Still Going Strong Cricket Club

Het was een geslaagde avond met aan alle tafels goede gesprekken en heerlijk eten.
Ik denk dat het in Schoonhoven nog gezelliger gaat worden want daar zijn twee opkamers waar wij met een gesloten team, dus zonder andere gasten, kunnen dineren.

Op onze nieuwjaarsbijeenkomst in Hilversum ontbraken voor het eerst Coen en Diny Burki, die overigens altijd bij alle winterevenementen aanwezig waren.

Dus op de zondagochtend even gebeld om bij te praten. Coen klonk opgewekt maar klaagde dat het lopen steeds moeizamer gaat en dat hij helaas een langzame achteruitgang bespeurt. Het telefoontje werd erg op prijs gesteld en wij beiden zien uit naar de zomer want dan hoopt hij met Diny toch weer op een cricketveld te komen kijken.

Langs deze weg een hartelijke groet van hen aan hun vrienden en vriendinnen bij SGS

Duco Ohm - 20-01-2013
------

	Ontvangst in het restaurant van Restaurant Robert. Ook deze keer werden alle deelnemers verwelkomd met een drankje naar keuze. Roelof Kruijshoop reikte de consumptiekaarten uit en envelopjes met consumptiebonnen, zodat iedereen drie consumpties ontving van SGS CC.                 Er was weer veel bij te praten en de sfeer was erg goed. Roelof Kruijshoop vertoonde op zijn laptop de prachtige film, die door Wouter Herklots is gemaakt van de leuke crickettoer naar Cyprus. Een heerlijke vis amuse zorgde vervolgens voor de lekkere trek !
	Om kwart over zes werd iedereen uitgenodigd om aan tafel te gaan. SGS-voorzitter Duco Ohm hield vervolgens zijn toespraak, waarbij hij de overleden SGS'ers herdacht en de stijgende financiële problemen bij de cricketverenigingen en ook bij de KNCB. Duco signaleerde een dalen ledental, omdat er te weinig jongere cricketers worden uitgenodigd om lid te worden van Still Going Strong. Wij moeten met ons allen op "jongeren jacht", zodat het ledental weer toeneemt. Zie de speech verderop in dit verslag. Namens de Contactcommissie keek Roelof Kruijshoop terug op de evenementen van het afgelopen jaar, waarbij de mijlpaal van 250 evenementen is bereikt. Ook gaf Roelof informatie over de komende evenementen.
	Bij het voorgerecht kon worden gekozen uit heerlijke vlees-, vis en kaasgerechten. Het hoofdgerecht was prachtig geserveerd. Links de zalm en rechts de Skreifilet. Als nagerecht was een heerlijk "petit grand dessert met onder andere cholocade
	Het diner werd besloten met heerlijke koffie. Roelof Kruijshoop bedankte tenslotte organisator George Reman met een heerlijk fles rode wijn. Het weer werkte goed mee, zodat iedereen weer veilig kon terugkeren naar huis of hotel, zonder last te hebben van gladheid of veel sneeuw.

Bezoek aan het Vredespaleis in Den Haag op 24 november 2012

Ons bezoek aan het Vredespaleis was leerzaam en indrukwekkend. De groep SGS'ers was maar liefst 45 personen groot en iedereen was na afloop heel erg enthousiast. De Contactcommissie heeft het aanbod van Steven van Hoogstraten (oud voorzitter van de KNCB en Algemeen Directeur van de Carnegy Stichting) met vreugde aangenomen en Steven heeft ons bezoek aan het Vredespaleis voortreffelijk georganiseerd.

Wij gingen voor de ontvangst een een voorbereidend praatje naar het Carlton Ambassador Hotel, dat vlak bij het Vredespaleis is. De ontvangst was in zaal "Henricus" vanaf 13:30 uur met koffie/thee en een heerlijk stuk huisgemaakte appel of hazelnoottaart. Hier kon prima met elkaar worden bijgepraat. Om half drie gaf Steven van Hoogstraten een speech, waarin hij inging op de geschiedenis van het Vredespaleis en vertelde welke instituten er momenteel in zijn gevestigd. Ook Marc Asselbergs (net afgetreden voorzitter van de KNCB) kreeg even het woord. Hij vind het heerlijk om te midden van de cricketgemeenschap te zijn en hij ging nog even in op de manier, waarop hij indertijd was gevraagd om voorzitter te worden.

Na deze inleidingen vertrokken wij te voet naar het Vredespaleis; een wandelingetje van zo'n 500 meter. Aangekomen bij de ingang kregen wij allemaal een koptelefoon met ontvanger, waarmee ongestoord geluisterd kan worden naar informatie, die hoort bij de diverse "panelen" in het Visitors Centre. Hierna een stukje bij elkaar gezochte geschiedenis over het ontstaan van de vredesbeweging, de vredesconferenties en de bouw van het Vredepaleis. Belangrijk is om te weten dat het Vredespaleis - alhoewel het een fantastisch mooi gebouw is - geen museum is. Het Vredespaleis is in de eerste plaats een werkpaleis en is niet vrij toegankelijk voor publiek.

