Mans de Rooij 2 voor 39 in 9, Peter van der Heijdt 0 voor 50 in 11, Aad van Troost 1 voor 42 in 9 en tenslotte de man in het blauw, die waarschijnlijk iets te lang als umpire had gestaan, Bob van Keulen 0 voor 15 in 1.
Met diverse consumpties en enige kannen bier, waarvan er ook nog een werd gesponsord door man of the match Wilbert Stembord, werd de mooie overwinning gevierd of de nederlaag verwerkt. Donald Noorhoff, gefeliciteerd met je twee century prestaties bij SGS en ja, Wilbert had helemaal gelijk, ook jij had recht op minstens een halve fles, ook al drink je niet. Met een gastvrouw die zich gesneden had en dus Gerard van Vuuren achter de tap en bleke bitterballen tot slot werd ons verblijf op het gastvrije VRA afgesloten.
Op de terugweg ging het al weer wat beter met mijn voet.
Twee weekjes een andere verslaggever, dus tot ziens bij Hilversum.

Gerard van der Meij.

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's VRA

Verslag 25 mei 2010 bij Hermes D.V.S.

Na onze puzzeltocht van vorige week reed ik, zonder Tom-Tom, zomaar en zonder omwegen rechtstreeks naar het fraaie terrein van Hermes DVS ( Door Vereeniging Sterk) op het bekende Hargacomplex. Nu is dat niet zo vreemd, want zoals iedere S.G.S.-er kent ook Hermes- voorzitter en erkend konijnenhater Will van Wijk van die ruim 125 jarige Schiedamse vereniging zijn klassieken én zijn sprookjes. Broodkruimels strooien zoals bij Hans en Grietje bleek immers geen zin te hebben, en onze wakkere Will heeft dan ook in plaats daarvan geurkorrels laten strooien, makkelijk om de weg te vinden én het zou tevens tegen die gaten gravende konijnen kunnen helpen, waarop o.a. volgens de partij voor de Dieren, dus niet die partij van Will, absoluut niet geschoten mocht worden. Om elf uur zouden alle SGS-ers dan ook ruim op tijd aanwezig kunnen zijn, maar enige files en een opgeblazen motor verhinderden dat. Dat geeft niet bij een elite club als Hermes want te laat komen staat soms ook wel een beetje chique heb ik wel eens horen zeggen. Captain van Vuuren kon dus pas om half een starten met batten en zond als openingspaar hardhitter Aad van Troost en de 25 jarige jubilaris bij SGS Jan Swinkels, bedankt voor het rondje nog, Jan, de mat op. Het zou een fielders partij worden met soms spectaculaire acties en de bowlerij bleef daar vandaag een beetje bij achter. Op bowlen van Bob van Keulen moest onze jubilaris na 3 runs al weer het veld uit omdat hij heel mooi en laag, in de goede betekenis van het woord, door Chris Bax werd uitgevangen. Aad van Troost stond als een huis, maar dat kan natuurlijk ook aan zijn nieuwe toquebroek hebben gelegen; na 33 runs ging hij vrijwillig retired out. Willem de Jonge van Ellemeet had er ook weer zin in en na vijf vieren en 32 runs werd hij op bowlen van Rino Groenenwegen weer door Chris Bax uitgevangen. Jammer dat Chris daarna nog een eenvoudig vangetje liet vallen, uiteraard met de bekende handgebaren erna, anders was hij wellicht een serieuze kandidaat geweest voor de weer ingevoerde prijs voor de man of the match. Pieter Bertels had er zo hij zei, ook weer zin in en bovendien de blauwe lucht en het zonnetje mee, maar bowler Roelof Kruishoop en wicketkeeper Simon Santcroos tegen. Jammer dus voor hem, dat het na 2 runs al weer over was. Captain van Vuuren bouwde met Bas de Gaay Fortman aan een mooi partnership. Gerard ging, zonder zijn Corrie dit keer en dat scheelt toch altijd een paar runs en misschien wel de overwinning, na 33 fraaie runs bowled door Bob van Keulen. Bas kwam pas na 41 runs en vrijwillig retired out naar de kant. Louk Hartong kwam dit keer maar tot 7 runs toen hij LBW ging op bowlen van Roelof Kruishoop. Gerard van der Meij (7 not out) en de weer super slanke en in nieuwe outfit gestoken Rob Schamper (9 not out) sloten de rij. Last-minute man Piet Peek en Donald Noorhoff kwamen dit keer niet aan bat en met 192 runs, waarvan 23 extra konden wij aan de lunch met natuurlijk de befaamde Hermes kroket met mosterd.
Bowlingcijfers: Mans de Rooij 0 voor 31 in 10, Bob van Keulen 2 voor 48 in 10, Roelof Kruishoop 2 voor 39 in 9, Rino Groenewegen 1 voor 29 in 5, Herman Huising 0 voor 21 in 3 en tenslotte Wilbert Stembord 0 voor 21 in 3.
Simon Santcroos en Chris Bax mochten van captain Satar Alladin openen, en Simon stelde een beetje teleur met maar 8 runs en werd na bowlen van Gerard van Vuuren gevangen door Donald Noorhoff. Chris Bax, wist dat vrouw en scoorster Heleen hoog op de tribune zat en hield vandaag zijn runnetjes daarom netjes laag over de grond. Na 41 runs ging hij retired out. Op bowlen van Gerard van Vuuren werd Bob van Keulen na 4 runs door Bas de Gaay Fortman fraai uitgevangen. Mans de Rooij deed het met 39 runs een stuk beter, maar maakte toen ook kennis, na bowlen van Rob Schamper, met de vangkwaliteiten van Bas de Gaay Fortman. Roelof Kruishoop en Satar Alladin gingen beiden vakbekwaam met 40 runs retired out en brachten daarmee hun team in winnende positie. Of zou het misschien tóch aan het water gelegen hebben wat wij ter verkoeling bij Hermes kregen aangeboden. ‘Aangelengd’ stond erop, nou als dat niet poepchique is…De mooiste vang had onze Bas de Gaay Fortman voor Herman Huising bewaard. Op bowlen van Louk Hartong ving hij hem na 2 runs met die ene in een flits uitgestoken linkerhand (buiten)gewoon uit. Soms sta je inderdaad van jezelf te kijken. Pas in de 39e over konden Rino Groenewegen met 2 not out en Wilbert Stembord met 6 not out waaronder die ene beslissende snoeiharde vier, de partij met 194 voor 7 naar zich toe trekken. Ton van der Eyden zien we vast een komende keer weer batten. Een leuke cricketpot met mooi weer, in een goede sfeer, wat wil je nog meer.
Bowlingcijfers: Louk Hartong 1 voor 48 in 10, Gerard van Vuuren 2 voor 35 in 10, Rob Schamper 1 voor 54 in 9, Bas de Gaay Fortman 0 voor 28 in 4 2/6 en Aad van Troost, die een balletje van onderen komend niet helemaal lekker verwerkte 0 voor 28 in 5.
Heleen bedankt weer voor het scoren. Na wat sleutelproblemen konden we gaan douchen en werden we door onze Hermes gastvrouw nog van kaas en worst en lekkere frituurhapjes voorzien. Captain Satar reikte tegen de traditie in, maar volkomen terecht, de fles van man of the match uit aan de bij de verliezende partij spelende Bas de Gaay Fortman voor zijn prachtige vangen en algehele prestatie vandaag. Sorry, dat de SGS vlag niet wapperde, maar het touwtje schoot omhoog langs de vlaggenstok, wat is uw reporter toch lekker handig!
Tot slot kan ik niet nalaten u te melden wat ik op 21 mei in het AD las, namelijk, dat een reuze kunstwerk van een badkonijn van wel zo’n vijf meter hoog van Rotterdam naar Vlaardingen gesleept zou gaan worden. Tijdens het drie maanden durende verblijf in Rotterdam heeft het kunstwerk nogal wat moeten doorstaan: regen, duiven- en meeuwenpoep en zelfs een aanslag met een molotovcocktail. Will toch!

Gerard van der Meij.

Klik op de link en de fotopresentatie opent. Foto's Donald Noorhoff

Foto's Hermes DVS mei