De Europese naties staken na 1848 steeds meer geld in de opbouw van professionele legers en marinevloten. De moderne tijd met zijn massale wapenverschrikkingen diende zich aan. En wat in vroeger tijden nog doorging voor een heroïsch krijgsbedrijf werd door tekenaars en journalisten in de opkomende massamedia steeds duidelijker in zijn ware, gruwelijke gedaante getoond. De Frans-Duitse oorlog van 1870 geldt in dat opzicht als een keerpunt. In deze context van verwoede wapenwedloop nam de Russische tsaar Nicolaas II een opmerkelijk initiatief. Op 24 augustus 1898 zond hij een brief aan de regeringen van alle belangrijke naties met de uitnodiging voor een internationale conferentie over vrede en ontwapening. Praten en afspraken maken zou beter zijn voor de welvaart en vooruitgang van de mensen dan verdeeldheid en vijandschap zaaien, bepleitte de Tsaar.

De eerste conferentie op 18 mei 1899 werd gehouden in paleis Huis ten Bosch, de zomerresidentie van Koningin Wilhelmina. Het besluit tot de bouw van het Vredespaleis in Den Haag vloeide voort uit de eerste Internationale Vredesconferentie in 1899. Er werd besloten om een Permanent Hof van Arbitrage op te richten dat als onpartijdig college moest bemiddelen bij internationale geschillen en dreigende oorlogen.

In 1905 werd een ontwerpprijsvraag uitgeschreven. De in totaal 216 inzendingen waren afkomstig uit alle delen van de wereld. Na hevig debat bekroonde de jury het neorenaissance ontwerp van de Fransman L.M. Cordonnier. De befaamde staalmagnaat en filantroop Andrew Carnegie werd bereid gevonden om de bouw van een wereldvredescentrum in Den Haag mogelijk te maken met een schenking van 1,5 miljoen dollar. Voorwaarde was dat het ‘Vredespaleis’ niet alleen het Permanente Hof van Arbitrage zou huisvesten maar ook een juridische bibliotheek van het allerhoogste niveau. Voor het beheer van het geld en de voorbereiding van de bouw werd in 1904 een speciale stichting gevormd. Deze Carnegie-Stichting  heeft als hoofdzakelijke taak om het Vredespaleis, een erkend Rijksmonument, zo goed mogelijk te beheren en een goede gastheer te zijn voor de in het paleis gevestigde internationale instellingen.

Het ontwerp van het gebouw bestond uit rond een binnenhof gesitueerde vleugels voorzien van hoge kappen, met op de hoeken vier monumentale torens. In samenwerking met J.A.C. van der Steur werd het plan aangepast aan Nederlandse technieken en materialen. Vanwege de hoge kosten werd het oorspronkelijke ontwerp sterk vereenvoudigd. Alleen de toren op de linkerhoek en een kleinere rechts achter werden gerealiseerd. Alle deelnemende landen droegen aan de bouw en de inrichting van het omringende park bij door bouwmaterialen en kostbare kunstwerken toe te zeggen. De rijke interieurs zijn uitgevoerd in een op de Italiaanse en Hollandse renaissance geïnspireerde stijl, waarbij in de ornamentiek het thema "vrede" veelvuldig wordt gesymboliseerd. In 1913 werd het Vredespaleis geopend. Een jaar later brak de Eerste Wereldoorlog uit. Sinds 1946 wordt het gebouw aangeduid als het Internationaal Gerechtshof.

Het Vredespaleis in Den Haag huisvest thans naast het Internationaal Gerechtshof ook het Permanent Hof van Arbitrage, en de prestigieuze Bibliotheek van het Vredespaleis en de Haagse Academie voor Internationaal Recht, waar jaarlijks honderden rechtenstudenten uit de hele wereld cursussen komen volgen.

Na onze verkenningstocht in het Vistors Centre bezochten wij het paleis in twee groepen, die apart van elkaar werden rondgeleid. Het werkpaleis blijkt zeer functioneel te zijn ingericht. Tegelijkertijd wordt je stil van het prachtige interieur en de diverse door de deelnemende landen geschonken kunstvoorwerpen. Na binnenkomst liepen wij door de galerijen zowel op de begane grond als ook boven. Opvallen zijn het gebruik van zeer veel prachtige marmer en prachtige houten wanden, deuren, enz. Hierbij werden wij onderhoudend en gedetailleerd geïnformeerd door onze rondleidsters. Ook veel vragen werden beantwoord. Veel tegels en siervazen zijn gemaakt door de firma Rozenburg uit Leiden. Werkelijk adembenemend fraai en perfect uitgevoerd. Ook de plattegrond (rechts) bestaat uit een tegelwand gemaakt door Rozenburg. Er zijn ook prachtige plafond- en wandschilderingen. Er vindt een grote verbouwing plaats, waardoor wij helaas de grote rechtszaal niet konden bekijken

Wij mochten in het paleis helaas geen foto's maken en wij moeten het dus doen met foto's die op internet te vinden zijn.